کنکور امسال نشان داد اختلاف طبقاتی آموزشی ترسناک و ناعادلانه شده است

بعدی- انتشار آمار مربوط به کنکور سراسری و وضعیت پراکندگی اقشار مختلف کشور در رتبه های زیر 3000، موجی از تشویش را در بین فعالان آموزش و پرورش کشور ایجاد کرده است. دلیل این نگرانی ها حضور پررنگ اقشار مرفه کشور در بین پذیرفته شدگان بهترین دانشگاه های کشور و سهم بسیار کم و نزدیک به صفر اقشار ضعیف و نیازمند است.

به گزارش فردا ناتوانی فرزندان خانواده های محروم در دانشگاه و نبود مدارس دولتی خوب و مجهز در بسیاری از مناطق محروم کشور از یک سو و نیاز کشور به نیروهای بومی مجرب و شایسته از سوی دیگر پرسش هایی را مطرح می کند. از جمله تداوم وضعیت فعلی و پیامدهای آن چه پیامدهای اقتصادی را در پی خواهد داشت؟ علی قنبری، اقتصاددان و عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس در گفتگو با همه در یک او به این سوالات پاسخ داد:

ما عملاً مناطق محروم را نادیده گرفته ایم/ آموزش عالی کیفیت را فدای کمیت کرده است

علی قنبری به همه در یک گفت: «متاسفانه نظام آموزشی ما به اندازه نظام سلامت عادلانه نیست، بر اساس اصل 30 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، دولت متعهد شده است که تا پایان دوره متوسطه برای همه مردم تسهیلات تحصیلی رایگان فراهم کند و گسترش یابد. امکانات آموزش عالی رایگان تا حد خودآموزی متأسفانه این قانون در حد یک کلمه باقی مانده است و بسیاری از دانشجویان در وضعیتی که قانون برای آنها قائل شده است شرایط بسیار سختی را پشت سر می گذارد و اتفاقاً برای ورود به دانشگاه باید برای دانشجویان از همه اقشار زمینه تحصیل فراهم شود، ما عملاً از مناطق محروم و دهک های پایین موضوع فوق با ابعاد اجتماعی غافل شده ایم و هدف از افزایش کیفیت آموزش اقشار کم درآمد تنها به اخذ مدرک دانشگاهی محدود نمی شود، بلکه هدف افزایش نقش اجتماعی و توسعه کیفیت بازار کار در کشور است آموزش و پرورش آنها را مستقیماً به صنعت و بازار کار مرتبط می کند. حقیقت این است که ایجاد فرصت های شغلی و اقتصاد مبتنی بر دانش از مدرسه شروع می شود موضوعی که ارتقای سطح تحصیلات کودکان است کاملاً نادیده گرفته شده است.

وی افزود: موضوع کاهش پذیرش دانشجویان کم‌درآمد در دانشگاه بحرانی است که بعداً کشور را به شرایط بحرانی می‌کشاند. عدم توزیع عادلانه بودجه آموزش و پرورش در مناطق محروم از یک سو و دلسردی خانواده های فقیر از ادامه تحصیل فرزندان از سوی دیگر، ساکنان مناطق فقیرنشین را به افرادی بی انگیزه و کم اثر تبدیل می کند.. بسیاری مناطق محروم کشور نیازمند نیروهای جوان و بومی با مهارت های فنی و دانشگاهی هستند. اتفاقا این یک نیروی تحصیلکرده بومی است که بهتر می تواند مشکلات منطقه محروم خود را حل کند نه فارغ التحصیلان مدارس شیک و غیرانتفاعی که ممکن است تا پایان تحصیل در ایران نمانند و مهاجرت کنند. مشکل دیگر این است که ما دانشگاه‌های دولتی باکیفیت و با بهترین اساتید کشور کم داریم، در عوض تعداد دانشگاه‌های پیام نور، دانشگاه‌های غیرانتفاعی و سایر دانشگاه‌های مشابه را افزایش داده‌ایم. نظام آموزش عالی کیفیت را فدای کمیت کرده است“

اختلاف طبقات آموزشی وحشتناک و ناعادلانه شده است / سهم کودکان محروم به صفر رسیده است

یکی از اعضای هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس ادامه داد: آقای رئیس جمهور قول داد که به فکر وضعیت دانشجویان باشد. فکر می کنم این باید اولین قدم باشد استعدادیابی دائماً در مناطق محروم انجام می شود و کودکانی که در مناطق محروم و در شرایط سخت تحصیل می کنند این امکان را دارند که به صورت رایگان در مدارس خصوصی استعدادهای بزرگ شرکت کنند. در عین حال سطح و کیفیت مدارس دولتی در مناطق محروم باید افزایش یابد. کنکور امسال به خوبی نشان داد که فاصله طبقاتی آموزشی چقدر ترسناک و ناعادلانه شده است و درصد کودکان محروم کشور عملا به صفر رسیده است.. در برخی مناطق محروم کشور اصلاً مدرسه وجود ندارد چه برسد به عدالت آموزشی. بی توجهی آشکار به اصل 30 قانون اساسی دو پیام مهم می دهد، اول اینکه برای اجرای عدالت آموزشی نیازمند قوانین سخت گیرانه تری هستیم و دوم اینکه دولت ها به هر دلیلی چشم بر بی عدالتی بسته اند. بنابراین برای رفع این وضعیت نه تنها دولت و وزیر آموزش و پرورش موظف به ارائه راهکارهای فوری هستند، بلکه مجلس نیز باید صراحتاً دولت ها را ملزم به اجرای عدالت آموزشی از طریق قانون کند.

وی افزود: قانونی که سال ها پوسیده شده و اجرا نشده جنبه تزئینی دارد، بنابراین اگر دولت چهاردهم واقعاً می خواهد از حقوق دانش آموزان محروم دفاع کند و مجلس نیز قصد کمک به این موضوع را دارد باید با همه همکاری کند. از آنها.” دیگر حتی قوه قضائیه باید به این موضوع ورود کند و برای حل مشکل مذکور چاره اندیشی کند. قشربندی نظام آموزشی برابر است با قشربندی مناصب مهم کشور در دست عده ای خاص و تحت کنترل خانواده های فقیر. متأسفانه پدیده فقر و وابستگی ارثی و بالعکس، به ارث بردن قدرت و ثروت نیز تشدید خواهد شد. امیدوارم با در نظر گرفتن این خطرات، پزشکیان هر چه زودتر به فکر سیستم کاست آموزش عالی کشور باشند.»