وقتی سرمایههای داخلی را فراری میدهیم، عملا در جذب سرمایههای خارجی هم ناموفقایم
۱ دقیقه خوانده شدهبعدی- رهبر انقلاب اسلامی با پیشنهاد مسعود مازیکیان مبنی بر کاهش 20 درصدی سهم صندوق توسعه ملی در سال جاری موافقت کردند. بر این اساس مبلغ 350 ژامبون در قالب وام صندوق توسعه ملی به بودجه عمرانی دولت اضافه شد. با این اصلاحیه مشکل بازپرداخت بدهی گندمکاران، مشکلات کامیون داران و تامین برخی اقلام دیگر برطرف شد.
به گزارش فردا رئیس جمهور همچنین در جریان برنامه تلویزیونی خود بر لزوم جذب سرمایه گذاری داخلی و خارجی تاکید کرد و گفت: برای پیشرفت کشور باید نظر سرمایه گذاران داخلی و خارجی را جلب کنیم. مسعود مازیکیان یعنی نرخ رشد پیش بینی شده 8 درصد است اما ابزارها هنوز آماده نیستند.
در این شرایط سوالاتی مطرح می شود از جمله اینکه برنامه های رئیس جمهور در حوزه اقتصادی چگونه ارزیابی می شود و آیا قابل اجرا است یا خیر؟ مرتضی اوکی، اقتصاددان و عضو هیئت علمی دانشگاه چمران اهواز در گفتگو با همه در یک من شرایط را تحلیل کردم و به این سوالات پاسخ دادم:
بعید است بتوانیم به راحتی سرمایه گذار خارجی را جذب کنیم
مرتضی اوکی به همه در یک گفتیکی از ویژگیهای صحبتهای اخیر آقای مدیچیان در رادیو درباره اقتصاد این است که او هیچ وعدهای بیش از ظرفیت، اختیارات و شرایط موجود نداده است. به عنوان مثال رشد 8 درصدی در گرو جذب سرمایه های عظیم داخلی و خارجی است. اتفاقا من سال هاست که مخالف سرمایه گذاری خارجی هستم اما نه از این نظر که به دنبال جذب سرمایه خارجی نباشیم بلکه کشوری که نتواند سرمایه داخلی خود را جذب کند یا حتی از آن فرار کند عملا جذب نمی کند. . سرمایه خارجی نیز شکست خورد. بنابراین اگر بستر سرمایه گذاری داخلی در بازه زمانی معقول فراهم شود و از سرمایه گذاری های موجود استفاده شود، در مرحله بعد امکان نزدیک شدن به سرمایه گذاران ایرانی مقیم خارج وجود خواهد داشت.
وی افزود: پزشکیان در سفر خود به نیویورک اشاره کردند که با ایرانیان خارج از کشور مذاکره خواهد شد، اما با توجه به تحولات یکی دو دهه اخیر بعید است که بتوان سرمایه گذاران خارجی را برای سرمایه گذاری به راحتی متقاعد کرد. اما سرمایه گذاران خارجی نیز به دنبال ثبات هستند و نمی خواهند سرمایه آنها در معرض نوسانات قرار گیرد. سرمایه گذاران خارجی نیز تا حدودی از ساختارها و اختیارات داخلی موازی با رئیس جمهور آگاه هستند و بنابراین تصمیمات خود را با احتیاط می گیرند. با همه اینها معتقدم مسیری که آقای مدشکیان ترسیم کرده است واقع بینانه است. تلاش برای استفاده از هر دو صندوق داخلی، وجوه ایرانی در خارج از کشور و سایر صندوق های خارجی مثبت است، اما همه اینها به حل مشکل تحریم ها و حل مشکل FATF بستگی دارد. یعنی اگر قصد استفاده از وجوه خارجی را داریم ابتدا باید مشکل FATF را حل کنیم تا به راحتی وجوه جابه جا شود.
کفگیر منابع و مالی به ته دیگ افتاده است
این کارشناس اقتصادی با اشاره به موافقت رهبری با درخواست رئیس جمهور برای استقراض 350 حما از صندوق توسعه ملی خاطرنشان کرد: این خبر خوبی در شرایط اجتناب ناپذیر است. متأسفانه شکاف بین بدهی های دولت و بخش دولتی اعم از گندم کاران، پرستاران، معلمان، رانندگان کامیون و مانند آن می تواند منشأ بسیاری از مشکلات سیاسی و اجتماعی باشد. همچنین در طول این هفت سال که از تشدید تحریم ها می گذرد، هم دولت آقای روحانی و هم دولت سیزدهم که مدعی بودند بدون رفع تحریم ها می توانند جلو بروند، از همه منابع و ذخایری که در اختیار دولت است استفاده کرده اند. بنابراین، برای صحبت کردن، خراش دیگر ته کاسه خورده می شود. بنابراین، تنها راه حل باقی مانده، توسل به صندوق است. در قانون بودجه سنواتی و برنامه های پنج ساله مقرر شده است که هر ساله درصدی از درآمدهای نفتی به صندوق واریز شود که ظاهراً هر سال به این درصد اضافه می شود و هدف این است که اتکای بودجه به نفت متوقف شود. روغن گویا قرار بود امسال این عدد به 40 درصد برسد که عدد بسیار بزرگی است. یعنی ایران هر چقدر نفت بفروشد طبق قانون 40 درصد آن به صندوق می رود.
وی افزود: ظاهراً به استثنای 100 میلیون دلاری که برای حل مشکل پرستاران و سایرین در اختیار دولت قرار داده شده، به جای 40 درصد، 20 درصد از درآمدهای نفتی به صندوق تعلق می گیرد و می توان از این مبلغ برای رفع مشکل استفاده کرد. مشکل پرستاران و سایر مشکلات مزمن که نکته مثبت و مهمی است که آقای پزشکیان می توانند در ابتدای کار از آن به خوبی استفاده کنند. اگرچه تعداد دقیق این مقدار به میزان نفتی که می فروشیم بستگی دارد، اما همچنان عدد زیادی است و می تواند بخش بزرگی از تعارضات موجود و شاید برخی از فعالیت های عمرانی را که متوقف شده و دولت بنا به ضرورت ادامه نداده را حل کند. مجدداً از سر گرفته می شود. اما اگر دولت این ظرفیت و منابع را در کوتاه مدت داشت، فشارها به شدت کاهش می یافت. اما نکته اصلی تحریم ها و مشکلات ناشی از FATF است که باید حل شود. حقیقت این است که نشانه هایی از همراهی نهادهای بالاتر با رئیس جمهور وجود دارد، اما برخی از نیروهای نامرئی نیز می توانند باعث اختلال شوند. با همه اینها بهتر است خوشبینانه نگاه کنیم و منتظر اقدامات و تصمیمات دولت باشیم.