جنگنده قدرتمند ایران بدون سوختگیری می‌تواند به اسرائیل نفوذ کند

گزارش دانشجویی داشتن نیروی هوایی قوی برای هر کشوری نه تنها یک ضرورت راهبردی در جنگ ها و درگیری های نظامی محسوب می شود، بلکه به عنوان یکی از مولفه های حیاتی امنیت ملی و قدرت بازدارندگی نیز شناخته می شود. در دنیای مدرن که تهدیدات امنیتی به طور مداوم در حال تغییر است، نیروی هوایی می تواند نقش کلیدی در حفظ استقلال و امنیت داشته باشد تمامیت ارضی کشورانجام با بهره گیری از نیروی هوایی قوی در زمینه های مختلف سیاسی و امنیتی ارتش، جغرافیای سیاسی و تکنولوژی که در زیر به اختصار به آن اشاره می کنیم:

برتری هوایی و دفاع از امنیت ملی

توانایی کنترل و دفاع از حریم هوایی کشورها را قادر می سازد تا از نهادهای مهم و زیرساخت های حیاتی خود در برابر تهدیدات محافظت کنند و درگیری های خصمانه هدفمند در آسمان بخش مهمی از فرآیند دفاعی مبتنی بر شبکه یک کشور را تشکیل می دهد.

قدرت بازدارندگی و نفوذ استراتژیک

دولت ها به لطف قابلیت های هوایی پیشرفته می توانند از جنگ جلوگیری کرده و با به دست آوردن اطلاعات از تاسیسات نظامی و استراتژیک دشمن همواره در درگیری ها و مذاکرات دست برتر را داشته باشند.

از نیروهای رزمی پشتیبانی کنید

نیروهای هوایی می توانند نقش پشتیبانی اساسی برای نیروهای زمینی و دریایی، ارائه اطلاعات، حمله به اهداف حیاتی، تخلیه اضطراری نیروها، و همچنین انجام عملیات پشتیبانی نزدیک (CAS) برای کمک به نیروهای زمینی و دریایی در درگیری ها ایفا کنند.

انعطاف پذیری تاکتیکی و استراتژیک

هواپیماها و تجهیزات هوایی را می توان به سرعت مستقر کرد و به انواع ماموریت ها پاسخ داد، از پاسخ به بحران خارجی گرفته تا عملیات نجات و کمک های بشردوستانه گذشته از اهمیت نبرد در عملیات های مختلف نظامی، در بلایای طبیعی مانند سیل و زلزله، نیروهای هوایی نیز. نقش محوری را ایفا کند.

پیشرفت فناوری و نوآوری

سرمایه‌گذاری در فناوری‌های هوانوردی می‌تواند به پیشرفت علمی و صنعتی منجر شود که به نوبه خود می‌تواند به بهبود اقتصادی کمک کند، در واقع، صنایع هوانوردی باعث پیشرفت علوم فنی مختلف مانند اویونیک، الکترونیک، متالورژی، نرم‌افزار و غیره می‌شود که شامل سیل فناوری‌های به دست آمده است. برای توسعه نیروی هوایی (هوای صنعت) و تأثیر فناوری بر توسعه محصولات تجاری دارد. در نتیجه، نیروی هوایی قوی به ستون امنیت ملی تبدیل شده است و نقش محوری در درگیری ها ایفا می کند.

آرتور هریس، یکی از بزرگترین فرماندهان هوایی جنگ جهانی دوم، اهمیت نیروی هوایی را اینگونه بیان می‌کند: «ما باید به اثربخشی بمباران هوایی باور داشته باشیم: «نیروی هوایی قدرت تسلیم شهرها و تضعیف روحیه دشمن را دارد.

یکی از مهمترین بخش های عملیاتی سازماندهی عملیات رزمی نیروی هوایی بمب افکن های تاکتیکی عملیاتی آن نیرو است که بعد تهاجمی نیروی هوایی است.

در ساختار رزمی فعلی نیروی هوایی ایران، جنگنده سوخو 24 این بمب افکن قوی ترین بمب افکن عملیاتی کشور است و در پایگاه هفتم شیخاری شیراز مستقر است. این جنگنده روسی در دهه 1970 در این کشور فعالیت می کرد و از آن زمان به عنوان کشنده ترین سلاح هوایی ایران در برابر دشمنان لقب گرفت. نام مستعار این جنگنده روسی شمشیرزن یعنی شمشیرزن.

اولین تجربه ایرانیان در برخورد با این جنگنده در اواخر جنگ تحمیلی بود که دولت شوروی بیش از 30 فروند از این بمب افکن را به صدام حسین فروخت. به دلیل توانایی پرواز در ارتفاع پایین و عملیات تاکتیکی، حریف بسیار خطرناکی برای ایران به شمار می رفت که فرصت کمی برای شرکت در عملیات ها داشت و تا پایان سال های 1969-1970 در آسمان ایران ملاقات نکرد جنگ این بود که خلبانان این بمب افکن ها با عجله وارد مرزهای ایران شدند و جنگنده های خود را در فرودگاه ها و گاهی در جاده های ایران قرار دادند.

علت این حادثه کیلومترها آن سوی مرزهای ایران و در مرزهای عراق و کویت بود و زمانی که عراق و کویت درگیر شدند، آمریکا و ائتلاف به نفع کویت وارد جنگ شدند و به عنوان اولین خلیج فارس عمل کرد. جنگ. با حمله آمریکا به عراق، قسمت زیادی از پایگاه ها توسط شرکت الف بمباران شد و تعدادی از جنگنده های عراقی به ایران گریختند و پناهنده شدند.

در میان ناوگان پناهجویان 24 کشتی وجود داشت سوخو 24 حضور داشت که پس از خودداری دولت عراق از پرداخت غرامت جنگی به دولت ایران، طبق برنامه دولت وقت، این جنگنده ها به عنوان جبران خسارات وارده به ایران به ایران توقیف و لباس نیروی هوایی ارتش به آنها داده شد. . این جنگنده پس از آزمایشات اولیه نظر کارشناسان نهاجا را دریافت کرد و مقرر شد تعداد بیشتری از کشور سازنده (شوروی) خریداری شود.

تعداد دقیق جنگنده‌های خریداری‌شده مشخص نیست و تحلیل‌های متفاوتی وجود دارد که براساس تخمین‌های اندو، تعداد بمب‌افکن‌های استراتژیک خریداری‌شده از ۱۱ تا ۴۰ فروند است، اگرچه منابع رسمی تعداد خرید نهایی را اعلام نکرده‌اند، اما طبق سوابق قابل مشاهده است. در عکس های دهه هفتاد تا امروز، نمونه های خریداری شده از اتحاد جماهیر شوروی از شماره 3-6801 شروع می شود و به رجیستری 3-6812 می رسد و نمونه های پناهندگان از عراق از شماره 3-6841 شروع می شود و به رجیستری 3-6812 می رسد. 6864-3 به پایان می رسد. تعداد کل شمشیربازان در کشور 36 هواپیما رتبه بندی شده و طبق بررسی ها احتمال خرید 11 خودرو بیشتر است.

نمونه های عملیاتی در کشور MKA است که مبتنی بر سیستم است کیرا 24 مجهز به قابلیت هدف گیری لیزری برای عملیات تهاجم زمینی است.

این جنگنده از دو رادار استفاده می کند. رادار اول یک رادار حمله بزرگ است که امکان شناسایی اهداف زمینی را با جزئیات بالا فراهم می کند. رادار دوم با توجه به قابلیت پرواز و عملیات در ارتفاع پایین به منظور دور ماندن از محدوده عملیات شناسایی راداری و دفاعی، وظیفه ناوبری و هدایت (تعیین ارتفاع از سطح زمین) را دارد. رادار دوم زیر رادار اول قرار می گیرد. این جنگنده از دو محفظه جنگ الکترونیک PS161 و PS162 استفاده می کند.

این جنگنده به طور کامل در داخل کشور نگهداری و توسط متخصصان ایرانی از رادار تا موتور تعمیر می شود.

علاوه بر سامانه های ناوبری و هدف گیری پیشرفته، طیف وسیعی از موشک های هوا پرتاب وارد سازمان رزم نهاجا شده و بر روی این جنگنده عملیات می کنند. این موشک ها شامل موشک معروف روسی Kha-29 در نسخه های لیزری و اپتیکی، موشک Kha-25 (با استفاده از هدایت لیزری)، موشک ضد رادار Kha-58 و طیف گسترده ای از بمب های سری Cob (لیزری و اپتیکی) می شود. . ) و سری فاب (عمدتا پاییز آزاد) دقیق ترین شمشیرهای شمشیربازان ایرانی هستند.

علاوه بر تسلیحات وارداتی، از دهه 1970 برنامه های گسترده هوانوردی و نوسازی تسلیحات بر روی هواپیماهای سوخو 24 اجرا شده است. از نظر تسلیحات، امکان هماهنگی و تجهیز دوئیست ها به بمب های سری مارک و شاید نمونه های هدایت شونده آنها (GBU) و همچنین نسخه هدایت شونده ماهواره ای (جادام) وجود دارد. همچنین در این پایگاه در مراسم رونمایی از پایگاه زیرزمینی عقاب 44 ارتش، یک فروند هواپیمای ونگر ایرانی مجهز به موشک کروز دوربرد آصف، طولانی ترین سلاح پرتاب هوایی کشور با برد بالقوه مشاهده شد. +1500 کیلومتر. همچنین به دلیل سکوی یکسان این موشک با موشک کروز ضد کشتی ابومهدی، به نظر می رسد قابلیت شکار ناوهای دشمن نیز به توانمندی های دوئست های کشور اضافه شده است.

این جنگنده ارتقاهای مختلفی دریافت کرد، اما برای افزایش برد عملیاتی این بمب افکن سنگین، قابلیت سوخت گیری ساید بای ساید و سوخت گیری تانکرهای 707 نیروی هوایی توسط جهاد خودکفایی (عطاالله بازرگان) به آن اضافه شد.

به لطف مخازن سوخت خارجی با ظرفیت 2000 و 3000 لیتر PTB که در پایه های ریشه بال و همچنین محفظه های سوخت گیری مجاور نصب شده اند. UPAZ (UPAZ-1A) همراه با قابلیت دفاع از خود با استفاده از آلارم های قفل رادار SPO-10/15 و یک تله رها کنید آشپز/برنامه درخشان/50Aدر واقع، از دهه 1970، تک تیراندازان ایرانی توانایی حمله به اهداف مهم در عمق فلسطین اشغالی را به دست آوردند و از همان سال با استفاده از فناوری روز، ارتقاءهای مختلف در زمینه هوانوردی و تسلیحات را تجربه کردند. برد عملیاتی این جنگنده تقریبا 1500 کیلومتر ارزیابی می شود.

این بمب افکن توانایی حمله به اسرائیل را دارد و بدون نیاز به سوخت گیری هوایی از هواپیماهای بوئینگ 707 می تواند سرزمین های اشغالی را هدف قرار دهد. در زمینه دفاع شخصی نیز توانایی مسلح شدن به موشک R-60 را دارد که البته تهدیدات در عملیات این موشک را برطرف نمی کند و برای تاثیرگذاری بیشتر در هوا نیازمند اسکورت جنگنده های رهگیر است. – نبردهای هوایی لازم به ذکر است که عملیات رزمی شبکه محور بوده و چندین واحد مختلف هوانوردی در یک عملیات واحد شرکت دارند.

یکی از احتمالات پیشنهادی، امکان تسلیح این جنگنده به موشک های بالستیک تاکتیکی سبک است که احتمال آن وجود دارد و با افزایش برد عملیاتی این جنگنده (بیشترین برد موشک به حداکثر برد پرواز اضافه می شود) می دهد. توانایی عملیات خارج از حلقه دفاعی دشمن. لازم به ذکر است که تاکنون گزارش رسمی مبنی بر تجهیز جنگنده های ارتش به موشک بالستیک ارائه نکرده ایم، اما با توجه به توان کشور و رونمایی از مدل موشک ابابیل هواپرتاب به نام «آرمان» و تجهیز سوخو. 22 فروند هواپیمای سپاه پاسداران با این موشک، بعید به نظر می رسد که ترکیبی از موشک های فنسر و موشک های بالستیک هوا پرتاب را ببینیم.

موشک بالستیک “آرمان” از هوا در نزدیکی “سوخو 22” نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران، موشک “فجر 4” هدایت شده توسط “سوخو 22” را با موفقیت آزمایش کرده بود. موشک).