کنار گود و افاضه فیوضات!

وحید محمود از قره باغ; نقد مقوله ای حساس است که نیاز به دقت و تجربه خاصی دارد. برخی از شخصیت های ظاهراً منتقد حتی از اصول اولیه این علم اطلاع چندانی ندارند و از این مهم نیز غافل نیستند. به عبارت دیگر، انتقاد با حمله به آثار دیگران و تخریب هنر آنها نیست. از سوی دیگر، این به معنای داشتن ظاهری ژولیده، کشیدن سیگار یا داشتن مجله، گالری یا کافه طبقه کارگر نیست.

نقد، لازمه تشخیص و انتخاب لحن مناسب است; و همچنین با استفاده از روش هایی مانند محلول ساندویچ. باید گفت که اگرچه شخصیت ها در برابر انتقادهای تند خم نمی شوند، اما تأثیر این اعمال همیشه یکسان نیست و چه استعدادهایی به همین شکل کم رنگ می شوند یا از بین می روند و دیگر تکرار نمی شوند; تاثیر زنجیره ای یا دومینویی این موارد بر جامعه و فرهنگ آن را نباید نادیده گرفت. اما این موارد چه عمدی و چه غیرعمدی باشد آثار جبران ناپذیری خواهد داشت.

شکل 1. نقد به دانش خود نیاز دارد.

جالب‌ترین نکته این است که عده‌ای در زمینه‌ها و زمینه‌هایی که حتی کار کوچکی از خود ندارند، آثاری را نقد می‌کنند. این افراد حتی علم گفتار و سواد ادبی هم ندارند. در واقع هر که دست کوچکی بر آتش ندارد، چگونه می تواند در این زمینه از دیگران انتقاد کند. در واقع مصداق نشستن کنار سوراخ، لنگیدن و البته تسلیم شدن است.

بهتر بود این شخصیت هایی که مدعی انتقاد هستند قدمی برمی داشتند و وارد چاله می شدند. در نهایت، اگر چه این همان دعوا نیست، اما در یک کمیته پزشکی عده‌ای پزشک متخصص در همین موضوع را به چالش می‌کشند. امیدواریم همیشه در زندگی خود اعتدال را رعایت کنیم، به ویژه در نگاهمان به دنیا.