سریالهای روی آنتن تلویزیون؛ از سریال سوجان تا سریال مهیار عیار آیا ارزش دیدن دارند؟
۱ دقیقه خوانده شدهبعدی- سریال سوژان ساخته حسین تبریزی کارگردان و سریال مهیار عیار ساخته سید جمال سید حاتمی در روزهای گذشته به جدول پخش شبکه یک و سه اضافه شدند. علاوه بر سریال جدید، خواب و بیداری و کیمیا نیز از شبکه آی فیلم و پرستاران و دختر امپراطور نیز از شبکه تماشا پز پخش می شوند.
بر اساس این گزارشتعداد بینندگان سریال های تلویزیونی در سال های اخیر نسبت به گذشته کاهش یافته و نتوانسته اند رضایت بینندگان خود را جلب کنند. حال باید دید آیا سریال های در حال پخش این روزها می توانند بیننده را به تلویزیون جذب کنند و آیا ارزش دیدن دارند؟
سریال سوجان در شبکه یک
سریال سوژان داستان زندگی دختری به نام سوجان در سالهای 1310 تا 1357 است و اتفاقات آن در جنگلهای سرسبز گیلان میگذرد. در میان ماجراهای خانوادگی و عاشقانه، نگاهی جامعه شناختی به تحولات سیاسی و اجتماعی ایران در دوران معاصر دارد. این سریال به کارگردانی حسین تبریزی، نویسندگی فریدون حسن پور و بازیگرانی چون بهزاد فراهانی، ثریا قاسمی، مهران رجبی، بهنام تشکر و غزاله اکرمی برای پخش از شبکه یک سیما تولید شده است. سوجان با 300 قسمت طولانی ترین سریال تلویزیونی خواهد بود.
فضا و داستان سریال سوجان شباهتی به دیگر آثار فریدون حسن پور ندارد. سریالهای «در گذر از غمها»، «ازیادارفته»، «کوپر» و دیگر آثار این نویسنده نیز روایتگر تاریخ معاصر ایران هستند و در گیلان اتفاق میافتند، جایی که مادربزرگ (ثریا قاسمی) داستان زندگی خود را برای نوهاش تعریف میکند. سوجان. داستان سریال بین گذشته و حال گیر کرده و نتوانسته به آن انسجام بدهد و شاید بتوان آن را کسل کننده و کسل کننده بدانیم. چرا که در سال های اخیر سریال هایی با همین مضمون و فضا کارگردانی و تولید شده است.
تیزر و کارگردانی سریال شباهت زیادی به فیلم After the Rain دارد. اما خیلی ضعیف تر از این حرفاست. شخصیت های سریال با هم همخوانی ندارند و به نوعی فضای دو نسل برایشان عجیب است. سریال با سرعت کم شروع شد و این روند کند ادامه دارد.
سریال میهیار عیار شبکه سه
این شب ها سریال «مهیار عیار» به کارگردانی سید جمال سید حاتمی و نویسندگی محمدرضا محمدی نیکو از شبکه سه پخش می شود. کامران تفتی، بهنام تخار و متین ستوده بازیگران اصلی هستند.
این سریال مربوط به دوران صفویه است و اتفاقات آن در شهرهای یزد و اصفهان می گذرد. داستان حول محور راهزنی به نام مهیار است که به چوبه دار می رود. اما اتفاقات زمانی رخ می دهد که او می چرخد و به کالیبر من تبدیل می شود. او با مشکلات مردم اصفهان پیوند خورده و هر بار داستان جدیدی از شجاعت او نقل می شود. فضا و دکور سریال شباهت زیادی به سریال مستوران به کارگردانی حاتمی دارد.
گویا از دکور همین سریال برای میهیار می استفاده شده است. بازیگران بازی های خوبی ارائه می دهند. اما ظاهر بازیگران زن با اعمال زیبا شباهتی به ظاهر زنان تاریخی ایران ندارد. این سریال که قرار بود رقیبی برای سریال های شبکه خانگی باشد، حتی با یک داستان جدید هم نتوانست مخاطب را جذب کند.
بازپخش گیلو از شبکه دو
پس از پایان سریال آقای قاضی، شبکه دو بازپخش سریال گیله را از سریال 10 آذر به کارگردانی بهروز شعیبی و ستاره اسکندری آغاز کرد زندگی یک مرد جوان یکی از اصلی ترین انتقاداتی که در زمان پخش این سریال به آن وارد شد، داستان تکراری نیهات جینگال بود که هیچ نوآوری در آن وجود نداشت.
شبکه آی فیلم و سریال تکراری آن از باغ مینو تا کیمیا
برنامه پخش سریال آی فیلم از باغچی مینو شروع و در کیمیا به پایان می رسد. سریال اجاره نشین های من به کارگردانی پریسا بخت فر با بازی بازیگران خوبی چون سعید آقاخانی و امیر جعفری، خواب و بیداری به کارگردانی مهدی فخیم زاده با بازی لادن طباطبایی، مهدی فخیم زاده و رویا نونهالی و کیمیا به کارگردانی جواد عرفان. ماهاراوه. بازپخش فیلم شریفی نیا مهدی پاکدیل این روزها از شبکه آی فیلم آغاز می شود. سریالی فراموش نشدنی با کیفیت قابل قبول و یادآور دوران تلویزیون.
شبکه تماشا و سریال های خارجی
این شبکه مدتی است پخش سریال های خارجی را در دستور کار خود قرار داده و با پخش سریال های مدرن به دنبال جذب بیننده است. اما آیا او در این امر موفق بوده است؟ از سریال پرستاران گرفته تا سریال Monarch در جدول پخش این شبکه قرار دارند. سریال Nurses و سریال کره ای The Emperor's Daughter در گذشته نمایش داده می شد و خاطرات زیادی را زنده می کند.
آیا سریال های تلویزیونی ارزش دیدن دارند؟
سریال جدید مهیار عیار، تحولات دوران صفویه و سوجان، تاریخ معاصر را روایت میکند، اما نتوانسته است بینندهای را جذب کند. صداو سیما در گذشته سریال های تاریخی زیادی داشته که توانسته مخاطبان را به سمت شبکه های تلویزیونی جذب کند. سریال هایی مانند بعد از باران و سربداران در طول پخش خود توانسته اند مخاطب را با خود همراه کنند و همه جا درباره آن صحبت می شود. اما سریال های تلویزیونی اینطور نیستند. سوجان و ماهیار عیار با وجود اینکه بازیگران خوبی بودند نتوانستند مخاطب را جذب کنند و به نوعی قافیه سریال جذاب را به شبکه خانگی باختند.
همزمان با سریال «سوجان و مهیار عیار»، سریال جذاب «خواب و بیداری»، سریال «کیمیا» و سریال «اجاره من» در شبکه آی فیلم در حال تکرار است و بررسی ها نشان می دهد مردم تکرار را ترجیح می دهند. اما سریال های با کیفیت به جای تماشای سریال های جدید و بی کیفیت. اما در نهایت تعداد بینندگان سریال های تلویزیونی کاهش یافته و شاید افراد میانسال و مسن تنها بیننده این سریال ها باشند. محمد اصغر نیا، رئیس مرکز شناخت جنبش جنگل معتقد است که این سریال نتوانست تصویر خوبی از میرزا کوچک خان جنگل ارائه دهد و راه خود را گم کرده است.
رضا فیاضی بازیگر پیشکسوت سینما و سینما نیز درباره سریالهای تلویزیونی میگوید: سریالهای تلویزیونی آنقدر افت کردهاند که مردم ترجیح میدهند نیازهای فرهنگی خود را از جاهای دیگر مانند نمایش خانگی تامین کنند. حسین رنجبر منتقد تلویزیون و سینما نیز معتقد است: هر چه موضوعاتی که برنامه سازان انتخاب می کنند به علایق مردم نزدیک شود و کیفیت کارشان پایین نیاید، جذب سریال های تلویزیونی بیشتر می شود؛ اتفاقی که در سال های اخیر رخ نداده است. در واقع بسیاری از جوانان و نوجوانان به جای تماشای سریال های بی کیفیت ترجیح می دهند به تماشای سریال های شبکه خانگی و اینترنتی بنشینند.