داستانی پیچیده از خواهرانی عجیب و غریب: عکس‌های اِروه گیبر از خاله‌های منزوی خود

بعدی- کورین و لوئیز در سال 1970 در یک آپارتمان اجتماعی بزرگ در پاریس زندگی عجیبی داشتند.

طبق گزارش روزنامه گاردین. هروه گیبر، عکاس، نویسنده، روزنامه نگار و فیلمنامه نویس برنده جایزه سزار در ابتدا می خواست فیلمی بر اساس زندگی عمه های بزرگش بسازد. اگرچه گبر یکی از معدود بازدیدکنندگان دائمی خواهران بود، اما آنها بلافاصله پیشنهاد او را رد کردند. او بدون ترس نمایشنامه ای بر اساس زندگی آنها نوشت و صدها عکس از آنها گرفت که بیشتر آنها معمولی به نظر می رسیدند. هروه گبر در گزیده ای از رمان گرافیکی سوزان و لوئیز که اولین بار در سال 1980 منتشر شد، به یاد می آورد: «همه چیز با اولین چند عکسی که از آنها گرفتم و نشان دادم شروع شد. پس از مشاهده تصاویر، آنها پذیرفتند که موضوع یک پروژه بلندپروازانه باشند.»

در مقدمه نسخه جدید کتاب، هنرمند و عکاس نیویورکی مویرا دیوی آن را به عنوان یک رمان تصویری گوتیک توصیف می کند که در آن هنرمند با فریب و اغوای هوشمندانه از عمه های مکر خود پیشی می گیرد. با این حال، این مقدمه به طور کامل خواننده را برای کلمات ناراحت کننده، تصاویری که پویایی پیچیده روانی زندگی روزمره این خواهران را به تصویر می کشد، و نقشی که گبر در کشف این حقایق ایفا می کند، آماده نمی کند.

گبر در مواقعی به خود سوم شخص اشاره می‌کند، گویی نقش خود را به‌عنوان یک چهره حیاتی، اگر نامرئی، در روایت عجیب خانواده‌اش تصدیق کند. او می نویسد: «آنها با یکدیگر صحبت نمی کنند مگر زمانی که من هر یکشنبه به دیدنشان می آیم. آنها حتی یک سوال در مورد زندگی یا کارم از من نمی پرسند، فقط با هم صحبت می کنند. آنها رابطه برادرانه خود را به من نشان می دهند.

گیبر در توصیف زندگی خاله‌هایش نوشت: «سوزان، خواهر کوچک‌ترش، که اکنون بازنشسته شده است، به‌عنوان خدمتکار متواضع او کار می‌کند از قضا، گیبر با آنها رفتار می کند.

هروه گبر، همراه با سوزان و لوئیز، مقالات انتقادی، جزوه‌ها، فیلمنامه‌ها و رمان‌های زندگی‌نامه‌ای نوشت که امروزه به عنوان پیشگامان ژانر داستان زندگی‌نامه‌ای شناخته می‌شوند. جابر به هر نحوی روایت و زندگی نامه سنتی را رد کرد. جابر نویسنده ای باهوش، خلاق و نامتعارف است که از شکستن چارچوب های اخلاقی هراسی ندارد. به گفته منتقدان، سوزان و لوئیز یک اثر ادبی کمیاب در میان بسیاری از انتشارات دیگر گیپر است.

جابر هنر نویسندگی و عکاسی را در این کتاب تلفیق کرده است. این تصاویر ترکیبی از احساس آشفتگی، صمیمیت، ناراحتی و اجرای هنرمندانه را در مخاطب ایجاد می کند. فقط برخی از این تصاویر از زندگی واقعی این خواهران الهام گرفته شده است، در حالی که بیشتر تصاویر تخیل عجیب و غریب گیبر و هنر نمایشی او را به تصویر می کشند.

گبر در 36 سالگی در سال 1991 در همان سال سوزان درگذشت. او در آخرین ماه های زندگی روزمره خود در حالی که از این بیماری رنج می برد، کلیپی ضبط کرد که پس از مرگش از تلویزیون فرانسه پخش شد. لوئیز در سال 1998 درگذشت. سوزان در نسخه‌ای از کتابی که هر دو برای جابر امضا کردند، نوشت: «تقدیم به برادرزاده عزیزمان، عرفه. در تحسین که این کتاب ما را از ابهام بیرون آورد. تأثیر بسیار قابل توجهی برای حیا ما.»