چرا برخی افراد با وجود ورزش منظم لاغر نمی‌شوند؟

ممکن است یک جزء کلیدی متابولیک را که مانع از سوزاندن چربی در طول ورزش می شود، از دست داده باشید.

به گزارش دیجیاتو، اگر با وجود ورزش منظم برای کاهش وزن تلاش می کنید، از شنیدن یک مطالعه جدید که ممکن است این معما را حل کند، خوشحال خواهید شد.

ممکن است یک جزء کلیدی متابولیک را که مانع از سوزاندن چربی در طول ورزش می شود، از دست داده باشید. علاوه بر این، ممکن است در حین ورزش، اکسیژن کمتری مصرف کنید. در نتیجه شما در معرض خطر افزایش وزن هستید که می تواند منجر به چاقی و دیابت شود.

یک مطالعه جدید نشان می دهد که علاوه بر داروهایی که با هدف سرکوب اشتها انجام می شود، ممکن است راه های جدیدی برای هدف قرار دادن چاقی وجود داشته باشد.

نقش مولکول های سیگنال دهنده در کاهش وزن

محققان دانشگاه کوبه یک مولکول سیگنالینگ به نام PGC-1⍺(a) را بررسی کردند که در سوزاندن چربی در حین ورزش نقش دارد.

بدن انواع مختلفی از پروتئین، از جمله نسخه های محبوب “B” و “C” را تولید می کند. این دو نسخه عملکرد مشابهی با مولکول سیگنال “a” دارند، با این تفاوت که نسخه های b و c در طول تمرین 10 برابر بیشتر در عضلات تولید می شوند. این در حالی است که نسخه A افزایش مشابهی را نشان نمی دهد.

واتارو اوگاوا، متخصص غدد در دانشگاه کوبه، و تیمش این فرضیه را مطرح کردند که مولکول های b و c مسئول متابولیسم انرژی در حین ورزش هستند. یعنی به شما کمک می کند در حین ورزش چربی بسوزانید.

آزمایش مولکول های سیگنال دهنده انسان و موش

در این آزمایش، آنها موش هایی را معرفی کردند که فاقد مولکول های سیگنال b و c بودند و فقط نوع a کار می کرد. سپس در سه مرحله استراحت، ورزش کوتاه مدت و ورزش طولانی مدت اندازه گیری شد و رشد عضلانی، چربی سوزی و مصرف اکسیژن اندازه گیری شد.

علاوه بر این، آنها داوطلبان انسانی با و بدون دیابت نوع 2 را برای آزمایش های مشابه به کار گرفتند. زیرا افراد چاق و افراد مبتلا به دیابت نوع 2 نیز ممکن است سطح مولکول سیگنالینگ کمتری داشته باشند.

محققان به این نتیجه رسیدند که موش های فاقد مولکول b و c قادر به تطبیق سریع با فعالیت های کوتاه مدت نیستند. بنابراین در حین تمرین و بعد از آن، اکسیژن کمتری مصرف کردند و چربی کمتری سوزاندند.

دانشمندان نتایج مشابهی را هنگام مطالعه بر روی داوطلبان انسانی به دست آوردند. هم افراد سالم و هم افراد مبتلا به دیابت نوع 2 پروتئین های B و C بیشتری تولید می کنند، اکسیژن بیشتری مصرف می کنند و چربی بدن کمتری دارند.
وزن

این مطالعه همچنین نشان داد که ورزش طولانی مدت ممکن است برای افرادی که فقط پروتئین A تولید می کنند مفید باشد. موش هایی که به طور منظم ورزش می کردند، بعد از شش هفته تمرین، بدون توجه به اینکه آیا می توانستند پروتئین های B و C تولید کنند، عضلات بیشتری رشد کردند.

جالب است بدانید که محققان عملکرد مهم دیگری برای پروتئین PGC-1⍺ و انواع آن پیدا کرده اند که می تواند بر نحوه واکنش ارگانیسم به سرما تأثیر بگذارد.

این بار، آنها به تغییرات PGC-1⍺ در بافت چربی نگاه کردند. هنگامی که موش ها در معرض سرما قرار گرفتند، پروتئین های B و C بیشتری تولید کردند که به آنها در سوزاندن چربی و گرم نگه داشتن کمک می کند. حیواناتی که قادر به تولید پروتئین های B و C نبودند، دمای بدنشان به میزان قابل توجهی در معرض سرما کمتر بود.

این یافته نشان می‌دهد که نسخه‌های b و c مولکول سیگنال‌دهنده ممکن است پاسخ‌های متابولیکی را در پاسخ به انواع محرک‌های کوتاه‌مدت، نه فقط ورزش، تحریک کنند.

نسخه های مختلف مولکول سیگنال PGC-1⍺ به محرک های مختلف واکنش نشان می دهند. نسخه استاندارد (“a”) در پاسخ به ورزش طولانی مدت تولید می شود، در حالی که نسخه های جایگزین (“b/c”) در پاسخ به ورزش کوتاه مدت یا قرار گرفتن در معرض سرما تولید می شوند. عدم وجود این کپی ها پاسخگویی به محرک ها را دشوارتر می کند.

اما نکته اصلی این مطالعه به توانایی افراد در سوزاندن چربی در حین و بعد از ورزش مربوط می شود.

اوگاوا و تیمش در بیانیه‌ای گفتند: «داروهای کاهش وزن که اشتها را سرکوب می‌کنند اخیراً ساخته شده‌اند و به طور فزاینده‌ای در بسیاری از کشورهای جهان تجویز می‌شوند. با این حال، هیچ دارویی وجود ندارد که بتواند چاقی را با افزایش مصرف انرژی درمان کند. اگر ماده ای پیدا شود که نسخه های b و c را افزایش دهد، می توان داروهایی تولید کرد که مصرف انرژی را در حین ورزش یا حتی بدون ورزش افزایش می دهد. چنین داروهایی می توانند چاقی را مستقل از محدودیت های غذایی درمان کنند.