گفتگوی جذاب سایت فیفا با علی دایی در سالروز ۱۰۰ گله شدن

فرانس پوشکاش در سال 1993 در مورد تلاش خود برای زدن 100 گل ملی گفت: “فکر نمی‌کنم هرگز ممکن باشد.” زننده 84 گل ملی مجارستان با تایید پیش بینی خود توضیح داد: این روزها فوتبال نسبت به گذشته بسیار تدافعی تر شده است. بهترین گلزن جام جهانی فقط 6 گل می زند، اما قبلا 10، 11 و 13 گل می زدند و به همین دلیل فکر نمی کنم رسیدن به 100 گل ملی امکان پذیر باشد.

در همین سال یک مهاجم 24 ساله اردبیلی متولد منطقه آتشفشانی سبلان اولین بازی ملی خود را انجام داد. هیچ کس تصور نمی کرد که او آمار پوشکاش را به چالش بکشد، اما او به تنهایی انتظارات پوشکاش را زیر پا گذاشت.

عمویم، اما او یک تک تیرانداز بی نظیر بود. او که یک بازیکن نمونه با توانایی هوایی عالی بود، در سال 1996 تنها در 18 بازی بین المللی، 22 گل به ثمر رساند که از جمله چهار گل در 23 دقیقه مقابل کره جنوبی در مرحله یک چهارم نهایی جام ملت های آسیا بود. پیش از او تنها ساندور کوچیس، مهاجم جاودانه مجارستانی بود که در سال 1954 موفق به زدن 23 گل شد.

مرد سیبلو از سال 1998 تا 2001 در 36 بازی 36 گل به ثمر رساند تا از گرد مولر (68 گل) پیشی بگیرد. کوچیس (75 گل) و پله (77 گل) مدت ها قبل از آن در آینه عقب بودند. دایه به لطف دستاورد قرن حاضر با پیشی گرفتن از پوشکاش، تیترهای رسانه ها را در انحصار خود درآورد.

در 17 نوامبر 2004، دقیقا 20 سال پیش، دایه در مقدماتی جام جهانی 2004 مقابل لائوس چهار گل به ثمر رساند تا اولین فوتبالیست تاریخ شود که 100 گل ملی به ثمر می رساند. عظمت این دستاورد به حدی بود که در بیش از 150 کشور از تلویزیون پخش شد.

فیفا به گفتگو با مهاجم سابق بایرن مونیخ پرداخت تا درباره دستاورد به یاد ماندنی او در تهران و دوران حضورش با کریستیانو رونالدو و لیونل مسی در باشگاه قرن صحبت کند.

فیفا: فرانس پوشکاش، پله، گرد مولر و همه این گلزنان بزرگ به هیچ وجه به 100 گل ملی نزدیک نیستند. چه زمانی متوجه شدید که رسیدن به 100 گل ملی امکان پذیر است؟

علی دایی: فکر می‌کنم وقتی از 80 گل عبور کردم، احساس کردم که دست یافتنی است. تا آن زمان، من واقعاً به آن فکر نمی کردم، روی پیروزی در مسابقات، کمک به تیمم و نمایندگی کشورم با افتخار متمرکز بودم. اما وقتی به آن نزدیک شدم، این ایده واقعی تر به نظر می رسید و متوجه شدم که اگر به تلاش ادامه دهم، ممکن است محقق شود.

فیفا: در سال 1997 در ترکیب ایران مقابل لائوس قرار گرفتید. فکر می کردید این هدف در این بازی محقق شود؟

علی دایه: بله، در ابتدای مسابقه احساس خاصی داشتم و انگیزه و اعتماد به نفس بالایی داشتم. اما فوتبال غیرقابل پیش بینی است. شما هرگز نمی دانید یک مسابقه چگونه پیش خواهد رفت. با این حال، آن روز همه چیز به خوبی پیش رفت و حمایت گرم هم تیمی ها و هوادارانم آن مسابقه را برای من خاص تر کرد.

فیفا: وقتی اولین فوتبالیست تاریخ شدی که در مقابل تماشاگران ایرانی 100 گل ملی به ثمر رساند چه حسی داشتی؟

علی دایی: لحظه فراموش نشدنی بود. بازی در آزادی همیشه خاص است اما رسیدن به 100 گل حسی بی سابقه بود. احساس کردم این موفقیت را نه تنها برای خودم، بلکه برای همه کسانی که همراهم بودند و حمایتم کردند، به دست آوردم. آن لحظه یک پیروزی برای تمام ملت ایران بود.

فیفا: واکنش به موفقیت شما چه بود؟ آیا پیام خصوصی دریافت کردید؟

علی دایی: بله، پیام های زیادی از هم تیمی ها، مربیان و حتی افراد مشهور از سراسر دنیا دریافت کردم. غرور و حمایت مردم ایران بسیار بالا بود. آن نامه ها به من نشان دادند که چگونه فوتبال می تواند مردم را دور هم جمع کند و چگونه دستاوردهای شخصی می تواند برای همه معنی داشته باشد.

فیفا: دو بازیکن استثنایی از آن زمان به 100 گل ملی رسیده اند. وقتی کریستیانو رونالدو برای اولین بار رکورد شما را شکست، چه احساسی داشتید و چه فکری در مورد کریستیانو به عنوان یک بازیکن داشتید؟

علی دایی: رکوردشکنی بخشی از فوتبال است و خوشحالم بازیکنی مثل رونالدو این کار را انجام داد. او بازیکنی استثنایی و سخت کوش است و این ویژگی ها را در طول دوران حرفه ای خود نشان داده است. رونالدو یک الگوی بزرگ برای بازیکنان جوان است و کارنامه او نشان می دهد که هر چیزی ممکن است.

فیفا: نظر شما در مورد لیونل مسی به عنوان یک بازیکن چیست؟

مسی بازیکنی نابغه و منحصر به فرد است. او بینایی و هوش بازی شگفت انگیزی دارد و همیشه تماشایش لذت بخش است. مسی یکی از بهترین های تمام دوران است و مانند رونالدو الهام بخش میلیون ها نفر در سراسر جهان است.

فیفا: چقدر از اینکه (به ثمر رساندن بیش از 100 گل ملی) در کنار دو تا از بهترین فوتبالیست های تاریخ احساس غرور می کنید؟

علی دایی: این افتخار بزرگی است. فوتبال همیشه بخش بزرگی از زندگی من بوده است و بودن در کنار بازیکنانی مانند رونالدو و مسی نشان می دهد که تمام تلاشی که انجام دادم ارزشش را داشت. این دستاورد برای من بیش از یک عدد است. این نشان از عشق من به فوتبال است.

فیفا: بیست سال از دستاورد تاریخی شما می گذرد. چه حسی به شما دست می دهد؟

علی دایی: گذر زمان یادم می‌آورد این لحظه‌ها چقدر زود می‌گذرند. با این حال، هر بار که به آن دستاوردها فکر می کنم، لبخندی بر لبانم می آورد. از اینکه بخشی از تاریخ فوتبال هستم احساس غرور می کنم و از لحظات خوشی که فوتبال به من داده است سپاسگزارم.