پاتریوت یا مامبا، کدام قدرتمندتر است؟

سیستم دفاع هوایی پاتریوت آمریکایی و همتای اروپایی آن، مامبا، روی کاغذ شبیه به هم هستند، اما فناوری ساخت آمریکا فروش بسیار بهتری دارد.

به گزارش یورونیوز، وقتی صحبت از بازاریابی یک سیستم پدافند هوایی به میان می آید، بهترین تبلیغ، دیدن عملکرد آن در میدان جنگ است. آخرین حمله روسیه به اوکراین که شامل پرتاب حداقل 127 موشک و پرتاب 109 پهپاد در روز دوشنبه بود، بار دیگر توجه را بر روی سکوهای دفاع هوایی که توسط متحدان غربی به کی یف اهدا شده بود، متمرکز کرد.

هیاهو در مورد سامانه پاتریوت آمریکایی که از دهه 1980 ستون اصلی پدافند هوایی غرب بوده است، منجر به ظهور «سیستم برد متوسط ​​سطح به هوا – SAMP/T» اروپایی معروف به «مامبا» شد. به طور مشترک توسط فرانسه و ایتالیا ساخته شد.

گویی مدل اروپایی با وجود ویژگی ها و قابلیت های چشمگیرش به عنوان یک جایگزین قوی در اروپا چندان مورد توجه قرار نگرفت.

تاریخچه رزم

آنچه خریداران اولویت دارند تجربه میدان جنگ است و سیستم پاتریوت سابقه طولانی در این زمینه دارد. از جنگ خلیج فارس در سال 1991 تا چندین دهه استقرار در اسرائیل و استقرار در طول جنگ عراق تا تجربه عربستان سعودی علیه نیروهای حوثی در یمن و اکنون در اوکراین.

در مقابل، سیستم مامبا سابقه رزمی قابل توجهی ندارد و اولین استفاده عمده آن در اوکراین رخ داده است. نیروی دریایی فرانسه نیز در اوایل سال جاری از موشک‌های آستر 30 مورد استفاده در این سامانه در دریای سرخ برای سرنگونی موشک‌های بالستیک پرتاب شده توسط نیروهای حوثی استفاده کرد.

در حال حاضر 19 کشور اروپایی از سیستم پاتریوت استفاده می کنند و پرتابگرهای سوئیسی همچنان در انتظار تحویل هستند. در سال های اخیر شاهد قراردادهای جدید پاتریوت به ارزش میلیاردها دلار بوده ایم.

در مقابل، از زمانی که سنگاپور آنها را در سال 2013 خریداری کرد، هیچ سیستم جدید مامبا به فروش نرسیده است که چالشی برای رم و پاریس است.

میهن پرست

در همین حال، رژیم پاتریوت ایالات متحده تبلیغات رایگان زیادی از کیف دریافت کرد. ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، موشک‌های پاتریوت را تحسین کرد و این سامانه‌ها را که توسط شرکت‌های ریتون و لاکهید مارتین ساخته شده‌اند، «قوی‌ترین» در نوع خود توصیف کرد و گفت: «هیچ چیز دیگری در مقابل تهدیدات بالستیک قرار نمی‌گیرد».

سامانه فرانسوی-ایتالیایی مامبا که برای دفع موشک های بالستیک نیز طراحی شده است، در حال ارتقای اساسی است و سفارشات نسل بعدی آن برای تحویل در سال 2026 آماده است.

هر سیستم پاتریوت از سه جزء اصلی تشکیل شده است که همگی بر روی یک کامیون نصب شده اند: یک واحد رادار برای ردیابی هواپیماها و تهدیدات موشکی ورودی، یک واحد کنترل برای مدیریت عملیات و یک پرتابگر که قادر است تا 16 هدف را پرتاب کند.

مامبا

“برای کشتن ضربه بزن”؛ هزینه هر سامانه و هر موشک چقدر است؟

سامانه پاتریوت از جدیدترین موشک های PAC-3 MSE تولید شده توسط لاکهید مارتین استفاده می کند. هر موشک تقریباً 3.7 میلیون دلار قیمت دارد و به جستجوگرهای میلیمتری پیشرفته مجهز است که به آنها امکان می دهد اهداف را با یک حمله جنبشی دقیق نابود کنند – روشی که در اصطلاح نظامی به عنوان “ضربه برای کشتن” شناخته می شود.

تولید موشک PAC-3 در حال حاضر به 550 موشک در سال می رسد و برنامه هایی برای افزایش آن به 650 تا سال 2027 به لطف کارخانه جدید در آرکانزاس وجود دارد. در همین حال، موشک نسل قبلی PAC-2 که برد بیشتری را ارائه می دهد اما فاقد سیستم هدایت دقیق موجود در PAC-3 است، همچنان در حال تولید است.

نسل جدید سیستم مامبا اروپایی نیز به نوبه خود مجهز به جستجوگر باند کا برای موشک‌های آستر مانند PAC-3 خواهد بود. قیمت هر موشک آستر حدود 2 میلیون دلار است. هزینه سیستم مامبا نیز حدود 500 میلیون دلار است، در حالی که این برآورد برای سیستم پاتریوت کمی بیشتر است.

محدوده بزرگتر برای نمونه اروپایی

برد کشف سامانه SAMP/T با همکاری شرکت ایتالیایی MBDA و شرکت فرانسوی Thales به بیش از 350 کیلومتر می‌رسد و موشک‌های Aster-30 این سامانه مجهز به کلاهک‌های تکه تکه می‌توانند اهدافی را تا فاصله 350 کیلومتری رهگیری کنند. 150 کیلومتر فاصله دارد. این برد بیشتر از سامانه پاتریوت است که موشک های پیشرفته تر PAC-3 MSE آن بردی در حدود 120 کیلومتر دارند.

کارشناسان چندین مزیت سیستم SAMP/T اروپایی را نسبت به سیستم پاتریوت آمریکایی فهرست کرده اند. این شامل کارکرد کارآمدتر آن با کارمندان کمتر، توانایی ردیابی چندین تهدید به طور همزمان، و طراحی که امکان نظارت 360 درجه از یک واحد را فراهم می کند.

با این حال، پاتریوت انعطاف‌پذیرتر است و اهدافی از جمله هواپیما، پهپاد، موشک‌های بالستیک و موشک‌های کروز را رهگیری می‌کند، در حالی که SAMP/T عمدتاً برای سرنگونی هواپیماها و موشک‌های بالستیک طراحی شده است.

تولید انبوه هزاران موشک PAC-3 و همچنین موشک های قدیمی PAC-2 در ایالات متحده، اروپا و آسیا به این معنی است که این موشک دارای کاربران متعدد و در نتیجه بازار و اکوسیستم جهانی برای قطعات و رهگیرها است.

اوکراین از سامانه دفاع کوتاه و میان برد نروژی «NASAMS» و همچنین سامانه برد میان برد آلمانی «IRIS-T» استفاده می کند.

در حال حاضر کار برای ارتقای هواپیماهای NASAS و IRIS برای مقابله بهتر با موشک های بالستیک در حال انجام است.