(تصاویر) بلندترین کوه‌های منظومه شمسی؛ زمین در سایه همسایگانی بلندتر از اورست

از زمان فتح قله اورست در سال 1953 توسط ادموند هیلاری و تنزینگ نورگی، این کوه به نماد نهایی چالش کوهنوردی تبدیل شده است. اما با نزدیک شدن به رویای ادامه زندگی انسان در منظومه شمسی، کوهنوردان آینده ممکن است با چالش های بسیار دلهره آورتری روبرو شوند.

به گزارش روزیاتو، یک نقشه تعاملی جدید مرتفع ترین کوه های منظومه شمسی را نشان داد که در مقایسه با آنها قله های زمین بسیار کوتاه به نظر می رسند.

بلندترین کوه های منظومه شمسی

1. کوه رسیلویا در بالای ویستا

برخلاف تصور رایج، بلندترین قله منظومه شمسی روی زمین یا مریخ نیست، بلکه روی سیارکی به نام وستا است. این سیارک عظیم 9 درصد از کل جرم سیارک های شناخته شده را تشکیل می دهد. کوه ریاسیلویا با ارتفاع خیره کننده 22500 متر تقریباً سه برابر ارتفاع اورست است. این کوه از یک دهانه برخوردی عظیم تشکیل شده است که 90 درصد سطح این سیارک را پوشانده است.

2. المپوس مونس; غول آتشفشانی مریخ

دومین کوه مرتفع منظومه شمسی، کوه المپ در مریخ است. این کوه با ارتفاع ۲۱۹۴۵ متری از پایه جهانی مریخ (معادل سطح دریا) بلندترین آتشفشان منظومه شمسی است. المپوس مونس نه تنها بسیار مرتفع است، بلکه به عنوان یک “آتشفشان سپر” منطقه ای به بزرگی فرانسه را اشغال می کند. این آتشفشان حداقل 25 میلیون سال است که خاموش بوده است.

تاریخچه کشف و ویژگی های Olympus Mons

المپوس مونس در سال 1971 توسط فضاپیمای مارینر 9 ناسا کشف شد و نام آن از خانه اسطوره ای خدایان یونان گرفته شد. این کوه بخشی از رشته کوه تارسیس نزدیک به خط استوای مریخ است. برخلاف آتشفشان های زمینی که در اثر حرکت صفحات تکتونیکی به وجود می آیند، المپوس مونس در یک منطقه ماگمایی داغ قرار دارد. این ویژگی باعث شد که این آتشفشان در طول میلیون ها سال فعالیت به ابعاد عظیم کنونی خود برسد.

کشف جدید: یخ در بالای آتشفشان

دانشمندان اخیراً تشکیل یخ در قله المپوس مونس را کشف کردند. هر روز یک لایه یخ به ضخامت موی انسان بر بالای این کوه وجود دارد. حجم این یخ به قدری زیاد است که می تواند 60 استخر شنای المپیک را پر کند. این کشف جدید می تواند درک ما را از شرایط آب و هوایی مریخ تغییر دهد.

بلندترین کوه های منظومه شمسی و افق های جدید برای اکتشافات فضایی

این اکتشافات شگفت انگیز نشان می دهد که اکتشافات فضایی آینده می تواند چالش های جدید و هیجان انگیزی را برای بشریت به همراه داشته باشد. مقایسه کوه های زمین با غول های منظومه شمسی عظمت و تنوع شگفت انگیز دنیای اطراف ما را آشکار می کند. با پیشرفت فناوری فضایی، ممکن است روزی شاهد باشیم که کوهنوردان به جای فتح قله اورست، رویای صعود به قله های مریخ یا حتی سیارک های دوردست را در سر می پرورانند.