(عکس) راز‌های نهفته در دل اهرام: چگونه مصریان باستان این بنا‌های عظیم را ساختند؟

برای سال ها، یکی از موضوعات مورد بحث باستان شناسان، چگونگی ساخت اهرام مصر در بیش از 4000 سال پیش بوده است.

به گزارش یورونیوز، تیمی از مهندسان و زمین شناسان فرضیه جدیدی را ارائه کرده اند و می گویند که برای جابجایی سنگ های غول پیکر از دستگاه بالابر هیدرولیکی استفاده شده است.

هرم پله ای جوسر در شمال غربی شهر باستانی ممفیس قرار دارد که توسط فرعون جوسر از سلسله سوم در قرن بیست و هفتم قبل از میلاد در ساقارا ساخته شد.

این هرم که 62 متر ارتفاع دارد، بلندترین بنای زمان خود است و تالارهایی به عمق 27 متر دارد و قدیمی ترین بنای سنگی تاریخ بشر به شمار می رود. با این حال، روش دقیق ساخت این اثر تاریخی با تعدادی سنگ عظیم تا وزن 300 کیلوگرم، قرن هاست که در هاله ای از ابهام قرار دارد.

یک فرضیه رایج در گذشته این بود که مصریان باستان از روش هایی مانند رمپ و وسایل حمل و نقل برای بلند کردن بلوک های سنگی استفاده می کردند.

دکتر پادشاه قدیم بزرگتر (2675-2130 قبل از میلاد) می گوید: “مطالعات قبلی در مورد تکنیک های ساخت اهرام معمولاً بر اهرام جدیدتر و کوچکتر متمرکز شده است.”

او می گوید که یک سیستم آبرسانی با استفاده از منابع محلی امکان استفاده از دستگاه بالابر هیدرولیکی را در چاه عمودی داخلی هرم جوسر برای بلند کردن سنگ های سنگین فراهم کرد.

محققان می گویند با تجزیه و تحلیل داده های موجود از جمله دیرینه اقلیم شناسی و باستان شناسی مشخص می شود که آب فاضلاب های باستانی از غرب فلات سقاره وارد یک سازه آهکی مستطیل شکل به ابعاد 650×350 متر شده و پس از پاکسازی و فیلتر کردن خاک و رسوبات. به سیستمی از تونل‌های عمیق در اطراف هرم استپ سرازیر شد.

باستان شناسان پیش از این به دلیل نبود آب کافی در زمان ساخت هرم از استفاده از آسانسور هیدرولیک خودداری کرده بودند. با این حال، دکتر جودیت بانبری، زمین‌باستان‌شناس در دانشگاه کمبریج در لندن، می‌گوید: «ممکن است آب کافی برای پشتیبانی از سیستمی مانند بالابر هیدرولیکی وجود داشته باشد.»

نمای نزدیک از هرم جوسر در مصر

او افزود: «من فکر می‌کنم این باور نسبتاً گسترده وجود دارد که در اوایل پادشاهی قدیم، زمانی که هرم پله‌ای ساخته شد، باران بیشتری می‌بارید.

باستان شناسان می گویند که شدت باران های فصلی و زمستانی در دوره سلسله سوم (2670-2613 قبل از میلاد) به تدریج کاهش یافت و دوره سبز کویر ممکن است در آغاز هزاره سوم قبل از میلاد به پایان رسیده باشد.

نویسندگان این مطالعه می گویند بسیار بعید است که این استخر خندق مانند برای همیشه از آب پر شود. آنها استدلال می کنند که سیل های ناگهانی در آن زمان احتمالاً آب کافی برای استفاده از آسانسور هیدرولیک در طول ساخت هرم را فراهم می کردند.

به گفته آنها چاهی در داخل هرم به یک تونل زیرزمینی به طول 200 متر وصل می شود و این تونل نیز به نوبه خود به چاه عمودی دیگری در خارج از هرم متصل می شود. این چاه بیرونی احتمالاً آب را از یک خندق بیرونی عمیق به داخل می رساند.

یک آسانسور هیدرولیک در داخل هرم گوزر نصب شد

محققان می گویند چاه داخلی دقیقاً در زیر هرم و نزدیک مرکز آن قرار داشت. در این محل یک سازه گرانیتی مکعبی با دهانه ای قرار دارد که گمان می رود اتاق دفن پادشاه جوسر باشد، اما نویسندگان می گویند که به احتمال زیاد برای باز و بسته کردن یک آسانسور هیدرولیکی ساخته شده است تا حفره عمودی را با آب پر کند در هنگام استفاده.

باستان شناسان می گویند برای پاسخ به این سوال که آیا اهرام دیگری مانند هرم خوفو به این شکل ساخته شده اند یا خیر، به تحقیقات بیشتری نیاز است.