۶۰ میلیون سال پیش، دوقلو‌ها حکمران دنیا بودند!

در یک مطالعه طولی بر روی اندازه بدن و مغز انسان، انسان شناسان دانشگاه واشنگتن غربی و دانشگاه ییل تعداد کودکانی که در یک تولد در یک خانواده پستانداران متولد شده بودند را بررسی کردند.

به گزارش خبرگزاری «خبرآنلاین»، محققان پس از انجام تحقیقات و آزمایشات گسترده دریافتند که پستاندارانی مانند لمور، لوریس، تامارین و مارموست که به طور مرتب دوقلو یا سه قلو به دنیا می آورند، از این قاعده مستثنی هستند . نخستی ها معمولاً یک فرزند به دنیا می آورند.

زمانی که دوقلوها عادی بودند

با این حال، 60 میلیون سال پیش، داشتن دوقلو برای پستانداران معمولی بود. این نتیجه همه چیزهایی را که دانشمندان می دانستند تغییر داد. جالب‌تر اینکه، آن نقطه در تکامل ما، زمانی که نخستی‌ها برای بچه‌دار شدن تکامل یافتند، همزمان با انسفالیزاسیون، افزایش تکاملی در اندازه و پیچیدگی مغز بود.

اگرچه امروزه دوقلوها نادر هستند، اما تحقیقات جدید نشان می دهد که تعداد نوزادانی که در همان تولد متولد می شوند، نقش کلیدی در تکامل پستانداران و اینکه آیا یک گونه زنده می ماند، بازی می کند.

جک مک براید و تسلا مونسون چندین سال است که در مورد تعداد فرزندان متولد شده در یک تولد تحقیق می کنند. آنها در مطالعه خود استدلال کردند: “ارزیابی این ویژگی تاریخچه زندگی در درخت تکاملی پستانداران ممکن است فرآیندهای تکاملی را که تکامل انسان را شکل می دهند روشن کند.”

محققان با دریافت اینکه تحقیقات آنها این روایت فعلی را رد می کند، تصمیم گرفتند نگاهی گسترده تر و عمیق تر به تعداد فرزندانی که اجداد ما تولید کرده اند داشته باشند.

برای مطالعه الگوها، آنها از الگوریتم های ریاضی برای محاسبه تعداد نوزادان متولد شده در هر تولد در هر 1000 پستاندار استفاده کردند. اما از آنجایی که فسیل‌های خانواده بسیار نادر هستند، آن‌ها داده‌های خود را از نمونه‌های زنده استخراج کردند و سوابق عمومی را برای جمع‌آوری داده‌های مردم‌شناسی در مورد بارداری و اندازه بدن در بدو تولد و بزرگسالی جست‌وجو کردند، در حالی که چندین آزمایش آماری برای مطالعه بیشتر این روابط انجام دادند.

مطالعه آنها نشان داد که این ویژگی تاریخچه زندگی به طور قابل توجهی با طول حاملگی مرتبط است: “بارداری های متعدد در پستانداران (مانند دوقلوها و سه قلوها) با اندازه مغز و بدن کوچکتر، بارداری کوتاهتر و رشد سریعتر مرتبط است.”

این به این دلیل است که انسان ها عمر طولانی، رشد آهسته، حاملگی طولانی و مغز و بدن بزرگ دارند و ما تمایل داریم که تک قلو داشته باشیم. بنابراین آیا ارتباطی بین این شرایط خاص در توانایی ما برای حضور در اینجا و کاهش تکاملی تعداد فرزندان متولد شده در یک تولد وجود دارد؟ بله

حدود 50 میلیون سال پیش، اجداد ما سرانجام شروع به توسعه مغزهای بزرگتر برای انجام یادگیری پیچیده کردند.

جنین در رحم و مغز بزرگتر

به طور تصادفی، محققان کشف کردند که در همان زمان، تعداد نوزادان طبیعی در هر تولد در پستانداران، به استثنای تعداد کمی، کاهش یافته است، که منجر به این شده است که یک جنین در رحم تنها فضای بیشتری برای رشد بدن داشته باشد و از از این رو، یک مغز بزرگتر.

علاوه بر این، آنها مشاهده کردند که تغییر بین دوقلوها و تک قلوها بارها اتفاق افتاده است و در نتیجه، انسان شناسان دریافتند که داشتن یک فرزند در واقع برای بقا و تکامل گونه مفیدتر از دو کودک است.

البته باید در نظر داشت که در طول 60 میلیون سال گذشته شرایط بسیار تغییر کرده است و در حال حاضر استفاده از روش های نوین پرورش پدیده دوقلوها را افزایش داده است. با این حال، قابل توجه است که زمانی تولد دوقلوها در جهان کاملا طبیعی بود. اما ما به طور طبیعی تکامل یافتیم تا بچه دار شویم و به جایی که امروز هستیم رسیدیم.

در واقع، دوقلوسازی یک راه طبیعی بود تا اینکه راه طبیعی دیگری سودمندتر شد. بنابراین، دوقلوها به طور جدایی ناپذیری با تاریخ ژنتیکی ما مرتبط هستند.