دانشمندان فرمولی هوشمندانه برای حیات کشف کرده‌اند!

بعدی- اکنون دانشمندان می توانند با فرمول نظری جدیدی احتمال وجود حیات هوشمند در جهان را تخمین بزنند.

به گزارش همه در یک به نقل از Fizaorg، این فرمول جدید از یک فرمول قدیمی الهام گرفته شده است. دکتر فرانک دریک، ستاره شناس آمریکایی، در دهه 1960 فرمول جدیدی برای محاسبه تعداد تمدن های فرازمینی کشف کرد. بیش از 60 سال بعد، اخترفیزیکدانان به رهبری دانشگاه دورهام فرمول متفاوتی را کشف کردند که به جای آن بر شرایط ناشی از انبساط پرشتاب جهان و تعداد ستارگان در حال شکل گیری تمرکز می کند. اعتقاد بر این است که این انبساط توسط یک نیروی مرموز به نام انرژی تاریک هدایت می شود که بیش از دو سوم جهان را تشکیل می دهد.

ستارگان یک شرط اساسی برای پیدایش حیاتی هستند که ما آن را در زمین می شناسیم. بنابراین، با استفاده از این فرمول جدید، دانشمندان می توانند احتمال ایجاد حیات هوشمند جدید را در سراسر جهان تخمین بزنند. پژوهش جدید تلاشی برای محاسبه تعداد حیات هوشمند در جهان نیست، بلکه در عوض به احتمال نسبی پیدایش حیات هوشمند در جهان با ویژگی‌های خاص می‌پردازد.

این تحقیق به این نتیجه رسید که حیات هوشمند جدید تراکم بسیار بیشتری از انرژی تاریک را نسبت به روی زمین تجربه خواهد کرد. رویکرد ارائه شده در مقاله شامل محاسبه کسری از ماده معمولی تبدیل شده به ستاره در کل تاریخ جهان، برای چگالی های مختلف انرژی تاریک است. این تحقیق پیش‌بینی می‌کند که این کسری در کیهان که بیشترین بازدهی را در تشکیل ستاره‌ها دارد، در مقایسه با ۲۳ درصد در جهان ما، حدود ۲۷ درصد خواهد بود.

این بدان معناست که ما در دنیایی فرضی با بیشترین احتمال ظهور حیات هوشمند زندگی نمی کنیم. یا به عبارت دیگر، چگالی انرژی تاریکی که در جهان خود مشاهده می کنیم، آن چیزی نیست که احتمال پیدایش حیات را طبق این فرمول افزایش دهد. دکتر دانیله سورنی، محقق ارشد موسسه کیهان شناسی محاسباتی دانشگاه دورهام گفت: درک انرژی تاریک و تاثیر آن بر جهان ما یکی از بزرگترین چالش های کیهان شناسی و فیزیک بنیادی است. عواملی که بر جهان ما حاکم هستند، از جمله چگالی انرژی تاریک، می توانند وجود ما را توضیح دهند. مدل جدید می تواند به دانشمندان اجازه دهد تا تأثیرات چگالی های مختلف انرژی تاریک را بر شکل گیری ساختارهای هوشمند در کیهان و شرایط توسعه حیات در کیهان بررسی و درک کنند.

انرژی تاریک باعث می شود که جهان سریعتر منبسط شود و کشش گرانشی متعادل شود و جهانی ایجاد شود که در آن انبساط و ساختار امکان پذیر است. با این حال، برای تکامل حیات، وجود مناطقی ضروری است که ماده بتواند در آن تجمع کرده و ستاره ها و سیارات را تشکیل دهد. این شرایط باید برای میلیاردها سال پایدار بماند تا زندگی توسعه یابد. مهمتر از همه، این تحقیق نشان می دهد که تشکیل ستاره و تکامل ساختار مقیاس بزرگ جهان به روشی ظریف برای تعیین مقدار بهینه چگالی انرژی تاریک مورد نیاز برای تولید حیات هوشمند ترکیب می شوند.

پروفسور لوکاس لومبرایزر، استاد دانشگاه ژنو و دانشگاه ژنو افزود: «به‌کارگیری این مدل برای کشف منشأ حیات در جهان‌های مختلف و دیدن اینکه آیا می‌تواند به برخی از سؤالات اساسی که از خود در مورد جهان می‌پرسیم پاسخ دهد، هیجان‌انگیز خواهد بود». دانشگاه ژنو معادله دکتر دریک به جای یک ابزار تخمین یا تلاش جدی برای تعیین یک نتیجه دقیق، به عنوان راهنمای دانشمندان در مورد چگونگی جستجوی حیات عمل کرد. پارامترهای آن شامل نرخ سالانه تشکیل ستاره در کهکشان راه شیری، نسبت ستارگان با سیاراتی که به دور آنها می چرخند، و تعداد دنیاهایی که در آنها می تواند حیات را پشتیبانی کند.

در مقابل، مدل جدید نرخ سالانه تشکیل ستاره در کیهان را به اجزای اساسی آن، مانند چگالی انرژی تاریک، مرتبط می‌کند. این مطالعه شامل تحقیقات دانشمندان دانشگاه ادینبورگ و دانشگاه ژنو بود.