اولین گوشی پزشکی چه شکلی بود؟ (تصاویر)

حدود 200 سال پیش، در سال 1816، در یک روز سرد پاییزی، زنی جوان که از مشکلات قلبی رنج می برد، از بیمارستان نکر در پاریس بازدید کرد. قرار بود او توسط پزشک 35 ساله ای به نام رنه تئوفیل هیاسینت لائنک معاینه شود، اما به دلیل چاقی بیمار، شنیدن ضربان قلب برای پزشک کمی دشوار بود. علاوه بر این، بیمار با علائمی مواجه شد که پزشک برای سمع کردن کافی ندانست. به همین دلیل یک ورق کاغذ را پیچید و یک طرف آن را روی گوش و طرف دیگر را روی سینه بیمار گذاشت و یک گوشی پزشکی درست کرد. ابتکار لینک نتیجه داد و صدای قلب با وضوح بیشتری شنیده شد.

به گزارش خبرآنلاین، لانیک برای معاینات بعدی از لوله چوبی توخالی استفاده کرد که می توان آن را اولین گوشی پزشکی نامید. این وسیله که در آن زمان ابعاد بزرگ و ظاهری شیپور مانند داشت، تنها یک سوراخ داشت که روی گوش و سر دیگر آن روی سینه بیمار قرار می گرفت.

قبل از اختراع این گوشی پزشکی، پزشکیان از روش هایی مانند ضربه زدن و قرار دادن مستقیم گوش بر روی سینه بیمار برای شنیدن صدای قلب استفاده می کردند.

لینک در ابتدا این دستگاه را «معاینه قفسه سینه» نامید و سپس آن را به «صدا سنج» تغییر داد. از آنجایی که این نام کاربرد دستگاه را به خوبی نشان نمی داد، ماه ها بعد بالاخره این دستگاه جدید گوشی پزشکی نامیده شد.

معنی این کلمه مرکب یونانی معادل: به سینه بنگر.

تکامل طراحی گوشی پزشکی

مواد اولیه اولین گوشی های پزشکی و عدم انعطاف پذیری از جمله مواردی بود که دامنه استفاده از این گوشی های اولیه را محدود کرد.

در سال های 1843 تا 1855، تغییراتی در گوشی پزشکی ایجاد شد. لوله او انعطاف پذیر شد و دو کانال برای قرار دادن آن روی هر دو گوش ساخته شد. با این تغییر میزان آرای دریافتی افزایش یافت و آزمون ها شکل دقیق تری به خود گرفت. پس از این طراحی کاربردی، بقیه افراد سعی در رفع ایرادات این مدل داشتند.

تا سال 1960، زمانی که دکتر لیتمن (محقق قلب)، استاد دانشگاه هاروارد، یک گوشی پزشکی با خواص آکوستیک خوب ساخت، تغییرات زیادی در گوشی‌های پزشکی ایجاد نشد. وی ویژگی های یک گوشی پزشکی ایده آل را به شرح زیر تعریف کرد:

گوشی پزشکی باید از دو قسمت تشکیل شده باشد، یکی (زنگ) برای شنیدن صداهای بم و قسمت دیگر با یک دیافراگم پلاستیکی برای فیلتر کردن صداهای بم .

این تحولات تا به امروز ادامه داشته و تغییرات زیادی در جزئیات آن ایجاد کرده است، اما ساختار اساسی و اساسی آن تغییر چندانی را شاهد نبوده است. امروزه گوشی های پزشکی موسوم به گوشی های دیجیتال در بازار وجود دارند که کیفیت و وضوح صدای بهتری دارند و قابلیت ذخیره، مقایسه و تجزیه و تحلیل نمودار صدا و ضربان قلب را با اطلاعات از پیش بارگذاری شده ارائه می دهند.