«من چه‌گوارا هستم و شکست خوردم»؛ نمایش جسد چریک نامدار در یک کنفرانس مطبوعاتی!
او از سال 1965 مفقود شده بود تا دو سال بعد که مقامات بولیوی جسد او را در یک کنفرانس مطبوعاتی روی یک جایگاه به نمایش گذاشتند.
به گزارش وبسایت خبرآنلاین، ارنستو چه گوارا کعبه مقدس امیدها و آرزوهای چند نسل از جوانان ایران و جاهای دیگر است. مبارز آرژانتینی که پس از پیروزی انقلاب کمونیستی در کوبا برای صدور انقلاب این کشور را ترک کرد. او زمانی رئیس بانک مرکزی و وزیر اقتصاد کوبا بود و در ابتدای سال 1965، قبل از ناپدید شدن، به شدت به اتحاد جماهیر شوروی حمله کرد و آن دولت را متهم کرد که با کشورهای دوست و جهان سوم قراردادهای اقتصادی داشته است. به نفع خود و نه چیز دیگر.
کمی بعد به پکن رفت اما در آنجا با سردی پذیرایی شد و تنها ماند. در این مدت هیچ کس از او خبر نداشت. گویا نام مستعار «رامون» را برگزید و به مبارزات چریکی خود علیه امپریالیسم در بولیوی ادامه داد تا اینکه سرانجام در روز دوشنبه 18 مهر 1346، 26 مهر 1346 در درگیری با ارتش بولیوی و سبزهای آمریکایی به شدت مجروح شد. کلاه ایمنی و سپس دستگیر شد. چه گوارا روز بعد به دلیل شدت جراحات درگذشت. او مرد، اما دولت کوبا و پدرش او را باور نکردند.
پدر ثروتمند او که یک معمار موفق در آرژانتین بود، گفت: “اعلان دولت بولیوی دروغ است و هیچ دلیلی برای باور آنچه دولت بولیوی می گوید وجود ندارد.” او با دیدن جسد او خبرنگاران بولیوی را مسخره کرد و گفت: “هیچ یک از آنها قبلاً ارنستو را نمی شناختند؟” عمه او گفت: “من هیچ خبر رسمی یا غیر رسمی در مورد ارنستو ندارم، علاوه بر این، نمی خواهم در مورد برادرزاده ام با خبرنگاران صحبت کنم.”
کاستا مندز، وزیر امور خارجه آرژانتین در آن زمان، صحت این ماجرا را زیر سوال برد و رادیو هاوانا اظهارات رهبران بولیوی در مورد قتل چه گوارا را منتشر نکرد و او می خواست آن را تایید یا رد کند. اما حقیقت فقط این بود: چه کشته شده بود.
روز چهارشنبه 28 مهر 1346 هجری شمسی روزنامه اطلاعات در گزارشی از کنفرانس مطبوعاتی بولیوی که در آن خبرنگاران جسد چه جواران را مشاهده کردند، نوشت:
جسد ارنستو چه گوارا امروز در یک کنفرانس مطبوعاتی به نمایش گذاشته شد و افسران ارشد آرژانتینی تایید کردند که جسد این مبارز چریکی انقلابی است که روز دوشنبه پس از مجروح شدن شدید روز قبل جان باخت. مقامات بولیوی اعلام کردند که چه گوارا در آخرین لحظات خود اعتراف کرد که “رامون” نام مستعار او بوده و او گوارا است.
علاوه بر این اعتراف، ژنرال اواندو، وزیر دفاع بولیوی، دو دلیل دیگر برای تأیید هویت جسد ذکر کرد: یکی از این دلایل اثر انگشت چه گوارا است که با جسد مطابقت دارد و دیگری دفترچه خاطرات او است که در کوله پشتی اش پیدا شده است. .
اواندو از خبرنگاران بدبین خواست تا از بدنه اثر انگشت بگیرند و آنها را با اثر انگشت اصلی گوارا که قبلا گرفته شده بود، تطبیق دهند.
در بخشی از خاطرات که برای خبرنگاران خوانده شد، چه گوارا تأیید کرد که جنگ در ماه گذشته علیه شورشیان تبدیل شد. او فیلسوف و نویسنده جوان فرانسوی، رجی دبری را که در حال حاضر در بولیوی زندانی و در حال محاکمه است، توصیف کرد: «روشنفکر برجسته‌ای که فاقد قدرت و استعداد مبارزه است».
ژنرال اواندو گفت: چه گوارا در آخرین دقایق زندگی خود به مقامات بولیوی اعتراف کرد که نتوانسته جنگ چریکی بولیوی را مدیریت کند، که به گفته اواندو “من خوشحالم و شکست خوردم.” در کنفرانس مطبوعاتی، نیم ساعت پس از عکاسی از جسد چه گوارا، خبرنگاران با مقامات نظامی بولیوی صحبت کردند.
