زنی که معنای تازه‌ای به «عنکبوت‌ها» بخشید

لوئیز بورژوا نه تنها از عنکبوت می ترسید، بلکه آنها را به آثار هنری بسیار معروفی تبدیل کرد که اکنون در سراسر جهان شناخته شده است. امروزه این آثار در بهترین موزه های دنیا هستند و با فروش، رکورد قیمت بازار هنر را می شکند. این عنکبوت ها علیرغم قد و قامت گاه وحشتناکشان، دارای قدرت شاعرانه ای هستند که از تجربیات زندگی خالق آنها نشات می گیرد.

به گفته واراد، بورژوا در سال 1911 به دنیا آمد. پدر و مادرش یک تعمیرگاه فرش و فرش در اطراف پاریس داشتند. او در کودکی در این کار به خانواده کمک کرد، سپس به آکادمی های معتبر فرانسه رفت و در کارگاه های هنرمندان بزرگ زمان خود مشغول به کار شد. کار او در کنار هنرمندان بزرگ زمان خود باعث شد تا به توانایی های خود ایمان بیاورد و این باور را که نبوغ فقط مختص مردان است را از بین ببرد.

یک کپی از مجسمه “مادر” واقع در محوطه موزه گوگنهایم در بیلبائو، اسپانیا

در سال 1938، بورژوا ازدواج کرد و به نیویورک نقل مکان کرد. در طول سال ها، او جنبه های مختلف جنسیت و تجربیات خاص زنانه را از طریق انواع مختلف آثار هنری بررسی کرده است. جمله‌ای نسبتاً معروف از بورژوا نقل می‌شود که می‌گفت هنر «تجربه‌ی مجدد یک زخم روحانی» است. جمله ای که می توان راز آثار هنری معروف او دانست.

در طول دهه 1940، بورژوا صحنه های داخلی را نقاشی می کرد و با این آثار در نمایشگاه زنان در گالری هنری پگی گوگنهایم در سال 1945 شرکت کرد. اما اولین نقاشی زغالی او از یک عنکبوت در سال 1947 ظاهر شد. دو سال بعد، نمایشگاه انفرادی بورژوا با نام فیگورهای چوب رونمایی شد. مجسمه ها مجسمه جدید توتم مانند که ترکیبی از پیکره انسان و معماری است.

مجسمه عنکبوت.

در سال 1982، قبل از مروری بر آثارش در موزه هنرهای مدرن (MoMA) که او را به شهرت رساند، بورژوا توضیح داد که مجموعه آثار او عمدتاً از خیانت‌های پدرش الهام گرفته و تحت تأثیر قرار گرفته است. به خصوص رابطه ای که پدرش با معلم محبوبش داشت. بورژوا عاشق اخلاق کاری، صبر و حضور حمایتی مادرش بود، اما او بیمار بود و زمانی که بورژوا تنها 21 سال داشت درگذشت. این اتفاق به قدری این هنرمند را ویران کرد که او به یکباره تصمیم به خودکشی گرفت.

هر چه بورژوازی بزرگتر می شود، بیشتر به زخم های دوران کودکی خود باز می گردد. تمام کارهای دهه 1980 او بازتابی از بازگشت به احساسات شکننده دوران کودکی اش بود. در دهه 1990، بورژوا به طور کامل بر شکل عنکبوت تمرکز کرد و آن را در مقیاس های مختلف ایجاد کرد. از عنکبوت های مینیاتوری گرفته تا نسخه های غول پیکر. او در سال 1996 مجسمه ای با عنوان “عنکبوت” ساخت که از آن زمان تاکنون سه بار رکورد گران ترین اثر هنری یک زن را شکست.

کپی از مجسمه “مادر” در ژنو، سوئیس

در سال 1999، تیت مدرن مجسمه‌ای از بورژوا را سفارش داد که خود بورژوا آن را «مادر» نامید. “مامان” یک عنکبوت دراز و غول پیکر با 32 تخم مرمر است.

موجودات بزرگ بورژوازی بینندگان را وادار می کنند که به آنها همانطور که کودکان به بزرگسالان نگاه می کنند نگاه کنند. این مجسمه‌ها که احساسات متضاد قدرت و ضعف را به بیننده منتقل می‌کنند، در واقع یادآور نگرانی‌ها و احساسات دوران کودکی او نسبت به والدینش هستند. علاوه بر این، روش عنکبوت برای جذب غذا با بافتن تار و انتظار، از نظر بورژوا، تقلیدی از اغواگری زنانه است، نکته ای که او را بسیار تحت تأثیر قرار داد.

یک بورژوا در دوران پیری در کنار یکی از آثارش

بورژوا یک بار گفت: “عنکبوت مانند یک قصیده برای مادر من بود، مانند عنکبوت… عنکبوت ها حضوری دوست داشتنی هستند، زیرا ما می دانیم که پشه ها ناقل بیماری ها هستند.” عنکبوت ها مانند مادرم مفید و محافظ هستند.

بورژوا یک مادر نیز بود و بنابراین می توان گفت که این آثار نماینده او نیز هستند. آثاری که در تضاد زیبا و هنرمندانه، قدرت محافظتی را به تصویر می کشند و می توانند مظهر ترس های دوران کودکی باشند.