(تصاویر) مقایسه جت‌های جنگنده F-۱۵ و F-۱۶؛ عقاب یا شاهین؟

در حالی که مسلم است که مک دانل داگلاس اف-15 ایگل و جنرال دینامیکس اف-16 فایتینگ فالکون نسل چهارم جنگنده های برتری هوایی هستند، آیا این درست است که یکی از دیگری بهتر است؟

به گفته روسیاتو، از بین این دو جنگنده آمریکایی، F-15 Eagle کمی قدیمی تر است و در سال 1976 وارد خدمت نیروی هوایی ایالات متحده شد، در حالی که F-16 Fighting Falcon دو سال بعد، در سال 1978 وارد خدمت شد.

پس از معرفی هواپیماهای جنگنده پس از جنگ جهانی دوم، زمانی که جنگ کره در ژوئن 1950 آغاز شد، کره شمالی و متحدانش بهترین هواپیماهای جنگنده آن دوران را داشتند که بسیار برتر از همتایان غربی خود بودند: Mikoyan Mikoyan MIG-15. در آن زمان، MiG-15 و بال‌های متغیر آن بر آسمان تسلط داشتند، و آمریکایی‌ها را مجبور به طراحی و تولید جنگنده بال متغیر خود، F-86 Saber ساخت آمریکای شمالی کردند. در طول جنگ ویتنام (1955-1975)، نیاز به یک جنگنده برتری هوایی پیشرفته پس از اینکه نقش آن کاملاً منسوخ شده بود دوباره ظاهر شد.

میگ 17 دو فروند تندر اف-105 آمریکایی را که به پل تان هوآ حمله کرده بودند سرنگون کرد. آنچه که جنگ ویتنام به آمریکایی ها نشان داد این بود که آنها به یک هواپیمای جت بسیار قابل مانور برای آموزش بهتر خلبانان خود برای نبرد هوایی نیاز داشتند.

اطلاعاتی در مورد هواپیمای F-15 Eagle ساخت مک دانل داگلاس

در اواخر سال 1965، وزارت دفاع ایالات متحده درخواست یک جنگنده جدید برتری هوایی چند منظوره را صادر کرد. هشت شرکت هواپیماسازی با پیشنهادات خود به این درخواست پاسخ دادند و چهار شرکت برای توسعه بیشتر نسخه اولیه خود انتخاب شدند. به جای ساخت یک هواپیمای کوچک، سبک و بسیار قابل مانور که در نبرد تن به تن عملکرد خوبی داشته باشد، بر سرعت و برد تاکید شد.

با انجام این کار، جنگنده های شوروی مانند Mikoyan-Gurevich MiG-21 برتری هوایی را حفظ کردند. موشک های هوا به هوای مورد تکیه ارتش آمریکا در نبرد از هوای نزدیک خوب نبودند که منجر به نصب توپ شش لول M61 Vulcan بر روی جنگنده مک دانل داگلاس F-4 فانتوم II شد. تجربه در ویتنام نیز به این نتیجه رسید که مانورپذیری بهتر از سرعت است.

در سال 1967، اتحاد جماهیر شوروی از جنگنده مافوق صوت جدید Mikoyan-Gorovich، MiG-25 در فرودگاه Domodedovo در نزدیکی مسکو رونمایی کرد. هنگامی که مهندسان هواپیما را با ورودی های هوا به اندازه یک خودرو و بال های بزرگ و متحرک آن دیدند، تصور کردند که این جنگنده جدید نه تنها سریع است، بلکه قدرت مانور بالایی نیز دارد. آنها متوجه نشدند که MiG-25، اگرچه بسیار سریع است، اما به دلیل اینکه به جای آلومینیوم از فولاد ضد زنگ ساخته شده بود، قدرت مانور محدودی داشت.

در پاسخ به MiG-25، USAF یک هواپیمای دو موتوره با نسبت رانش به وزن نزدیک به 1:1 و حداکثر سرعت 2.5 ماخ درخواست کرد. چهار شرکت پیشنهادات خود را ارائه کردند و در دسامبر 1969 مک دانل داگلاس به عنوان برنده اعلام شد.

McDonnell Douglas F-15 Eagle اولین پرواز خود را در ژوئیه 1972 انجام داد و در ژانویه 1976 وارد خدمت USAF شد.

کار

اطلاعاتی در مورد هواپیمای F-16 فایتینگ فالکون ساخت شرکت جنرال داینامیکس

بر خلاف F-15 Eagle که از دو موتور توربوفن پرت اند ویتنی F100-PW-220 استفاده می کند، F-16 فایتینگ فالکون دارای یک موتور پرات اند ویتنی F100-PW-229 است. جنگ ویتنام به ایالات متحده نشان داد که اگر خواهان برتری هوایی نسبت به هواپیماهای جنگنده شوروی است، باید یک هواپیمای سبک وزن و با قابلیت مانور بالا تولید کند.

در آن زمان، USAF تمایلی به شروع یک برنامه جدید نداشت، زیرا می ترسید که ساخت یک طراحی جدید جنگنده باعث تغییر بودجه و کاهش سرمایه گذاری در برنامه F-15 شود. در 6 ژانویه 1972، وزارت دفاع درخواستی را تحت برنامه مفهومی جنگنده روز پیشرفته برای طرح های پیشنهادی و اولیه منتشر کرد. مطالعات به این نتیجه رسیدند که بیشتر نبردهای هوایی در ارتفاعات بین 30000 تا 40000 پایی انجام می شود و این هواپیما باید بتواند با سرعت 1.6 ماخ پرواز کند.

پنج سازنده هواپیما پیشنهادات خود را ارائه کردند و این پروژه پس از آن که متحدان ناتو بلژیک، دانمارک، هلند و نروژ اعلام کردند به دنبال یک جنگنده سبک برای جایگزینی لاکهید F-104 Starfighter قدیمی خود هستند، شتاب بیشتری گرفت. در 13 ژانویه 1975، نسخه اولیه YF-16 که بعداً به F-16 تغییر نام داد، برنده اعلام شد.

اگرچه نام «فایتینگ فالکون» انتخاب شد، خلبانان و خدمه نیروی هوایی از این هواپیما به عنوان Viper یاد کردند، زیرا فکر می کردند بیشتر شبیه یک مار سمی است تا یک پرنده شکاری. بسیار کوچکتر و سبکتر از هر هواپیمای جنگنده قبلی آمریکایی، F-16 اولین جنگنده ای بود که از فناوری fly-by-wire استفاده کرد که به آن اجازه انجام مانورهای هدف 9G را می داد. نوآوری های دیگر شامل سیستم های اویونیک پیشرفته و کابین خلبان حباب شکل بود که به خلبانان امکان دید 360 درجه را می داد. F-16 فایتینگ فالکون در 17 اوت 1978 وارد خدمت نیروی هوایی ایالات متحده شد.

مشخصات و مشخصات کلی F-16 Fighting Falcon

کار

تفاوت های اصلی بین F-15 و F-16 چیست؟

به طور خلاصه، F-15 برای سرعت طراحی شده بود، در حالی که F-16 برای مانور پذیری طراحی شده بود. هنگامی که F-16 در سال 1978 وارد خدمت در USAF شد، به سرعت به هواپیمایی تبدیل شد که همه هواپیماهای جنگنده دیگر با آن مقایسه می شدند. اگرچه F-16 از چابکی بالا و عملکرد آیرودینامیکی استثنایی برخوردار است، اما به دلیل برد رزمی کوتاه آن محدود است.

همچنین برخلاف F-15 که بیش از 100 کشتار موفق را به ثمر رسانده و هرگز در یک نبرد تن به تن شکست نخورده است، F-16 هنوز درگیر نبرد هوا به هوا با هواپیمای دشمن نشده است. با این حال، همه چیز در شرف تغییر است، زیرا نیروی هوایی اوکراین به زودی دریافت F-16 های اهدایی بلژیک، دانمارک، نروژ و هلند را آغاز خواهد کرد که بدون شک اولین و دشوارترین تجربه این جنگنده در نبردهای هوایی بزرگ در خارج از اوکراین خواهد بود. . نیروی هوایی ایالات متحده خواهد بود.