کامالا هریس همه را غافلگیر می‌کند

بعدی- جیل کالینز; او یکی از مشهورترین و باسابقه ترین روزنامه نگاران آمریکایی در نیویورک تایمز است و 78 سال سن دارد. او در سال 1995 به عنوان عضو هیئت تحریریه به نیویورک تایمز پیوست و از سال 2001 تا 2005 سردبیر بخش تحریریه آن روزنامه بود و اولین زنی بود که به این سمت رسید. او دیدگاه لیبرالی دارد و از این منظر به مسائل می پردازد. دونالد ترامپ پیش از این به کالینز توهین کرده بود و گفته بود که صورت سگی دارد.

طبق آنچه نیویورک تایمز به نقل از همه در یک گفته است. باید اعتراف کرد که کامالا هریس شروعی بسیار قوی تر از حد انتظار داشت. به نظر می رسد که او شایسته و قادر به رهبری رأی دهندگان و برقراری ارتباط با آنها باشد، چیزی که پنج سال پیش در زمان نامزدی ریاست جمهوری فاقد آن بود.

وضعیت جالبی پیش آمده است. روزی که دونالد ترامپ، نامزد جمهوری خواهان، هدف سوءقصد ناموفق قرار گرفت، زمانی که بایدن هنوز در رقابت بود، مطمئن بودم که جمهوری خواهان در انتخابات ریاست جمهوری پیروز خواهند شد. این فقط سه هفته پیش بود. حالا همه چیز کاملا تغییر کرده است. هریس تبدیل به یک ستاره شده است و ترامپ مانند یک دیوانه به نظر می رسد که ادعا می کند نمی دانسته هریس سیاه پوست است. زبان بی ادبانه و زشتی که ترامپ همیشه از آن استفاده کرده است.

به جی دی ونس، معاون ترامپ نگاه کنید که علیه بی فرزندی کامالا هریس صحبت می کند، اظهار نظری وحشتناک و توهین آمیز. اشتباه نکنید، کاهش نرخ زاد و ولد یک موضوع سیاسی است، به خصوص اگر شما هم مانند او قصد دارید مهاجرت را در دستور کار قرار دهید. سوال بزرگتر این است که آیا کاهش تعداد تولدها نشان دهنده یک تغییر فرهنگی واقعی در نگرش نسبت به فرزندپروری است یا اینکه عمدتاً به دلیل افزایش هزینه های تربیت فرزندان است.

این نکته ای است که ونس در تلاش است به آن اشاره کند، اما تصور اینکه او تحلیل معقولی از هر چیزی انجام دهد برایم مشکل است. زمانی که ونس در مجلس سنا بود، می گفت که بچه ها باید بتوانند رای دهند، اما والدین آنها باید آرای آنها را کنترل کنند، مانند محدود کردن شرایط دوره قضات! این هم طوفان فکری دیگری است که از نظر سیاسی راه به جایی نمی برد و به اصل یک نفر، یک رأی که ​​پایه و اساس هر دموکراسی است توهین می کند.

“من معتقدم کاهش نرخ زاد و ولد در کشور ما یک مشکل جدی اجتماعی و اقتصادی است، اقتصادهای پویا از نیروی کار جوان و پرجنب‌وجوش بهره می‌برند و ما باید استدلال ونس را به‌عنوان دعوتی برای بحث در مورد سیاست‌های متفکرانه بدانیم، نه هیستری درباره آینده‌ای شبیه به داستان ندیمه. “

بخشی از این بحث باید حول محور بخشش وام های دانشجویی و حمایت دولت از برنامه های مراقبت از کودکان برای خانواده های کم درآمد و متوسط ​​باشد. بحث‌ها همچنین باید حول محور افزایش هزینه‌های زندگی باشد، به‌ویژه زمانی که نوبت به خرید یا حتی اجاره یک خانه بزرگ برای یک خانواده می‌رسد.

آمریکا برای مدت طولانی از افول جمعیتی، اقتصادی، اجتماعی و فکری رنج برده است. نکته کلیدی در اینجا این است که درها را به روی مهاجرت قانونی باز کنیم تا بتوانیم درها را به روی مهاجرت غیرقانونی ببندیم و این کار را به گونه ای انجام دهیم که به ما اجازه دهد اجماع سیاسی را حفظ کنیم.