(تصاویر) ۵ فروند از بدترین هواپیما‌های نظامی تاریخ

هواپیماهای جنگنده در تلاش هستند تا به اندازه کافی سریع، کارآمد و قدرتمند باشند تا ماموریت ها را با موفقیت انجام دهند. در حالی که بسیاری از هواپیماهای دارای قابلیت جنگی به اهداف مورد نظر خود می رسند، برخی از آنها شکست می خورند. به دلیل طراحی، عملکرد عملیاتی یا صرفاً شرایط محیطی (زمان بندی، پیشرفت های تکنولوژیکی و غیره)، برخی از هواپیماها ناگزیر از کار خواهند افتاد.

به گزارش روزیاتو، در این مقاله به برخی از بدترین هواپیماهای نظامی که به دلایل مختلف شکست آنها ثابت شده است، پرداخته شده است.

1- Yakovlev Yak-38

هواپیمای شوروی

طول: 16.37 متر

طول بال ها: 7.32 متر

ارتفاع: 4.25 متر

حداکثر وزن برخاست: 11300 کیلوگرم

موتور: موتور توربوفن جهت دار Tumansky R-28 V-300 با نیروی رانش 66.7 کیلونیوتن (15000 پوند برف) برای بالابر و کروز

موتور: دو موتور توربوفن RD-38 رایبینسک (RKBM) با نیروی رانش 31.9 کیلونیوتن (7200 پوند برف)

حداکثر سرعت: 1280 کیلومتر بر ساعت

برد عملیاتی: 100 کیلومتر

Yakovlev Yak-38 یکی از این هواپیماهاست که در طول عمر خود با شکست های طراحی و عملیاتی متعددی مواجه شد. این هواپیما که توسط دفتر طراحی Yakovlev اتحاد جماهیر شوروی در اواخر دهه 1960 طراحی شد، دارای موتور چرخ های عقب بود که به یکی از معایب اصلی آن تبدیل شد. این هواپیمای عمودی برخاست و فرود (VTOL) مجهز به دو موتور توربوپراپ است. این امر کنترل هواپیما را بسیار دشوار می کرد.

شایان ذکر است که فن های بالابر به گرد و غبار حساس بوده و به خصوص در شرایط کویری مستعد خرابی هستند. اگر یکی از ملخ های بالابر از کار بیفتد، هواپیما از کنترل خارج می شود و سقوط می کند. این هواپیما با برد بسیار کوتاه 100 کیلومتری تنها چهار نقطه سخت برای اتصال سلاح داشت. در حالی که این پروژه تنها جنگنده تهاجمی عملیاتی برای بال هوانوردی نیروی دریایی شوروی بود، پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی کاملاً رها شد.

۲- هنکل هی ۱۶۲

عمدتاً از چوب ساخته شده بود

طول: 9.05 متر

طول بالها: 7.2 متر

ارتفاع: 2.6 متر

حداکثر وزن برخاست: 2800 کیلوگرم

موتور: BMW 109-003E-1 یا BMW 109-003E-2 توربوجت با نیروی رانش 7.85 کیلونیوتن (1760 پوند برف)

حداکثر سرعت: 840 کیلومتر در ساعت در 6000 متر (20000 فوت)

برد عملیاتی: 975 کیلومتر

در حالی که آلمان برخی از بهترین هواپیماهای جنگی را در طول جنگ جهانی دوم تولید کرد، برخی از طراحی های آن مانند Heinkel He 162 در اواخر جنگ شکست خورد. He 162 که با نام Volksjäger یا جنگنده مردمی نیز شناخته می‌شود، با عجله طراحی شد، عمدتاً از چوب، زیرا لوازم فلزی اواخر جنگ برای آلمان بسیار گران بود و تولید آن با کمبود مواجه بود.

نازی ها در حفظ اقتصاد جنگی خود با مشکل مواجه بودند و برای طراحی یک جنگنده جدید تلاش کردند. تکمیل این طراحی بیش از دو ماه طول کشید و به صورت بسیار محدود آزمایش شد. اگرچه این هواپیما در پروازهای آزمایشی عملکرد ضعیفی داشت، اما مجبور به تولید انبوه شد. سازنده حدود 300 عدد از آنها را تولید و به میدان جنگ تحویل داد، اما He 162 نتوانست تاثیر قابل توجهی در میدان نبرد داشته باشد. با فروپاشی آلمان نازی، سرنوشت مشابهی در انتظار Heinkel He 162 بود.

3- کنتاکتورهای F7U

مدت خدمت: کمتر از هشت سال

طول: 12.586 متر

طول بالها: 12.1 متر؛ طول بال های تا شده: 6.8 متر

ارتفاع: 4.27 متر

حداکثر وزن برخاست: 14.353 کیلوگرم

موتور: دو موتور توربوفن پس سوز وستینگهاوس J46-WE-8B، هر کدام با قدرت 4600 پوند برف (20 کیلو نیوتن) و 6000 پوند برف (27 کیلونیوتن) با پس سوز

حداکثر سرعت: 1122 کیلومتر در ساعت در سطح دریا با پس سوز

برد عملیاتی: 1500 کیلومتر

این جنگنده و بمب افکن مستقر در ایالات متحده برای عملیات از ناوهای هواپیمابر نیروی دریایی ایالات متحده در اواسط دهه 1940 طراحی شد. اولین پهپاد تولید انبوه در ژوئیه 1951 وارد خدمت نیروی دریایی شد. این طرح بدون دم بال جارو شده بیشتر یک نسخه آزمایشی بود تا یک طراحی موثر، و بنابراین مشکلات متعددی داشت. در حالی که این طراحی به هواپیما چابکی قابل توجهی می داد، سیستم های جدید و اثبات نشده عملکرد آن را محدود می کرد. موتورهای کم مصرف یکی دیگر از ایرادات مهم این هواپیما بود که باعث می شد خلبانان در حین انجام ماموریت ها در بدست آوردن نیرو دچار مشکل شوند. مشکلات تعمیر و نگهداری و سیستم های پیچیده آن نیز منجر به حوادث بسیاری شد. بیشتر خلبانان از این هواپیما اجتناب می کردند که بر عمر مفید آن تأثیر گذاشت. اگرچه چندین دهه خدمات برای Cutlass در نظر گرفته شده بود، عمر سرویس این هواپیما در سال 1959، کمتر از هشت سال پس از معرفی، به پایان رسید.

4- De Havilland Sea Vixen

مدت خدمت: 12 سال

طول: 16.94 متر

طول بال ها: 15.54 متر

ارتفاع: 3.28 متر

حداکثر وزن برخاست: 21.205 کیلوگرم

موتور: دو توربوفن رولزرویس آون 208 که هر کدام 11000 پوند بر فوت (49 کیلو نیوتن) فشار می آورند.

حداکثر سرعت: 0.91 ماخ (1110 کیلومتر در ساعت)

برد عملیاتی: 1270 کیلومتر

DH.110 Sea Vixen یک هواپیمای دو دم است که توسط شرکت هواپیماسازی de Havilland در اواخر دهه 1940 طراحی و ساخته شد. این هواپیما اولین پرواز خود را در سپتامبر 1951 انجام داد و در نمایشگاه هوایی فارنبرو در سال 1951 هنگامی که نمونه اولیه در هوا متلاشی شد و خلبان و 31 تماشاگر کشته شدند، شروعی فاجعه بار داشت. نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا از 145 نمونه Sea Vixen به عنوان یکی از هواپیماهای حامل خود استفاده کرد. از این تعداد 55 نفر در تصادفات جان باختند. ظرفیت دو نفره نیز به این معنا بود که در هر حادثه دو خلبان جان خود را از دست دادند. اگرچه در هیچ نبرد واقعی شرکت نکرد، اما هیچ یک از این مبارزان را در میدان نبرد از دست نداد. این هواپیما یکی از بدترین هواپیماهای نظامی تولید شده در بریتانیا محسوب می شود.

5- خنجر دلتا Convair F-102

تعداد خودروهای ساخته شده: 1000 خودرو

طول: 20.83 متر

طول بالها: 11.61 متر

وزن: 6.464 متر

حداکثر وزن برخاست: 14288 کیلوگرم

موتور: پرت اند ویتنی J57-P-25 توربوجت با سوخت خشک، 52 کیلو نیوتن (11700 پوند برف)، پس سوز 17000 پوند برف (76 کیلو نیوتن)

حداکثر سرعت: 1328 کیلومتر در ساعت در 40000 فوت (12192 متر)

حداکثر سرعت: 1.25 ماخ، 0.95 ماخ با مخازن سوخت اضافی

برد عملیاتی: 2170 کیلومتر

F-102 اولین جنگنده مافوق صوت بال دلتا و هواپیمای رهگیر مافوق صوت نیروی هوایی ایالات متحده (USAF) بود. این هواپیما که توسط Convair در اوایل دهه 1950 طراحی و توسعه یافت، اولین پرواز خود را در اکتبر 1953 انجام داد و در آوریل 1956 وارد خدمت شد. Convair بیش از 1000 نمونه از F-102 را ساخت. این هواپیمای “مافوق صوت” به دلیل اصطکاک موج بسیار بزرگی که در طول پرواز رخ می دهد، هنگام رسیدن به سرعت کروز 1 ماخ با داس مواجه می شود. بدنه این هواپیما برای حل مشکل اصطکاک دوباره طراحی شده است. در حالی که این طراحی مجدد مشکل سرعت را حل کرد، مشکلات ساختاری و پایداری دیگری به وجود آمد. F-102 یکی از بدترین رتبه های ایمنی را در هوانوردی نظامی دارد. از 1000 هواپیمای ساخته شده، 259 فروند بر اثر تصادف از بین رفتند و 70 خلبان کشته شدند.