کاوش در «سیلک» با هزاران سال راز سر به مُهر

پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری از آغاز فاز سوم طرح پالایش ابریشم به سرپرستی گابریل نوکنده و جواد حسین زاده ساداتی خبر داد. این فصل تا پایان شهریور 1403 هجری قمری ادامه دارد.

به گزارش ایسنا، گابریل نوکنده، رئیس شورای آثار باستانی ابریشم، گفت: طرح بازنگری ابریشم یک برنامه پژوهشی بلندمدت است که توسط روانشاد صدیق ملک شهمیرزادی با هدف ساماندهی و نوسازی تحقیقات آثار باستانی ابریشم، فاز اول، ایجاد شده است. که از سال 1377 تحت نظارت وی بود و تا سال 1383 اجرا شد و فاز دوم آن زیر نظر «حسن فضلی نشلی» در سال های 1392 و 1393 ادامه یافت.

وی افزود: مرحله سوم طرح بازنگری ابریشم از سال 1401 با نظارت بندی و جواد حسین زاده ساداتی آغاز شد و هم اکنون فاز سوم آن در حال اجراست. هدف از فاز سوم طرح بازنگری ابریشم که با همکاری موسسه ملی باستان شناسی کشور، موزه ملی ایران و گروه باستان شناسی دانشگاه کاشان در حال انجام است، پاسخگویی به سوالات باستان شناسی است. مسائل پژوهشی در منطقه مرکزی ایران از دوره نوسنگی تا آغاز دوران هخامنشی و پس از آن برای فراهم آوردن شرایط و امکانات برای نمایش آثار باستانی محوطه برای بازدیدکنندگان و گردشگران ایرانی و خارجی.

رئیس شورای آثار باستانی ابریشم تصریح کرد: در این فصل کارگاه های O.28 و P.28 برای تحقیق و کاوش انتخاب شدند و هدف آنها ادامه کار کاوشی است که در سال گذشته انجام شد و همچنین کسب جزئیات و جزئیات بیشتر. . دانش عمیق از آخرین لایه های وب سایت. اثر مهمی که تاکنون از این قسمت به دست آمده، یک کارگاه صنعتی به طول حدود 8 متر و عرض حدود 2 متر است که با توجه به نتایج موجود احتمالاً کارگاهی مرتبط با فعالیت های معدنی منطقه است. دوره ششم ابریشم (حدود 2800 تا 2600 سال پیش).

این کارگاه شامل یک دیوار طولی در ضلع غربی و دو دیوار عرضی در شمال و جنوب است که به نظر می رسد این کارگاه در قسمت شرقی دیواری نداشته و سقف آن به احتمال زیاد توسط تیرهای چوبی نگه داشته شده است. در کف این کارگاه آثاری از یک گودال گرم کوچک (احتمالا محل کارخانه ذوب)، انبوهی از سنگ ها و بلوک های خاکستر وجود دارد که گواه استفاده از فضا است. از سوی دیگر، بخشی از یک لوله اگزوز نیز در لابه لای قسمت شرقی این فضا کشف شد که شواهد دیگری بر استفاده از فضا است.

این باستان شناس کشف یک گروه سفال از دوره ابریشم 4 (5300 تا 4900 سال پیش) را یکی از مهم ترین نتایج این فصل دانست و گفت: تکه هایی از یک جام که به صورت سفال حکاکی شده و بخشی از یک کوزه بوده است حضور در ساختارهای دوره سیلک 6، و به همین دلیل پارچه و بستر این گروه اکنون کاملاً مشخص نیست، او پیش آگهی او را برای فصول آینده رها می کند.

نوکنده بیان کرد: امیدواریم با ادامه کاوش در این فصل، اسناد و مدارک جدیدی از مراحل پایانی استقرار در سایت مهم سیلک کاشان به دست بیاید و پس از سال ها دلیل متروکه شدن سیلک در اواخر میانه شود. دوره روشن تر خواهد شد

تپه سیلک در بخش کاشان در استان اصفهان قرار دارد و در ۲۴ شهریور ۱۳۱۰ به شماره ۳۸ در فهرست آثار تاریخی ایران به ثبت رسیده است. این منطقه از دو تپه شمالی و جنوبی و چندین محوطه گورستان تشکیل شده است که آثاری از هزاره هفتم پیش از میلاد تا اوایل دوران هخامنشی به استثنای عصر مفرغ که در بسیاری از موزه‌های بزرگ به نمایش گذاشته شده است، در آنها کشف شده است.

اولین تحقیق و کاوش میدانی در تپه های سیلک باستانی در سال 1312 توسط “رومن گرشمان” فرانسوی انجام شد. به گفته باستان شناسان، محوطه باستانی سیلک با لایه های فرهنگی خود که قدمت آن به دوران پیش از تاریخ، آغاز دوران عیلام و عصر آهن برمی گردد، مانند میراثی ارزشمند و گنجینه ای از اطلاعات است که می تواند به باستان شناسان کمک کند تا به دنبال آن باشند. . تحولات جوامع بشری را دنبال کنید. با وجود کاوش های گسترده در قرن گذشته، اطلاعات محققان در مورد این دوره زمانی هنوز اندک و ناقص است. باستان شناسان همچنان در جستجوی شواهدی از وضعیت ابریشم در دوران پنجم و ششم (آخرین مراحل استقرار این تپه) و دلایل متروک شدن ابریشم هستند.