موانع بزرگ

بعدی-ایران فرصت های بی پایانی برای سرمایه گذاری داخلی و خارجی دارد اما این سرمایه گذاری همیشه بسیار کمتر از حد انتظار است و این دقیقا همان معمایی است که سال ها گریبان اقتصاد کشور را گرفته است. فریال مستوفی، رئیس کمیته پول و سرمایه اتاق بازرگانی معتقد است تا زمانی که زیرساخت های سرمایه گذاری ایجاد نکنیم، نمی توانیم سرمایه های خارجی و حتی داخلی را جذب کنیم. تا زمانی که زیرساخت ها مهیا نشود، رفع تحریم ها و حل مشکل FATF درد را برطرف نمی کند.

به گزارش فرداسخنان مستوفی درباره سرمایه گذاران خارجی در شرایطی مطرح شد که سرمایه گذاری داخلی چندان امیدوارکننده نیست. پرویز خسروشاهی، معاون سابق بیمه مرکزی می گوید: از سال 51 تا 1400 میانگین سرانه سرمایه گذاری در بخش دولتی 6.5 درصد و در بخش خصوصی 1.4 درصد بوده است. دولت مجبور است برای رونق تولید رانت توزیع کند. مردم بدون اینکه قصد تولید داشته باشند ماشین آلات وارد می کنند.

در این شرایط سوالاتی از این قبیل مطرح می شود که دولت چهاردهم چگونه می تواند سرمایه گذاران داخلی و خارجی را جذب کند و چه موانعی پیش روی دولت در این مسیر قرار دارد؟ مهدی بازوکی، اقتصاددان و تحلیلگر مسائل اقتصادی در گفتگو با همه در یک او به این سوالات پاسخ داد:

رقبای منطقه ای ما از انزوای اقتصاد ایران خوشحال هستند

مهدی بازوکی به همه در یک گفتدر حوزه سرمایه گذاری باید دو چیز در حوزه سیاست خارجی اتفاق بیفتد، یعنی اگر قرار است سرمایه گذاری خارجی اتفاق بیفتد، باید سیاست تعامل با سایر کشورها را در دستور کار خود قرار دهد نه تنها به رابطه با چین، روسیه و کشورهای آفریقایی محدود نمی شود، بلکه منظورم رابطه با کشورهای توسعه یافته یعنی غرب و اروپا است و اگر رابطه ما با اروپا مفید باشد ژاپن و استرالیا بهتر می شود، کیفیت روابط ما با شرق نیز بالا می رود، بنابراین منظور من این نیست که با روسیه و چین روابط برقرار نکنیم، اما زمانی که کشورهای دیگر داشته باشیم، می توانیم روابط تجاری خود را بهبود ببخشیم. به هر حال، تنها کشورهایی که مخالف رابطه ما با دیگران هستند، رقبای ما در منطقه هستند.

وی افزود: بسیاری از رقبای ما در منطقه نه تنها با اروپا و غرب، بلکه با چین نیز قرارداد منعقد می کنند. از جمله عربستان سعودی که قراردادی 500 میلیارد دلاری با چین امضا کرد. اگر خواهان روابط تجاری و سرمایه گذاری هستیم، باید برای ایجاد تعادل تلاش کنیم. ما نمی توانیم سیاست دیوار کشی با کشورهای توسعه یافته را دنبال کنیم تا بتوانیم بیشترین سرمایه و سرمایه گذاری را جذب کنیم. مشکل ساختارهای اقتصادی ما بسته بودن و سنتی بودن آنهاست. در این شرایط امکان جذب سرمایه گذاری و دستیابی به رشد اقتصادی پایدار وجود ندارد. اما تعامل با جهان به تنهایی کافی نیست. در واقع این شرط لازم است، اما کافی نیست. نکته دیگر این است که ابتدا باید فضای کسب و کار کشور را برای سرمایه گذاران داخلی آماده کنیم.

ما به دولت توسعه نیاز داریم

این کارشناس اقتصادی گفت: برای بهبود فضای کسب و کار، دولت در ابتدا باید سه کار اساسی انجام دهد تا فضای اقتصادی کشور برای سرمایه گذاری مناسب باشد شفافیت باید بر نظام اقتصادی کشور حاکم باشد انحصار اقتصاد کشور چه در انحصار ادارات دولتی باشد در اقتصاد کشور بسیاری از نهادها و سازمان ها فضای فعال را در کشور در انحصار خود در آورده اند زمینه ساز تمایل بخش خصوصی به سرمایه گذاری در برخی از بخش هاست بخش

وی افزود: در حال حاضر بانک‌های ما به بانک‌های جهانی متصل نیستند و این مشکل مانعی برای ارتباطات ما ایجاد کرده است کشورهای عربی خلیج فارس که درجه حرارت بالاتری نسبت به ایران دارند، این میزان تعطیلی جالب است که کشورهای مذکور بخش زیادی از انرژی مورد نیاز خود را از انرژی های تجدیدپذیر تامین می کنند، بنابراین می توان انتظار سرمایه گذاری از بخش خصوصی داشت یا از کشورهای دیگر؟ شفافیت اقتصادی، حذف ساختار بسته و حذف انحصار را مشاهده می‌کنیم: «چرا بسیاری از سازمان‌های خصوصی از مالیات معاف هستند دولت مترقی جلوی چشم آنهاست.»