رقیب قدرتمند جنگنده اف ۱۶

J-10 توسط موسسه طراحی هواپیمای چنگدو، یک موسسه تحقیقاتی وابسته به شرکت صنعت هواپیماسازی چنگدو، طراحی شده است. J-10 از طرح آیرودینامیکی “دلتا کانارد” استفاده می کند که در ابتدا برای جنگنده J-9 توسعه یافته بود (این پروژه لغو شد).

به گزارش روزیاتو، اندازه و طراحی J-10 شباهت زیادی به جت جنگنده لاوی سازنده هواپیمای اسرائیلی دارد که خود مشابه و برگرفته از فناوری جت های F-16 نیروی هوایی آمریکا است. سایبان افقی روی بدنه جلو (بزرگتر از هواپیمای Levi) ویژگی های برخاستن و هندلینگ با سرعت پایین را بهبود می بخشد.

اویونیک و موتور جنگنده J10

به دلیل طراحی ناپایدار J-10 از نظر آیرودینامیکی، یک سیستم کنترل پرواز دیجیتال چهار سیمه به خلبان در پرواز هواپیما کمک می کند. کامپیوتر کنترل پرواز هماهنگی خودکار پرواز را فراهم می کند و از ورود هواپیما به موقعیت های بالقوه خطرناک ناخواسته جلوگیری می کند. بنابراین، خلبان می تواند آزادانه بر روی وظایف مورد نیاز خود در طول نبرد تمرکز کند.

J-10 از یک موتور توربوپراپ روسی AL-31FN ساخته شده توسط Saturn Liolka استفاده می کند که حداکثر بازده آن 11700 کیلوگرم است. مهم ترین تفاوت بین AL-31FN و AL-31F، چیدمان قطعات و مکانیسم های خاص به دلیل فضای محدود محفظه موتور J-10 است. AL-31F برای یک هواپیمای دو موتوره مانند سوخو-27 طراحی شده است. برای AL-31FN J-10، قطعات بیرون زده موتور مانند گیربکس و پمپ برخلاف AL-31F نصب شد. روسیه پیشنهاد داده است که نسخه ای از AL-31FN را به چین عرضه کند که 12500 کیلوگرم رانش و عمر مفید تا 2000 ساعت را فراهم می کند.

سلاح های جنگنده J10

تسلیحات ثابت J-10 شامل یک تفنگ دو لول 23 میلی متری نوع 3-3 بود که در داخل ارابه فرود جلو قرار داشت. این توپ گازی 50.5 کیلوگرم وزن و 1530 میلی متر طول دارد و حداکثر سرعت شلیک آن 3000 تا 34000 گلوله در دقیقه است. این یک توپ 320 گرمی 23 در 200 میلی متری انفجاری/ آتش زا با گلوله های ردیاب و زره پوش، با سرعت پوزه 715 متر بر ثانیه شلیک می کند.