مجله اینترنتی همه در یک

رسانه تخصصی اینترنتی همه در یک

پشت پرده واردات ۲.۵ میلیارد یورویی اتوبوس چینی چیست؟

۱ دقیقه خوانده شده
پشت پرده واردات ۲.۵ میلیارد یورویی اتوبوس چینی چیست؟

تبلیغات بنری


بعدی- شهرداری تهران زیر نظر علی رضا زاکانی با انتقادات زیادی مواجه است که آخرین آن به طرح وی برای واردات اتوبوس های چینی با هزینه 2.5 میلیارد یورویی مربوط می شود.

به گزارش فردا یونس اکبر پور بدیار، رئیس کمیته خوردو اتاق ایران گفت: در حالی که 5 شرکت داخلی می توانند نیاز اتوبوسرانی کشور را تامین کنند، اختصاص دو میلیارد یورو برای واردات 2500 اتوبوس از چین ضربه مهلکی به کشور وارد کرد. گفت. تولید داخلی.”

مهدی چمران رئیس شورای شهر تهران گفت: حدود 9 درصد پیش پرداخت برای ساخت و مونتاژ اتوبوس ها به چین داده شده و مابقی داده می شود اما با توجه به اینکه برخی کارشناسان معتقدند ایران توانایی دارد. برای ساخت این اتوبوس ها اتوبوس، سوالاتی مطرح شد که یکی از آنها این بود که چرا به خودروساز داخلی سفارش داده نشد و چرا تصمیم گرفته شد تا این مبلغ با چینی ها قرارداد بسته شود؟ امیرحسن کاکایی از اعضای هیات علمی دانشکده خودرو دانشگاه علم و صنعت و کارشناس حوزه خودرو به سوالات زیر پاسخ داد: او جواب داد:

چرا از چینی ها خرید می کنیم در حالی که خودمان می توانیم اتوبوس تولید کنیم؟!

پشت پرده واردات ۲.۵ میلیارد یورویی اتوبوس چینی چیست؟امیرحسین کاکایی به همه در یک گفت: حدود 37 خودروساز به طور رسمی عضو انجمن خودروسازان کشور هستند که حداقل 20 خودروساز از ظرفیت تولید خودروهای تجاری برخوردارند. اتوبوس از آن دسته خودروهای عظیمی است که تولید آن ارزش افزوده زیادی در کشور ایجاد می کند. قبل از اینکه خودروسازی در قالب خودروهای سواری داشته باشیم، اتوبوس‌سازی را داشتیم. اتفاقا اتوبوس های خیلی خوبی هم تولید کردیم. حتی صنعت اتوبوس ما بسیار پیشرفته تر از صنعت اتوبوسرانی بسیاری از کشورها بود. اما چه اتفاقی افتاد که ما را به دوره کنونی پس از آن دوران شگفت انگیز صنعت اتوبوسرانی رساند؟ در دو دهه گذشته، شهرداری ها به تدریج پول کمتری را برای تجهیزات شهری، به ویژه اتوبوس های شهری هزینه کرده اند. طبیعی است که شهرداری ها هزینه اتوبوس های شهری را تقبل کنند شهرداری به دلیل کم کاری به شرکت های اتوبوسرانی داخلی نیز فشار می آورد زیرا مشتریان اصلی شرکت های اتوبوسرانی شهری شهرداری ها هستند.

وی افزود: به شهرداری به ریاست آقای زاکانی برویم. پس از مدت ها به نظر می رسد بودجه به دست شهرداری تهران رسیده است که تصمیم به خرید اتوبوس گرفته است. اما یک چیز بسیار عجیب است، این است که نوری که به خانه می رود، رسیدن به مسجد ممنوع است و وقتی ما کارخانه اتوبوس سازی خودمان داریم که می توانیم تقاضای محلی را تامین کنیم، چرا باید به سراغ چینی ها برویم. اتوبوس شهری را سفارش دهید؟ شرکت های ما پتانسیل بالایی دارند، اما این طبیعی است زمانی که حجم سفارشات برای مدت طولانی کم باشد، کمی زمان و حوصله لازم است تا این شرکت ها بتوانند دوباره نیاز کشور تولید کننده را برآورده کنند.. این حرکت شهرداری با همه معیارها عجیب است و برای من جای سوال دارد پشت این قرارداد چه بود که این مزیت بزرگ را برای شهرداری تهران ایجاد کرد تا به جای اتوبوس‌ساز داخلی به اتوبوس‌ساز چینی تکیه کند؟ این چه مزیتی بود که شهرداری را تا این حد تشویق کرد؟ اگرچه ظاهراً این موضوع همچنان محرمانه تلقی می شود.

در پشت صحنه واردات اتوبوس های چینی چه می گذرد؟

“بد نیست بدانید.” 2.5 میلیارد یورو یعنی چه؟ بی وای دی که در حال حاضر بزرگترین تولیدکننده خودروهای الکتریکی در چین و جهان است، اخیراً یک میلیارد دلار در ترکیه سرمایه گذاری کرده و کارخانه بزرگی در این کشور ساخته است. به منظور صادرات از طریق ترکیه به اروپا. یعنی با یک میلیارد دلار می توانید یک کارخانه خودروسازی (حداقل در سطح تجارت مونتاژ) ایجاد کنید. این کارخانه می تواند آنقدر حرفه ای و سطح بالایی باشد که قابلیت صادرات به اروپا را نیز داشته باشد. حال بیایید این دو عدد را با هم مقایسه کنیم. 2.5 میلیارد یورو در مقابل 1 میلیارد دلار. آقای زاکانی می تواند همین یک میلیارد دلار را برای ساخت کارخانه خودروسازی در کشور هزینه کند و ما بقیه خودروهای مورد نیاز کشور را در کشور خود تامین کنیم. یعنی این تعداد ارزش کار کردن را داشت. ما در مورد پولی صحبت می کنیم که متعلق به مردم ایران است.

او اضافه کرد: “اما مهمترین سوال این است که این پول از کجا آمده است؟. این نکته ی مهمی است. مشکل بزرگی که در کشور ما وجود دارد این است که ما مشکلات کلان اقتصادی داریم و به دلیل هدر دادن پول اینجا و آنجا دچار مشکل هستیم. در این نوع شرایط، چینی ها به جای اینکه پول ما را به ما بسپارند تا تصمیم بگیریم چه کار کنیم، ما را نفرین کردند و از توانایی های ما سوء استفاده کردند و گفتند به جای اینکه به شما پول بدهند بروید و طبق سلیقه خود بخرید، کالای مورد نیاز خود را تهیه کنید.. محرمانه بودن این قرارداد تا حد زیادی به موضوع منبع وجوه مربوط می شود نه به بحث واردات اتوبوس.. آیا واردات اتوبوس مخفی است یا چیزی که باید پنهان شود؟ آیا آنها اسرار نظامی هستند؟ این موضوع مورد علاقه عمومی است. میزان پورسانتی که در این بین منتقل می شود نیز باید بررسی شود. سود بانکی که ما برای این داستان می پردازیم نیز باید به وضوح مشخص شود.»

کارشناس خودرو ادامه داد:من معتقدم تا زمانی که جزئیات این قرارداد از طبقه بندی خارج نشود و افکار عمومی به وضوح از آنچه در پشت صحنه می گذرد مطلع نشود، نمی توان به طور دقیق درباره این قرارداد اظهار نظر کرد.. اما بر اساس شواهد موجود، این اقدام عمیقاً اشتباه و از نظر اقتصاد کلان غیرقابل دفاع بود. به زور نه گفتن هم اشتباه است، شب است که روز است! این داستان شامل چهره های اصلی هم می شود و محرمانه بودن آن جای سوال دارد و در ایران خودمان می توانستیم این کار را انجام دهیم اما نکردیم.. اگر شهرداری پولی برای دادن به خودروساز داخلی نداشت و مجبور بود برای بهبود حمل و نقل در تهران وام بگیرد، با چه قیمتی سرمایه را برای واردات اتوبوس های چینی به دست آورده است؟ این 2.5 میلیارد به چه قیمتی عرضه شد؟ آیا بدهی بلندمدت خواهیم داشت؟ خوب است شورای شهر تهران و شهرداری تهران به حق مسلم مردم اهمیت دهند و مسئولیت داشته باشند. من احساس می کنم که این یک ریسک بزرگ است، زیرا سؤالات بیشتر از این است که چرا از یک خودروساز محلی استفاده نکنیم. مهم ترین سوال این است که من یک شهروند تهرانی و ایرانی چقدر برای این تصمیم شهرداری تهران هزینه خواهم کرد؟

تبلیغات بنری

fararu به نقل از همه در یک

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *