از قذافی با لباس سنتی تا جولانی با کراوات؛ رهبرانی که به مرورظاهرشان عوض شد

آینده– ابومحمد جولانی رئیس گروه تحریر الشام پس از برکناری بشار اسد در سوریه به قدرت رسید و با تغییر لباس و ظاهر سعی کرد خود را یک رهبر سکولار و نه تروریست نشان دهد.

به گزارش فردا شاید همه ما عکس دیدار ابومحمد جولانی، رهبر فعلی سوریه با وزیر خارجه ترکیه را دیده باشیم. اما این فقط مربوط به جلسه نیست، شاید تغییر تصویر جولونی از مرد کت و شلوار به مرد کت و شلوار و کراوات مهمتر باشد. محمد جولانی البته اولین چهره سیاسی نیست که پس از مدتی ناگهان تغییر می کند.

آیا در سال های اخیر افراد دیگری مانند جولانی وجود داشته اند؟ چرا این افراد به طور ناگهانی یا در طول زمان تغییر کردند؟ رولان بارت معتقد است که پدیده ها و نشانه ها را می توان با استفاده از اصول نشانه شناختی تحلیل کرد. هر یک از شخصیت‌های مورد بررسی مجدداً برای پوشش لایه‌های شخصیتی یا نشان‌دهنده موقعیت اجتماعی جدید بازسازی شده‌اند.

دیدار جولونی رئیس گروه تحریر شام با وزیر امور خارجه ترکیه

معمر قذافی

قذافی که در کودتای 1969 در لیبی قدرت را به دست گرفت، یک رهبر چند وجهی بود. بدخواهان او را «گرگ در لباس میش» نامیدند که خشم خود را در پشت نمایی نرم و آرام پنهان می کرد.

او زمانی یک سرهنگ بود که لباس نظامی و عینک دودی کلاسیک به تن داشت تا قدرت خود را به همه نشان دهد. یاسمین خضراء نویسنده کتاب «آخرین شب دیکتاتور» درباره معمر قذافی می گوید: بزرگترین دستاورد قذافی در لیبی اتحاد قبایل لیبی بود، به همین دلیل او در آغاز حکومتش همه جا با لباس نظامی دیده می شد. او برای مدت طولانی افتخار می کرد که صلح را در لیبی ایجاد کرد. اما پس از مدتی او به یک اثر جدید نیاز داشت تا دوباره محبوب شود.

قذافی ساده ترین راه را انتخاب کرد و آن لباس بود. لباس قذافی ترکیبی از دنیای قدیم و جدید است، او با تغییر لباس نظامی به لباس های عجیب و غریب و ترکیب لباس های سنتی لیبیایی و آفریقایی، چهره های انقلابی و پوست حیوانات سعی در خودنمایی بیشتر داشت. همه افتخار کردند و فریاد زدند قذافی قذافی.

نیویورک تایمز در مقاله ای در مورد لباس قذافی در سال 2007 نوشت: لباس های قذافی دقیقاً همان چیزی است که مردم لیبی می خواهند به آن معروف شوند، پر از جذابیت و تلفیقی از سنت های بادیه نشین و مدرن. قذافی در جستجوی خود می‌خواست با سنجاق کردن نقشه‌ای روی سینه‌اش یا پوشیدن لباس‌هایی با قاره آفریقا در جشن‌ها، پدر بودن خود را ثابت کند. در این قاره بود.

هوگو چاوز، رئیس جمهور سابق ونزوئلا

در روزهایی که ونزوئلا درگیر انقلاب کمونیستی بود، هوگو چاوز از رنگ قرمز در لباس خود استفاده می کرد. رنگ قرمز نماد کمونیسم و ​​مبارزه با سرمایه داری است. رهبر مبارزات سیاسی ونزوئلا در سخنرانی های پرشور خود از پیراهن های قرمز استفاده کرد تا مردم را متحد کند و آنها را بیشتر بیدار کند. اما وقتی به قدرت رسید، لباس های قرمز را کنار گذاشت تا به همه نشان دهد که اهل صلح و دوستی است و کت و شلوارهایی پوشید که به اعتقاد او غربی است. او دیگر حتی کلاه ایمنی نداشت. اما او همیشه یک کمونیست باقی ماند.

دونالد ترامپ و مدل موی جدیدش

شکی نیست که ترامپ در سال های اخیر از هر چیزی برای جلب توجه استفاده کرده است. در دوره قبلی ریاست جمهوری ترامپ، فردی را با موهای بلوند می بینیم که برای به رخ کشیدن ثروتش، مدل موی مجعدی دارد، هر چه موهای فرفری بیشتری داشته باشد، بیشتر خودنمایی می کند و جلب توجه می کند.

ترامپ در باشگاه گلف خود مدل موی جدیدی را ارائه کرد که کاملاً در تضاد با موهای بلوند او بود. او که معمولا موهایش را پشت سر می گذارد، این روزها مدل خود را تغییر داده و موهایش را کوتاه کرده است. برخی موهای او را شبیه موهای او در فیلم McCallister's Home Alone می دانند و معتقدند که او سعی دارد در پس نفوذ سیاسی خود نظر مثبتی به دست آورد.

ترامپ که از دنیای پول و اقتصاد وارد سیاست شد، باید کاری کند که در اولین دوره ریاست جمهوری خود توجه دیگران را جلب کند. اما اکنون در دوره دوم ریاست جمهوری خود دیگر نیازی به این کار ندارد، بنابراین به جای جلب توجه مردم، مدل موی جدیدی را انتخاب می کند و باید از آن به عنوان یک استراتژی برای جلب توجه رسانه ها و افکار عمومی استفاده کرد.

ابومحمد جولانی

مرد مرموز این روزها کسی نیست جز جولانی، سرکرده گروه تروریستی تحریر الشام. ظاهر او این روزها به موضوع اصلی بحث ها و تحلیل های سیاسی تبدیل شده است، البته نه تنها چهره او تغییر کرده است. علاوه بر این، سخنان او شبیه سخنان یک رهبر سکولار نیست.

این موضوع باعث تعجب همگان شد که چگونه رهبر یک گروه تروریستی رادیکال تبدیل به یک رهبر سکولار و دمکراتیک شد. اگر کسی نداند که جولانی تا همین اواخر رهبر یک گروه تروریستی بوده است، نمی تواند عمق این تغییر ناگهانی را درک کند. او این روزها از یک مرد ترسناک به یک مرد رویایی با لباس تبدیل شده است. شاید در روزهای آینده نیز ریش خود را بتراشد و با سران کشورهای دیگر دیدار کند و حتی با اولین دستور خود به زنان سوری اجازه داد تا هر چه می خواهند بپوشند.

حال یک سوال اساسی مطرح می شود: آیا تغییر غلانی واقعی است و اعتقادات او دیگر شبیه به اعتقادات یک سرکرده گروه تروریستی نیست یا تغییر او آشکار و نادرست و تنها برای کسب مشروعیت و حمایت است و پس از مدتی به تروریست باز می گردد؟ اصالت؟ برای دریافت پاسخ این سوال باید منتظر آینده باشیم.