کشتن این پرنده ۱۲ سال زندان دارد!

عقاب فیلیپینی که به عنوان عقاب میمون خوار یا عقاب بزرگ فیلیپینی نیز شناخته می شود، گونه ای از عقاب های در حال انقراض از خانواده Accipitridae است که بومی جنگل های فیلیپین است. این کرکس عجیب و غریب دارای پرهای قهوه ای و سفید، تاج پشمالو است و به طور کلی 86 تا 102 سانتی متر طول و 4 تا 8 کیلوگرم وزن دارد.

به گزارش وب سایت Secret of Survival، عقاب فیلیپینی از نظر طول و طول بال بزرگترین عقاب جهان است که تنها عقاب دریایی استلر و عقاب هارپی از نظر وزن و اندازه بزرگتر هستند. این پرنده به عنوان پرنده ملی فیلیپین اعلام شده است. مهم‌ترین تهدید برای این گونه، از دست دادن زیستگاه در نتیجه سطوح بالای جنگل‌زدایی در بیشتر محدوده آن است. به همین دلیل، فهرست قرمز IUCN این گونه را به عنوان “به شدت در خطر انقراض” طبقه بندی می کند.

کشتن عقاب فیلیپین یک جرم کیفری است که تا 12 سال زندان و جریمه های سنگین مجازات دارد.

پشت گردن عقاب فیلیپینی با پرهای قهوه ای بلندی تزئین شده است که تاجی یال مانند را تشکیل می دهد. این عقاب دارای صورت تیره و گردن و تاج کرم مایل به قهوه ای است. پشت عقاب فیلیپینی قهوه ای تیره است، در حالی که بال های پایینی آن سفید است. دارای پاهای زرد سنگین، پنجه های بزرگ، قوی و تیره و یک منقار بزرگ و برجسته با قوس بلند و عمیق خاکستری مایل به آبی است. با توجه به راز بقا؛ چشمان این عقاب آبی مایل به خاکستری است. جوجه های این گونه شبیه به افراد بالغ هستند، با این تفاوت که پرهای بالایی آنها دارای حاشیه کم رنگ است. طول عقاب فیلیپین معمولاً بین 86 تا 102 سانتی‌متر است، اما بررسی چندین نمونه از برخی از بزرگترین مجموعه‌های تاریخ طبیعی جهان نشان می‌دهد که نرها به طور متوسط ​​95 سانتی‌متر و ماده‌ها 105 سانتی‌متر هستند.

بر اساس جدیدترین اندازه گیری های ثبت شده، این گونه طولانی ترین گونه عقاب موجود است که میانگین طول ماده ها برابر با حداکثر طول عقاب هارپی و عقاب دریایی استلر است. طولانی ترین عقاب فیلیپینی ثبت شده و طولانی ترین گونه های کرکس منقرض شده در موزه تاریخ طبیعی به طول 112 سانتی متر است و در اسارت نگهداری می شود.

اعتقاد بر این است که نر این گونه معمولاً حدود 10٪ کوچکتر از ماده است. در بسیاری از گونه های دیگر کرکس های بزرگ، تفاوت اندازه بین ماده های بالغ و نر می تواند به بیش از 20 درصد برسد. برای عقاب های فیلیپینی بالغ، محدوده وزن کامل 4.7 تا 8.0 کیلوگرم گزارش شده است، در حالی که سایرین میانگین ها را تا حدودی کمتر از محدوده فوق 4.5 کیلوگرم برای نرها و 6.0 کیلوگرم برای ماده ها نشان می دهند. طول بال عقاب فیلیپینی 184-220 سانتی متر و طول بال آن 57.4-61.4 سانتی متر است.

با طول 12.2 تا 14.5 سانتی متر، تارسوس عقاب فیلیپینی طولانی ترین کرکس است و تقریباً به اندازه عقاب بسیار کوچکتر اما نسبتاً بلند گینه نو است. این منقار بسیار بزرگ، اما به صورت جانبی فشرده شده، رقیب عقاب دریایی استلر به عنوان بزرگترین منقار موجود از یک عقاب است. متوسط ​​طول منقار آن از دهانه 7.22 سانتی متر است. دم این عقاب نسبتاً بلند به اندازه 42-45.3 سانتی متر است در حالی که در منابع دیگر طول دم آن 50 سانتی متر است.

توزیع و مسکن

عقاب فیلیپینی بومی فیلیپین است و می توان آن را در چهار جزیره اصلی یافت: لوزون شرقی، سامار، لیته و میندانائو. بیشترین جمعیت کرکس ها در میندانائو زندگی می کنند که تعداد آنها بین 82 تا 233 جفت است. تنها شش جفت در Samar، دو جفت در Leyte و چند جفت در Luzon یافت می‌شوند. این عقاب را می توان در پارک ملی شمال سیرا مادره در لوزون و کوه آپو، کوه مالیندانگ و پارک های ملی کوه کیتانگلاید در میندانائو یافت.

این عقاب در جنگل‌های دیپتروکارپ و جنگل‌های کوهستانی مرکزی به‌ویژه در نواحی شیب‌دار یافت می‌شود. زیستگاه این عقاب از دشت تا کوه با ارتفاع بیش از 1800 متر متفاوت است. تنها حدود 9220 کیلومتر مربع از جنگل های باستانی در محدوده این پرنده باقی مانده است. با این حال، کل محدوده بیولوژیکی تخمینی آن حدود 146000 کیلومتر مربع است.

رژیم غذایی عقاب میمون خوار

عقاب فیلیپین در ابتدا به عنوان عقاب میمون خوار شناخته می شد زیرا تصور می شد تقریباً منحصراً از میمون ها تغذیه می کند. تنها دو گونه میمون بومی فیلیپین وجود دارد: ماکاک دم دراز فیلیپینی و ماکاک دم دراز معمولی، هر دو زیرگونه از ماکاک خرچنگ خوار، وزنی بین 4.7 تا 8.3 کیلوگرم در نرها و 2.5 تا 5.7 کیلوگرم در ماده ها دارند. . اگرچه کرکس‌های فیلیپینی این میمون‌ها را شکار می‌کنند، اما آنها شکارچیانی فرصت‌طلب هستند و بر اساس فراوانی و سهولت محلی شکار می‌کنند. این تصور غلط که این کرکس‌ها فقط میمون‌ها را می‌خورند، ممکن است از اولین نمونه‌ای که مورد بررسی قرار گرفته بود، ناشی شده باشد که تکه‌های هضم نشده میمون را در معده خود داشت.

نمونه های طعمه یافت شده در لانه عقاب از یک خفاش کوچک با وزن 10 گرم تا یک غزال فیلیپینی به وزن 14 کیلوگرم متغیر است. طعمه اولیه معمولاً لمور پرنده فیلیپینی به اندازه سنجاب درختی است که می تواند حدود 90 درصد از رژیم غذایی این شکارچی را در برخی مکان ها تشکیل دهد. با این حال، انواع طعمه های اولیه بسته به در دسترس بودن گونه ها، به ویژه در لوزون و میندانائو، از جزیره ای به جزیره دیگر متفاوت است، زیرا این جزایر تنوع جانوری متفاوتی دارند.

به عنوان مثال، لمور پرنده طعمه ترجیحی عقاب فیلیپینی در میندانائو است، اما در لوزون وجود ندارد. طعمه اصلی کرکس‌هایی که در لوزون دیده می‌شوند، ماکاک‌ها، خزندگان و موش‌های صحرایی غول‌پیکر شمالی لوزون هستند که می‌توانند تا دو برابر وزن لمورهای پرنده 2 تا 2.5 کیلوگرم وزن داشته باشند.

تولید مثل

چرخه جفت گیری کامل عقاب فیلیپینی دو سال طول می کشد. ماده در پنج سالگی و نر در هفت سالگی بالغ می شود. عقاب فیلیپین مانند اکثر عقاب ها تک همسر است. پس از جفت گیری، این جفت برای تمام عمر با هم می مانند. اگر یکی بمیرد، عقاب بازمانده اغلب به دنبال جفت جدیدی برای جایگزینی جفت گمشده می گردد.

فصل تولید مثل در تیرماه است. پرندگان در جزایر مختلف به ویژه میندانائو و لوزون در انتهای این محدوده شروع به تولید مثل می کنند. بارندگی و جمعیت طعمه نیز ممکن است بر فصل تولید مثل تأثیر بگذارد. لانه معمولاً روی یک دوپتروکارپ در حال ظهور یا هر درخت بلندی در جنگل اولیه ساخته می شود. لانه ها با برگ های سبز پوشیده شده اند و عرض آن به حدود 1.5 متر می رسد. محل لانه سازی حدود 30 متر یا بیشتر از زمین قرار دارد.

عقاب ها اغلب از یک محل لانه سازی برای چندین جفت گیری مختلف استفاده می کنند. 8 تا 10 روز قبل از تخمک گذاری، زن وضعیتی به نام “عدم فعالیت تخمک گذاری” را تجربه می کند. در این آزمایش ماده غذا نمی خورد، آب زیادی می نوشد و بال های خود را آویزان نگه می دارد. ماده معمولاً در اواخر بعد از ظهر یا هنگام غروب یک تخم می گذارد، اگرچه گاهاً دو تخم می گذارد. اگر جوجه نتواند از تخم بیرون بیاید یا زود بمیرد، احتمالاً سال بعد ماده تخم دیگری خواهد گذاشت. جفت گیری ممکن است چند روز پس از گذاشتن تخم ها انجام شود تا در صورت شکست اولین تخم، تخم دیگری گذاشته شود. تخم پس از 58 تا 68 روز (معمولاً 62 روز) انکوبه می شود. هر دو جنس در جوجه کشی شرکت می کنند، اما ماده بیشتر جوجه کشی را در روز و تمام آن را در شب انجام می دهد.

اهمیت و ارزش عقاب فیلیپین

عقاب فیلیپین در 4 ژوئیه 1995 توسط رئیس جمهور فیدل پنجم به فضا پرتاب شد. راموس رسما به عنوان پرنده ملی فیلیپین شناخته می شود. به دلیل جثه و نادر بودن عقاب، گونه ای مورد توجه برای تماشاگران پرنده است.

عقاب فیلیپین از سال 1967 تا 2007 بر روی حداقل 12 تمبر فیلیپین به تصویر کشیده شده است. همچنین از سال 1983 تا 1994 روی سکه 50 سنتی فیلیپین حک شده است. در سال 2018، یک یادبود نقره به ارزش 500 پزو به یادبودی به یادگار مانده است. سالگرد تأسیس بانک مرکزی فیلیپین. در 18 ژانویه 2021، یک اسکناس یادبود 5000 پزو نیز به یاد “لا بولابو” (یک شخصیت تاریخی فیلیپینی) گنجانده شد. در 11 دسامبر 2021، بانک مرکزی فیلیپین از طرح یک اسکناس پلیمری جدید 1000 پزو با تصویر عقاب فیلیپین که جایگزین سه شهید جنگ جهانی دوم، رئیس دادگستری خوزه آباد سانتوس و جوزفا اسکودا شده بود، رونمایی کرد . او ژنرال ویسنته لیم شد.

از نظر تاریخی، حدود 50 کرکس فیلیپینی در باغ وحش های اروپا (انگلیس، آلمان، بلژیک، ایتالیا، فرانسه)، ایالات متحده آمریکا و ژاپن نگهداری می شدند. اولین مورد ماده ای بود که در اوت 1909 وارد باغ وحش لندن شد و در فوریه 1910 در آنجا مرد. اکثر کرکس های فیلیپینی بین سال های 1947 تا 1965 وارد باغ وحش های اروپایی شدند. آخرین عقاب خارج از فیلیپین در سال 1988 در باغ وحش آنتورپ در بلژیک مرد، که از سال 1964 در آنجا زندگی می کرد (به جز مدتی در باغ وحش Blankendael در بلژیک). اولین جفت گیری در اسارت در سال 1992 در بنیاد عقاب فیلیپین در شهر داوائو فیلیپین انجام شد.