سیاست خارجی دولت چهاردهم چه تفاوتی با دولت سیزدهم خواهد داشت؟
۱ دقیقه خوانده شدهبعدی- چندی پیش در مراسم تحلیف وزیر امور خارجه، مسعود پزشکیان، نخست وزیر دولت چهاردهم، اولویت دادن به توسعه تعاملات با همسایگان را سیاستی صحیح و اصولی توصیف کرد و افزود: اگر بتوانیم نزدیک و منطقی برقرار کنیم. روابط با این همسایگان، بخش بزرگی از فشارهای تحریمی بر کشورهای همسایه خنثی خواهد شد. کمبود بسیاری از کالاهای مورد نیاز کشور برطرف می شود.
به گزارش فردا مشکلات معیشتی مردم در شرایط تحریم سیاسی مدت هاست که به یک موضوع مهم برای کشور تبدیل شده است و بسیاری از مردم این مطالبه را از دولت چهاردهم دارند که با رفع تحریم ها این مشکلات را حل کند. حال با توجه به سخنان اخیر رئیس جمهور این سوال مطرح است که آیا عملکرد دولت چهاردهم مانند دولت سیزدهم به روابط با کشورهای منطقه و متحدانی مانند چین و روسیه بستگی دارد یا اینکه این نوع روابط خواهد بود. یک راه حل موقت و کوتاه مدت تا زمانی که بتواند به توافقی برای لغو تحریم ها دست یابد؟ جلال ساداتیان، دیپلمات سابق ایرانی در انگلیس و کارشناس ارشد سیاست خارجی در گفتگو با همه در یک او به این سوالات پاسخ داد:
ما باید هر چه سریعتر با بازارهای بین المللی تماس بگیریم
جلال ساداتیان به همه در یک گفتاینکه کشور ما با همسایگان خود در ارتباط است و روابط تجاری و سیاسی دارد در جای خود ارزش دارد. اما ما به روابط متوازن مبتنی بر پیشرفت و توسعه با کل جهان نیاز داریم. ما از رشد اقتصادی 8 درصدی صحبت می کنیم، اما چگونه به این عدد خواهیم رسید؟ ما باید تولید داشته باشیم و این تولید را به کشورهای مختلف دنیا برسانیم. بنابراین باید روابط متوازن داشته باشیم و گروه ویژه اقدام مالی (FATF) را با هدف توسعه تجارت با جهان تشکیل دهیم. حالا که با پاکستان رابطه داریم و گاز می فروشیم، پول این صادرات را چگونه برگردانیم؟ از طریق مبادلات در امارات و سایر نقاط اطراف ما. متأسفانه از این طریق بخش زیادی از پول ما کسر می شود. در برخی موارد بسیار خاص، ما پول خود را در یک کیف می بریم. به این ترتیب ما نمی توانیم با تمام دنیا مبادله کنیم. این نوع کسب و کار ممکن است در منطقه کوچک کشورهای اطراف ما موفق باشد، اما در کل دنیا موفق نیست.
وی افزود: باید هر چه سریعتر به بازارهای بین المللی دسترسی پیدا کنیم تا محصولات خود را به این بازارها ارسال کنیم. رهبری در دیدار اخیر خود با هیئت دولت بر تولید تاکید کردند. تولید باعث ایجاد اشتغال و گردش مالی در کشور می شود. اما این به شرطی است که بتوانید کالای خود را بفروشید. و نه فقط آن را تولید و ذخیره کنید. اما آیا بازار کشورهای همسایه به تنهایی پاسخگوی نیاز ما است؟ اکنون این محصولات می تواند فرآورده های نفتی، کشاورزی، نانو و … باشد. در واقع مسئله اصلی این است که بتوانیم پول خود را پس بگیریم. ما نمی توانیم با همه کشورهای دنیا به این شکل کار کنیم. در نتیجه ما به سیستم مالی دنیا نیاز داریم. برخی می گویند ما ارزهای خود را برای تجارت ایجاد می کنیم. مثلاً هند یا چین نوع ارز را برای خود تعیین می کردند. اما این نیز سقف محدودی دارد، به خصوص که می دانیم بخش بزرگی از نقل و انتقالات جهانی به دلار و یورو انجام می شود، در این صورت، قرار است حجم معاملات ما با ارزهای مشخص چقدر باشد؟
حرکت عراقچی در اروپا هوشمندانه بود
این دیپلمات سابق ایرانی در انگلیس گفت: ما از طریق بانک ملی برای شناسایی و مبادله ارزی با روسیه رفتیم، درست است که این روش ها بخش کوچکی از روابط تجاری ما را پوشش می دهد، اما همه روابط ما به لحاظ گسترش دامنه آن. دستیابی کشور به رشد اقتصادی 8 درصدی راه حل نیست. ما همچنین تا حدی با یوان همکاری می کنیم. اما چه بخشی از رابطه ما با یورو را پوشش می دهیم؟ همه اینها مستلزم آمار و ارقام دقیقی است که باید از گمرک، ادارات آمار و سایر موارد به دست آید تا اندازه این روابط که ما به ارزهای منطقه ای و محلی پوشش می دهیم، مشخص شود. الان جواب میدم: خیلی محدود!
وی افزود: یادمان باشد که آقای مزیکیان در بحثها به صراحت اشاره کردند که حجم روابط با همسایگان محدود است و اگر میخواهیم نیازهای کشور را برآورده کنیم باید در روابط خود با سایر کشورهای جهان تجدید نظر کنیم. یکی از نکات ظریفی که در کار دکتر عراقچی هم دیدم این است که او اولین تماس خود را با اروپا از طریق جوزپ بورل برقرار کرد و این بسیار هوشمندانه بود. این مرحله از اهمیت و اهمیت بالایی برخوردار است. در همین حین انریکه مورا نیز به تهران آمد. کامالا هریس همچنین گفت که در صورت پیروزی در انتخابات، توافق جدیدی را در دستور کار قرار خواهد داد. و اتفاقاً، اینجاست که باید به آن تکیه کنیم و سعی کنیم در صورت پیروزی در انتخابات، از همان قول هریس استفاده کنیم.
fararu به نقل از همه در یک