رقبای قدیمی سریال‌های مهیار عیار و سوجان؛ از سربداران تا در چشم باد

بعدی- در هفته های اخیر سریال های تاریخی جدیدی به جدول پخش شبکه های تلویزیونی اضافه شده است. مهیار عیار به کارگردانی سید جمال سید حاتمی و سوگان به کارگردانی حسین تبریزی جدیدترین سریال های تاریخی تلویزیون هستند. ساخت سریال تاریخی بعد از انقلاب با سربداران و میهیار عیار آغاز شد که آخرین کار تا به امروز است.

بر اساس این گزارشپس از انقلاب اسلامی آثار تاریخی زیادی تولید شد که هر کدام بخشی از تاریخ بود و مورد استقبال بینندگان قرار گرفت. به همین دلیل سریال مهیار عیار و سوجان رقبای زیادی دارد. حال باید دید که سریال سوجان و مهیار عیار توانایی رقابت با رقبای خود را دارد.

بررسی سریال سوجان (1403)

سریال سوژان داستان زندگی دختری به نام سوجان را در سال‌های 1310 تا 1357 در جنگل‌های سرسبز گیلان روایت می‌کند. این سریال به کارگردانی حسین تبریزی، نویسندگی فریدون حسن پور و بازی بهزاد فراهانی، ثریا قاسمی، مهران رجبی، بهنام تشکر برای پخش از شبکه یک تولید شد و نگاهی جامعه شناسانه به تحولات سیاسی و اجتماعی ایران دارد. دوران معاصر، بین ماجراهای خانوادگی و عاشقانه.

داستان از آنجایی شروع می شود که یک مادربزرگ داستان زندگی خود را برای نوه اش تعریف می کند. داستان سریال بین زمان حال و گذشته گیر کرده و نمی تواند به آن انسجام بدهد. در جایی می توانیم سوجان را خسته کننده بدانیم. چرا که در سال های اخیر سریال هایی با همین مضمون و فضا کارگردانی و تولید شده است. ژانر تاریخی در سریال به درستی پرداخته نشده است و اتفاقات تاریخی با داستان سریال همخوانی ندارد. نظرات مردم در صفحات مجازی نشان می دهد که سریال سوجان از لحاظ ریتم و ریتم کند و خسته کننده است و در مقایسه با سایر سریال های مشابه ارزش دیدن ندارد.

سریال میهیار عیار (1403)

این روزها سریال جدید «ماهیار عیار» ساخته آقایان جمال سید حاتمی و محمدرضا محمدی نیکو از شبکه سه در حال پخش است. این سریال تاریخچه دوران صفویه را در شهرهای یزد و اصفهان روایت می کند و حول محور راهزنی به نام مهیار می چرخد ​​که به چوبه دار می رود. اما او تمام کرد. پس از رهایی از چوبه دار به عیاری متوسل می شود و با مشکلات مردم اصفهان پیوند می خورد و هر بار داستان جدیدی از شجاعت او نقل می شود. فضا و دکور سریال شباهت زیادی به سریال مستوران دارد کما اینکه از دکور همان سریال برای میهیار می استفاده شده است. برخلاف بازی خوب بازیگران زن، ظاهر آنها به دلیل جراحی پلاستیک شباهتی به زنان تاریخی ایرانی ندارد. این سریال قرار بود با سریال های شبکه خانگی رقابت کند; اما نظرات مردم نشان می دهد که حتی با داستان جدید هم نتوانسته نظر مخاطب را جلب کند.

رقبای قدیمی سریال مهیار عیار و سوجان

تاریخ ایران همواره پر فراز و نشیب بوده است به همین دلیل مضامین و رویدادهای تاریخی دستمایه کارگردانان و فیلمنامه نویسان در فیلمسازی قرار گرفته و هر ساله آثار تاریخی جدیدی از شبکه های تلویزیونی پخش می شود. به همین دلیل مهیار عیار و سوگان رقبای مهمی داشتند. از سربدران تا چشم باد.

سریال سرپادران (1363)

در سال ۱۳۶۳ محمدعلی نجفی و کیهان رهگذر سریالی بر اساس قیام سربداران به رهبری شیخ حسن جوری در خراسان ساختند و آن را سربدران نامیدند. امین تارخ، سوسن تسلیمی، علی نصاریان و محمدعلی کاشاورز از هنرمندان توانمند کشور نیز بازیگران اصلی بودند. آهنگ اصلی و موسیقی زیبای فرهاد فخرالدینی ما را به یاد قرن هشتم هجری می اندازد. صحنه ها، دکورها، لباس ها و همه چیز شما را به قلب تاریخ می برد، گویی در قرن هشتم زندگی می کنید. دیالوگ های زودگذر هستی که از زمان حال به گذشته می روند و حتی پس از 40 سال با آن همذات پنداری می کنند.

سریال امام علی (1375)

در سال ۱۳۷۵ سریال امام علی به کارگردانی داود میرباقری با بازی داریوش ارجمند، مهدی فتحی و فیشکا آسایش از شبکه یک سیما پخش شد. این سریال یکی از مهمترین آثار تاریخی و مذهبی تلویزیون در آن زمان بود. میر باقری با تسلط خود در نویسندگی و کارگردانی اثری را ارائه کرد که پس از هزار سال یکی از قهرمانان مسلمان را زنده کرد.

دیالوگ ها برگرفته از دل تاریخ اسلام است و داستان با بازی فوق العاده بازیگران برایمان نقل می شود. گویی انتظار داریم اسم فخرالدینی را در مورد موسیقی سریال های تاریخی ببینیم. موسیقی 1400 سال پیش حجاز را با موسیقی ایرانی آمیخته است و آنقدر سرگرم کننده و زیبا اجرا می شود که یکی از بهترین موزیکال های تلویزیون پس از انقلاب به شمار می رود. فیلمنامه و بازی در سطح بالایی بود و هنوز سریالی با این کیفیت پیدا نمی کنید.

سری کیف انگلیسی (1378)

منصور ادبان روزنامه نگار تازه از فرنج برگشته بود و بنا به پیشنهاد بزرگان شهر و با هدف بهبود وضعیت مردم تصمیم گرفت وارد عرصه انتخابات مجلس شود. این خلاصه ای از داستان فیلم انگلیسی به کارگردانی سید ضیاءالدین با بازی علی مصفا، هدی تهرانی، محمدرضا شریفی نیا و فرهاد اصلانی است که در سال 1378 از شبکه یک پخش شد. فرهاد فخرالدینی و علی رضا قربانی در اولین تجربه همکاری آنها، قطعه فراموش نشدنی «جشت خزان نوبهار» را با زیرنویس انگلیسی آماده کردند و لحظات خوبی را برای مخاطب رقم زدند.

ضیاءالدین به وقایع دهه 1320 ایران پرداخته و روند انحطاط و نابودی مطبوعاتی را روایت می کند که پس از بازگشت به وطن میل به خدمت و قدرت داشت. علی مصطفی و همسرش که برای اولین بار با هم در تلویزیون ظاهر شدند، بهترین اجرای خود را انجام دادند و داستان عاشقانه ای از سال های انقلاب ایران را برایمان تعریف کردند.

با در نظر گرفتن داستان هیجان انگیز و دراماتیک چمدان انگلیسی، این سریال نیز یکی از بهترین و دقیق ترین سریال های تلویزیونی است. از شخصیت پردازی روی نقطه با گیم پلی روان و بالغ گرفته تا چهره پردازی و جهت دقیق، همه چیز روی نقطه است.

سریال جنگل کوچک (1366)

کوچ گنجی یک مجموعه تلویزیونی به کارگردانی بهروز افخمی و با بازی علیرضا مجلل، مهدی هاشمی و داود رشیدی محصول سال 1366 است. کوچجنجلی مجموعه ای تاریخی با مضامین سیاسی و اجتماعی است که به زندگی میرزا کوچج خان می پردازد. جنجلی و مبارزات او با استعمار روسیه و انگلیس. افخمی با گرد هم آوردن تعداد زیادی از بازیگران توانا و ماهر در پشت صحنه یکی از ماندگارترین آثار تاریخی ایران را خلق کرد.

بازی های خیره کننده علی مجلل، مهدی هاشمی و داود رشیدی، در کنار بازی دقیق نعمت حقیقی و دوبله علی کسمایی، در کنار هم کار می کردند تا تصویری واضح و نسبتا دقیق از میرزا کوچ خان جنجلی را به نمایش بگذارند. عنوان موسیقی برگرفته از ادبیات شفاهی سیلان است و در برخی نقل قول ها به خواهر میرزا منسوب است و در سال 1400 در فهرست آثار ناملموس کشور ثبت شده است. کوچوک جانی در سال های جنگ تحمیلی از تلویزیون پخش می شد. مورد توجه افرادی قرار گرفت که جان و مال خود را در راه دفاع از کشور فدا کردند.

روزی روزگاری (1371)

سریال «روزی روزگاری» داستان راهزن معروفی به نام مراد بیگ است که در جریان یک درگیری مجروح شده و توسط یک زن روستایی نجات پیدا می کند. امرالله احمدجو با استفاده از تجربیات زندگی خود یکی از شاهکارهای تلویزیون ایران را با بازی درخشان خسرو شکیبایی و گالی آلو نوشت و کارگردانی کرد. اقامت مراد بیگ در خانه عمه لیلا و نشان دادن تلفیق تصوف و زندگی ایرانی از ویژگی های مهم روزی روزگاری است. احمدجو با به تصویر کشیدن روستائیان، بخشی از گمشدگان دوران رضاخان، داستان جدیدی را روایت می کند. جلی آلو، خسرو شکیبایی و سایر بازیگران شگفت‌انگیزترین بازی‌های خود را ارائه کردند و عوامل تئاتر بهترین کار را داشتند. اگرچه اغلب شاهد صحنه‌ها و آهنگ‌های نبرد در سریال هستیم. اما عاری از هرگونه خشونت و بد دهنی است.

سریال دیر شیش بد (1389)

داستان در چاشم آباد روایتی از بخش مهمی از تاریخ معاصر ایران است که با قیام میرزا کوچ خان جنگلی آغاز می شود و تا آزادی خرمشهر در قلب زندگی بیژن ایرانی و خانواده اش ادامه می یابد. مسعود جعفری گزانی با گرد هم آوردن بهترین بازیگران ایرانی همچون سعید نیک پور، پارسا پیروزفر، محمود پاک نت و ماهشهر خلیلی یکی از ماندگارترین آثار تاریخی کشور را خلق کرد. حسین علیزاده نیز با خاطره ای یکی از بهترین عناوین تلویزیونی ایران را خلق کرد. جوزانی توانسته خرده روایت های ملی و مذهبی را وارد روایت اصلی کند و با گفت و گوی غنی، ظهور و سقوط تاریخ ایران را به تصویر بکشد. بازی آنقدر روان و باورپذیر است که احساس می کنید در حال تماشای یک مستند هستید. در سرتاسر سریال سعی شده فضا به گونه ای طراحی شود که بیانگر شرایط آن زمان مردم باشد و هر بار از دیدن سریال لذت ببرید.

روزکار غریب (1386)

پخش سریال روز قریب در سال 1385 از تلویزیون آغاز شد. این سریال الهام گرفته از زندگی دکتر محمد قریب، بنیانگذار طب مدرن کودکان در کشور است. کیانوش عیاری با استفاده از بازیگران درجه یک مانند مهدی هاشمی و مهران رجبی داستان زندگی دکتر قریب را به بهترین شکل ارائه می کند. او به بهانه دکتر قریب مهمترین وقایع زندگی خود از قحطی جنگ جهانی دوم، تیفوس، کودتای رضاخان، ملی شدن صنعت نفت و تلخی زندگی در فرودستان را روایت می کند. کمتر کارگردانی را می‌یابیم که درد و مرگ مردم کوچه و بازار را به این شکل عمیق به تصویر بکشد.

آیا تلویزیون ایران در ساخت سریال های تاریخی پیشرفتی داشته است؟

سریال های تاریخی همواره جایگاه ویژه ای در تولید فیلم و سریال های تلویزیونی داشته اند و دهه 80 را می توان دوران اوج سریال های تاریخی دانست و برخی از این آثار مانند در شیش باد، سربهدران و … را به یادگار گذاشت. این سریال با بهترین بازیگران و عوامل پشت صحنه تولید می شود. اما در سال های اخیر سریال های تاریخی تکراری و یکنواخت شده اند و حتی استفاده از بازیگران مستعد هم بر کیفیت آنها نمی افزاید.