آیا دولت چهاردهم می‌تواند دخل و خرج ملت را جور کند؟

بعدی-بر اساس آخرین گزارش مرکز پژوهش های شورا، اقتصاد ایران در سال آینده با چالش های جدی از جمله کاهش رشد اقتصادی، افزایش تورم و فقر گسترده مواجه خواهد شد. در عین حال، در برنامه هفتم توسعه، رشد اقتصادی 8 درصد هدف گذاری شده است. طبیعتا این گزارش قبل از مسائل سیاسی اخیر از جمله قطعنامه جدید ضدایرانی و ارتباط آن با مسائل اقتصادی منتشر شده است.

به گزارش فردا عدم هماهنگی بین نرخ فقر، خط فقر و وضعیت حقوق و دستمزد یکی دیگر از موضوعاتی است که سوالاتی را مطرح می کند. مسعود پزشکیان از روزهای قبل از انتخابات ریاست جمهوری قول توجه ویژه به مسائل معیشتی را داده است و اکنون این سوال مطرح است که آیا راهی برای رفع شکاف دستمزد و خط فقر وجود دارد؟ تیم اقتصادی دولت چهاردهم در این بیش از 100 روز چه کرده یا می توانست در این زمینه انجام دهد؟ مرتضی اوجاه، اقتصاددان و عضو هیئت علمی دانشگاه چمران اهواز در گفتگو با همه در یکاو به این سوالات پاسخ داد:

قرار شد برای روزهای سخت صندوق توسعه را اختصاص دهیم

مرتضی اوکی به همه در یک گفت: به نظر من آقای مزیکیان قبلاً باید قول حل مشکلات معیشتی، همکاری و مساعدت مسئولان را می داد یا حداقل باید قول می داد که مزاحمتی برای گروه های تندرو ایجاد نکند، زیرا اکنون افراد کمی هستند که بتوانند با بحران اقتصادی مقابله کنند. ” وضعیت کشور. حتی اگر دولت آقای رئیسی ادامه پیدا کند و حتی اگر یک اصولگرای تندرو رئیس جمهور شود، با خزانه خالی و روی کار آمدن ترامپ اوضاع فرقی نمی کند. در واقع، وقتی ترامپ برمی گردد، اگر دوباره تصمیم به اعمال فشار حداکثری بگیرد، ما نمی توانیم همان مقدار نفتی را که در چند سال گذشته می فروختیم، با دور زدن تحریم ها بفروشیم. در نتیجه همه اینها، من معتقدم در کوتاه مدت، متولیان بخش اقتصادی کشور تقریباً نمی توانند کاری انجام دهند. ما نیازمند یکسری تغییرات ساختاری جدی هستیم تا بتوانیم به تغییر در اقتصاد کشور، وضعیت معیشتی و تورم امیدوار باشیم.

وی افزود: باید این واقعیت را بپذیریم که تغییرات ساختاری مستلزم پذیرش و اراده اولیه است و نکته دیگر این است که زمان زیادی می برد، ما هنوز در این مرحله مشکلات زیادی داریم، در واقع زمانی که تغییرات ساختاری شروع می شود. که در برابر آن مقاومت جدی وجود دارد، گروه‌های ذینفعی که از شرایط کنونی منتفع می‌شوند، مجدداً مختل می‌شوند که در شرایط کنونی کشور، نه تنها دولت پزشکی، بلکه هیچ دولتی نمی‌تواند تحولی شگفت‌انگیز ایجاد کند وعده های آقای مازیکیان در زمان انتخابات در خصوص بهبود زندگی مردم به دلیل آنها امیدوار بودند که وقتی سر کار آمدند با مجوزی که گرفتند وارد مذاکره شوند و فشار تحریم ها را بردارند اما در عمل با آمدن ترامپ این امید وارد چالش جدی شده است از داخل کشور در حال حاضر تقریباً غیرممکن است با این مخازن خالی که از دولت به ارث رسیده است، اگر نتوانیم با آمدن ترامپ به میزان پیش بینی شده 1.5 میلیون بشکه ای بفروشیم، در بودجه با مشکلات جدی مواجه خواهیم شد. دولت هیچ منبع تامین دیگری ندارد و یک سال گذشته است سال 2017، هر منبعی که باشد، به پایان رسیده است. مگر اینکه صندوق توسعه ملی هنوز چیزی در چنته ندارد، اما قرار بود صندوق توسعه را رها کنیم تا روزهای سخت پیش رو را پشت سر بگذاریم.»

ما باید روی سیاست خارجی و توسعه روابط با اروپا تمرکز کنیم

این استاد اقتصاد ادامه داد: دولت در بودجه سال آینده مالیات ها را 50 درصد افزایش داده است در حالی که دولت رئیس جمهور طی دو سال گذشته هر سال 40 تا 50 درصد مالیات ها را افزایش داده است، اما به نظر می رسد وضعیت فعلی اینگونه نیست. دولت می تواند این مالیات ها را در سال آینده افزایش دهد، زیرا ظرفیت مالیات دهندگان نیز تمام شده است، مگر اینکه بتوانند فرار مالیاتی ثروتمندان را شناسایی کنند یا بنگاه ها و شرکت هایی را که از پرداخت مالیات معاف شده اند، مکلف کنند. مالیات، در غیر این صورت، اگر بخواهند بر همان بخش های تولید فشار بیشتری وارد کنند و از مصرفی که تاکنون مالیات گرفته شده است، واقعیت این است که دیگر چیزی برای مالیات نمانده است و این وضعیت باعث فقیرتر شدن مردم و کاهش تولید می شود. ”

وی افزود: اگر بتوانیم مانند دوران خاتمی با اروپایی‌ها دوست‌تر شویم، می‌توانیم از حداکثر ظرفیت‌ها بهره ببریم، اما اکنون بازگرداندن روابط با اروپا بسیار دشوار به نظر می‌رسد، به‌ویژه تصمیم اخیری که علیه آن صادر شد. ما.” این نشان می دهد که وضعیت بهبود روابط با سایر کشورها چندان ساده نیست. بهترین کاری که می توان در حوزه سیاست خارجی انجام داد تلاش برای نزدیک شدن به اروپا است. سفر آقای عراقچی به پرتغال هم جالب است، البته باید به این نکته اشاره کرد که متأسفانه پرتغال وضعیت سیاسی و اقتصادی خاصی ندارد. با این حال، در حال حاضر، دیپلماسی خارجی مهمترین عامل تأثیرگذار خواهد بود. اگر دیپلماسی کار کند، ممکن است امید وجود داشته باشد. پزشکیان وضعیتی را به ارث برده‌اند که شاید حتی نمی‌دانستند چقدر سخت و خطرناک است.»