با رقیب ایرانی برج خلیفه آشنا شوید

غار Hranice در جمهوری چک عمیق ترین غار آب شیرین شناخته شده در جهان است. به گفته زمین شناسان، این غار ممکن است بیش از یک کیلومتر زیر زمین امتداد داشته باشد که بیش از دو برابر عمق عمیق ترین غار آب شیرین جهان است!

به گزارش فرادید، غار هیرانیس این باور علمی قدیمی را به چالش می کشد که غارهای عمیق از پایین به بالا باز می شوند و آب های زیرزمینی داغ و اسیدی بالا آمده و پایه را حل می کنند. طبق یک مطالعه در سال 2020 در مجلهتحقیقات ژئوفیزیک: سطح زمینهارانیس به این شکل شکل نگرفته است، اما شواهد نشان می دهد که آب غار را از بالا به پایین تراشیده است.

دانشمندان برای اولین بار در سال 2016 پس از چندین شیرجه در داخل غار، حیرانیس را توصیف کردند. بر اساس یک مطالعه در سال 2020، محققان یک وسیله نقلیه از راه دور (ROV) را برای کاوش در گوشه های غیرقابل دسترس برای غواصان فرستادند و حداکثر عمق 473.5 متر را اندازه گیری کردند.

این اندازه باعث شد تا غار حیرانیس لقب عمیق ترین غار آب شیرین جهان را به خود اختصاص دهد پوزو دل مارو ایتالیا عمق 392 متری را شکست. با این حال، عمق ثبت شده توسط طول کابل ارتباطی فیبر نوری متصل به ROV محدود شد.

در یک مطالعه در سال 2020، از روش‌های تصویربرداری گرانشی و لرزه‌ای برای بررسی وسعت واقعی پرتگاه هیرانیس استفاده شد. نتایج نشان داد که عمق غار بیش از دو برابر عمق قبلی است و به قدری عمیق است که می تواند با بلندترین ساختمان جهان یعنی برج خلیفه با ارتفاع 828 متر رقابت کند.

مقطع غار حیرانیس

دهانه غار حیرانیس دهانه ای شیب دار با دریاچه ای کوچک در پایین آن است. قسمت زیر آب غار استوانه ای نامنظم و عمودی با قطر بین 10 تا 30 متر است. دمای آب در غار بسته به فصل سال بین 14.5 تا 18.8 درجه سانتیگراد است.

مقطع زمین شناسی پرتگاه حیرانیس

علاوه بر این، نقشه های توسعه یافته نشان داد که کف غار نزدیک به یک گودال فسیلی نامگذاری شده است حوضه کارپات متصل این حفره که حدود 2 کیلومتر از ورودی غار فاصله دارد، حدود 19 میلیون سال پیش باز شد و سپس با رسوب پر شد، یعنی امروزه در سطح قابل مشاهده نیست.

غار حیرانیس پس از یک فروچاله بین 16 تا 14 میلیون سال پیش تشکیل شد، زمانی که آب های سطحی از میان سنگ های ذوب شده مانند سنگ آهک شروع به تراوش کردند و حفره ای ایجاد کردند که با گذشت زمان عمیق تر شد و در نهایت کانالی را تشکیل داد که از طریق آن آب از سطح به پایین جریان پیدا کرد. سوراخ. اما زمانی که رسوبات در نهایت دهانه داخل دهانه را مسدود کردند، آب در داخل کانال شروع به جمع شدن کرد و راه را برای پر شدن غار از آب هموار کرد.