ابتکار دانشمند زن ایرانی برای قابل سکونت کردن مریخ

اگر بشریت بخواهد در درازمدت مستعمرات انسانی در مریخ ایجاد کند، باید تغییراتی ایجاد شود. سیاره سرخ به عنوان قابل سکونت ترین مکان در منظومه شمسی شناخته شده نیست، و شرایط فعلی در این سیاره شانس زیادی برای زنده ماندن به زندگی نمی دهد.

به گزارش اکو ایران به نقل از Science Alert، در میان مشکلات مریخ، یکی از مشکلات مهم مربوط به اقلیم است. دمای سطح این سیاره بسیار کمتر از آن چیزی است که برای بدن انسان مناسب در نظر گرفته می شود. میانگین دمای سیاره سرخ 64 درجه سانتیگراد زیر صفر است و اگر انسان ها بخواهند این سیاره را شبیه زمین کنند باید دمای آن را افزایش دهند.

اکنون دانشمندان راهی برای انجام آن یافته اند و ادعا می کنند روش آنها 5000 برابر کارآمدتر از روش های دیگر است.

چگونه مریخ می تواند شبیه زمین شود؟

به گفته یک تیم تحقیقاتی به سرپرستی سامانا انصاری، مهندس برق از دانشگاه نورث وسترن آمریکا، می توان دمای سطح مریخ را با انتشار ذرات فلزی در جو آن افزایش داد. این عمل منجر به گرم شدن کره زمین و افزایش دمای سیاره سرخ می شود.

ادوین کایت، ژئوفیزیکدان از دانشگاه شیکاگو و نویسنده مسئول این تحقیق، می گوید: «این روش به میلیون ها تن فلز نیاز دارد، اما در مقایسه با روش های قبلی، به 5000 برابر کمتر فلز برای گرم کردن مریخ نیاز دارد. این رویداد امکان انجام این پروژه را بسیار افزایش می دهد. این نشان می‌دهد که مانعی برای گرم کردن سیاره سرخ برای جریان یافتن آب مایع آنقدرها که قبلاً تصور می‌شد دشوار نیست.»

گرم شدن کره زمین عملی ترین راه برای گرم کردن سیاره ای است که برای بشریت شناخته شده است، اما با وضعیت سیاره، ایجاد آن سخت تر از چیزی است که به نظر می رسد. راهبردهای پیشنهادی قبلی برای گرمایش زمین مریخ، نیاز به گازهای گلخانه‌ای مانند گازهایی که زمین و زهره را گرم می‌کنند، پیشنهاد می‌کند.

اینجا روی زمین، گرم شدن کره زمین بسیار آسان است. اتمسفر پر از گازهایی مانند دی اکسید کربن و متان است که گرمای ساطع شده از سطح را پراکنده می کند و این امر فرار گرما را به فضا کند می کند و باعث افزایش دما می شود.

اگر بتوانیم جو نازک مریخ را در معرض گازهای گلخانه ای قرار دهیم، یک اثر گلخانه ای ایجاد می کند و دمای مریخ را تا حدی افزایش می دهد که موجودات فتوسنتزی می توانند زنده بمانند.

چالش های ایجاد گرمایش جهانی در سیاره سرخ

مشکل این است که سیاره سرخ منابع کافی برای این استراتژی را ندارد. بشریت باید گازهای گلخانه ای را از زمین به مریخ در مقیاس وسیع منتقل کند یا این گازها را از طریق استخراج معادن در مریخ به دست آورد. هر دوی این روش ها گران و دشوار هستند.

اما اگر انسان ها می توانستند این کار را با چیزی که اکنون در مریخ است انجام دهند، چه می شد؟ مریخ نوردها مشخص کرده اند که خاک سطحی این سیاره سرشار از مواد معدنی فلزی مانند آلومینیوم و آهن است. در واقع امکان قرار دادن ذرات کوچک این مواد معدنی در جو مریخ برای به دام انداختن نور خورشید وجود دارد. همانطور که انتشار کربن در سیاره انجام می شود.

انصاری و همکارانش ذرات فلزی ریز به اندازه ذرات غبار مریخ را در نسبت 60:1 مدلسازی کردند که طبق این طرح به آسمان مریخ منفجر می شود. آنها میزان گرمای محبوس شده توسط ابرهای ذرات فلزی و مقدار غبار مورد نیاز برای تولید و حفظ گرمایش جهانی را محاسبه کردند. اندازه و شکل ذرات معدنی به گونه ای است که گرد و غبار با سرعتی 10 برابر کمتر از گرد و غبار در مریخ در شرایط عادی می ریزد.

از سوی دیگر، هنوز کمبود اکسیژن در جو مریخ وجود دارد. اما زمانی که باکتری ها بتوانند در سطح سیاره سرخ زندگی کنند، می توان از میکروب ها برای شروع فرآیند طولانی و دشوار تولید اکسیژن استفاده کرد.

استراتژی استفاده از ذرات معدنی زمان بر است و چندین دهه طول می کشد، اما در نهایت می تواند منجر به گرم شدن مریخ تا بیش از 28 درجه سانتیگراد شود که هنوز برای مهره داران مناسب نیست، اما آب و هوای مریخ را به سمت شرایط مناسب برای میکروب ها سوق می دهد. زندگی باید مناسب باشد؛ اولین قدم برای تبدیل سیاره سرخ به سیاره ای شبیه زمین.

با این حال، بسیاری از مسائل دیگر وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد. هنوز مشخص نیست که ذرات فلزی قبل از فرار به فضا چه مدت می توانند در جو مریخ باقی بمانند (این امر غیر معمول نیست. همه جوها این کار را می کنند، اما مریخ مانند زمین میدان مغناطیسی جهانی ندارد که بتواند مشکل را کاملاً کنترل کند. ) . خروج گازها و ذرات از جو.

با گرم شدن مریخ، ذرات معدنی کوچک در نهایت ممکن است مانند گرد و غبار موجود در جو زمین، مولکول های آب را جذب کنند و سپس به صورت باران به زمین بازگردند.

این تحقیق راه‌های بالقوه‌ای را برای نزدیک‌تر کردن انسان‌ها به رویای حضور دائمی در مریخ ارائه می‌کند. بشر تاکنون تنها توانسته روی ماه راه برود و در تلاش است تا پایگاهی دائمی بر روی ماه زمین ایجاد کند. با این حال، فتح مریخ و اعزام اولین فضانوردان به آن نشان دهنده چالش بسیار بزرگی است که ضرورت تغییر آب و هوای سیاره سرخ را بیش از هر زمان دیگری نشان می دهد.