(تصاویر) معماری خصمانه؛ وقتی فضا‌ها علیه مردم طراحی می‌شوند!

معماری خصمانه یا طراحی تدافعی نوعی رویکرد برای طراحی و ایجاد تجهیزات فضای عمومی است که عمداً برای جلوگیری از استفاده شخص یا گروهی از افراد از آن فضا طراحی شده است.

به گزارش سایت عصر ایران، این نوع طراحی با ایجاد موانع فیزیکی یا بصری سعی در کنترل رفتار افراد دارد.

چرا معماری خصمانه؟

دلایل مختلفی برای استفاده از معماری خصمانه وجود دارد، از جمله موارد زیر:

جلوگیری از تجمع افراد بی خانمان: یکی از رایج ترین کاربردهای معماری خصمانه ایجاد موانع برای جلوگیری از خوابیدن افراد بی خانمان در فضاهای عمومی مانند زیر پل ها یا روی نیمکت ها است.

مقابله با جرم و جنایت: هدف برخی از طرح ها کاهش جرم و جنایت در مناطق خاص است. به عنوان مثال، استفاده از نور شدید یا ایجاد فضاهای بازتر می تواند احساس امنیت را افزایش دهد.

کنترل ترافیک عابر پیاده: با ایجاد موانع فیزیکی یا طراحی مسیرهای پیچیده تر، می توان جریان تردد عابران پیاده را کنترل کرد و از تجمع افراد در نقاط خاص جلوگیری کرد.

حفاظت از اموال خصوصی: صاحبان آن ممکن است از اموال خصوصی با نیت خصمانه برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به دارایی خود استفاده کنند.

نمونه هایی از معماری خصمانه

صندلی های کج، منحنی و بدون تکیه گاه: این نوع نیمکت ها به گونه ای طراحی شده اند که نشستن طولانی مدت روی آن ها دشوار بوده و از خواب آلودگی افراد بی خانمان جلوگیری می کند.

نرده ها و دستگیره های تیز یا برجسته: این نوع نرده ها از نشستن افراد بر روی آنها جلوگیری می کند و همچنین مانع فیزیکی ایجاد می کند.

نورپردازی شدید و خیره کننده: استفاده از نور شدید در زیر پل ها یا تونل ها می تواند از تجمع افراد بی خانمان یا انجام فعالیت های غیرقانونی جلوگیری کند.