دونالد ترامپ و خاورمیانه؛ صلح یا جنگ تمام عیار؟

بعدی- “دیوید هرست”؛ سردبیر پایگاه خبری تحلیلی میدل ایست آی در گزارشی با اشاره به تندروهای دولت ترامپ به موضوع انتخاب این افراد در حوزه های مهم سیاست خارجی و ملی توسط رئیس جمهور منتخب آمریکا پرداخت. امنیت آمریکا یک واقعیت است و آن این است که در ماه‌های آینده برخلاف ادعای ترامپ، نباید انتظار پایان درگیری‌ها در خاورمیانه را داشت، بلکه برعکس، تشدید جنگ و تنش در منطقه را داشت. . محتمل ترین سناریو است.

به گزارش همه در یک و به نقل از سایت میدل ایست آی; تصاویر هولناک کشتار مردم بی گناه در نوار غزه به یک واقعیت عادی تبدیل شده است. از آنجایی که چنین تصاویری برای کسی قابل تحمل نیست، سعی می کنم یکی از آنها را شرح دهم. جنگنده های رژیم صهیونیستی یک خودرو را در نزدیکی مرکز توزیع کمک های غذایی در رفح و در منطقه المراج بمباران کردند. اجساد شهدا روی زمین افتاده است. بدن مردم روی هم قرار گرفته و خون از سر و صورتشان می ریزد.

در شرایطی که این افراد به شهادت رسیدند دایره سفیدی دیده می شود. دلیلش هم این است که یکی از شهدا کیسه ای آرد به همراه داشت. همه با تعجب به این صحنه ها نگاه می کنند و نمی دانند چه باید بکنند. آرد در غزه گران است و جان انسان ها ارزشی ندارد. این اتفاقات در شرایطی رخ می دهد که آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه آمریکا از موضع خود در ارسال کمک های بشردوستانه به غزه ابراز خوشحالی کرد!

مقامات دولت آمریکا مدعی هستند که اسرائیل گام های مهم و موثری در رفع نگرانی های متمرکز بر وضعیت انسانی در غزه برداشته است. اما این مقامات دقیقاً منظور خود را از این اقدامات نگفتند.

در این شکی نیست آنتونی بلینکن دیگر مقامات ارشد دولت بایدن مواضع مکرری را پیشنهاد می کنند. با این حال، خوش بینی بلینکن مبنی بر اینکه کمک های بشردوستانه به مردم غزه می رسد به هیچ وجه مورد حمایت آنروا نیست. این آژانس سازمان ملل متحد تایید کرد که در ماه اکتبر سال جاری میلادی حداقل مقدار مواد غذایی و کمک های بشردوستانه وارد نوار غزه شده است.

در آینه نگاه کن

جالب اینجاست که حتی خود صهیونیست ها که معماران تحمیل فاجعه بر نوار غزه هستند، سخنان وزیر خارجه آمریکا و خوش بینی او را در مورد ارسال کمک های بشردوستانه به نوار غزه باور نمی کنند. ژنرال ایتزیک کوهن به خبرنگاران اسرائیلی گفت: “اسرائیل قصد قوی برای جلوگیری از بازگشت ساکنان شمال نوار غزه به خانه های خود دارد.” وی افزود: کمک های بشردوستانه به طور منظم به جنوب نوار غزه ارسال می شود، اما تعداد زیادی از شهروندان در شمال این منطقه باقی نمانده اند.

جالب است که تنها مدت کوتاهی پس از این موضع ژنرال اسرائیلی، بسیاری در فلسطین اشغالی تلاش کردند از آن عقب نشینی کنند، زیرا اسرائیل با این مواضع عملاً به ارتکاب دو جنایت جنگی بزرگ اعتراف می کند: «اول تحمیل گرسنگی به غیرنظامیان به همان اندازه که هست. مورد.” یک سلاح جنگی و دیگری جابجایی اجباری مردم است.

اگر دموکرات‌های آمریکایی واقعاً می‌خواهند بفهمند که چرا بخش زیادی از پایگاه اجتماعی خود را در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری اخیر آمریکا از دست دادند، تنها کاری که باید انجام دهند این است که سیاست‌های خود را همدست با جنایات اسرائیل در نوار غزه بدانند. کمالا هریس به اندازه بایدن در قبال تحولات غزه مسئولیت دارد. هریس هرگز خود را از سیاست رسمی دولت بایدن با تمرکز بر جنگ غزه جدا نکرده است. وی بارها تاکید کرده است که در زمان اتخاذ تصمیمات مهم دولت آمریکا در خصوص جنگ غزه در اتاق تصمیم گیری حضور داشته است.

پیام من به آنها (نویسنده این مقاله) این است که برای یافتن دلایل شکست اخیر خود به سیاست های خود نگاه نکنید. اگر به این مسائل نگاه کنید، می توانید دلایل شکست خود را درک کنید. استدلال مشابهی را می توان در هر کس دیگری مشاهده کرد که معتقد است اسرائیل باید به عملیات کشتار خود در نوار غزه ادامه دهد. چه کسی می خواهد قحطی، آوارگی اجباری و کشتار جمعی را بر مردم غزه تحمیل کند؟

این طرز تفکری است که عمدتاً توسط رئیس جمهور منتخب دونالد ترامپ و اعضایی که او برای دولت جدید این کشور انتخاب کرده است، نمایندگی می کند. در طول مبارزات انتخاباتی و حتی پس از آن، ترامپ بارها از تمایل خود برای پایان دادن به جنگ ها و برقراری صلح صحبت کرد، اما افرادی که او برای تیم امنیت ملی و سیاست خارجی دولت خود انتخاب کرد، همگی سابقه طولانی در حمایت از اسرائیل داشتند و در میانه تحولات اخیر در سطح منطقه، آنها تمام تلاش خود را انجام دادند تا اسرائیل را به یک جنگ منطقه ای وادار کنند.

دستورالعمل های جدید برای شروع یک جنگ منطقه ای

بر کسی پوشیده نیست که اسرائیل از حزب دموکرات کردستان عراق که قدرت را در اقلیم کردستان عراق در دست دارد، حمایت می کند. اسرائیل تنها حزبی بود که از همه پرسی استقلال اقلیم کردستان عراق در سال 2017 حمایت کرد. دولت مرکزی عراق به شدت این همه پرسی را رد کرد. در همین حال، گروه موسوم به یگان های مدافع خلق کرد (YPG) که کنترل بیشتر شمال شرق سوریه را در اختیار دارد، شاخه ای از حزب کارگران کردستان است که سال هاست علیه ترکیه شورش کرده است.

از این رو اسرائیل در تلاش است تا مستقیماً از طرف های فوق استفاده کند و در سطح منطقه، وضعیت ناامنی علیه کشورهایی مانند ایران یا ترکیه ایجاد کند. گیدئون سار، وزیر امور خارجه اسرائیل، اخیراً از گروه‌های کرد در منطقه حمایت کرده و بر اساس مواضع آنها در قبال این گروه، مواضع تندی علیه ایران و ترکیه اتخاذ کرده است.

تعجب آور نیست که رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، چندی پیش تمامی روابط کشورش و اسرائیل را قطع کرد.

اسرائیل برنامه های خود برای لبنان، سوریه و عراق را در قالب مذاکره با آموس هوخشتاین، فرستاده ویژه دولت آمریکا فاش کرد. اسرائیل نه تنها قصد دارد حزب الله را به شمال رودخانه لیتانی بازگرداند و راه های ارتباطی این جنبش با ایران را از طریق سوریه و عراق قطع کند، بلکه در تلاش است تا محور مقاومت در منطقه را نابود یا حداقل به شدت تضعیف کند. این محوری است که ایران سال ها برای ایجاد آن تلاش کرده است.

مواضع اخیر وزیر خارجه اسرائیل که بر توسعه حمایت این رژیم از گروه های شورشی در منطقه متمرکز است، سوریه را به هدف بعدی جنگ افروزی اسرائیل تبدیل می کند. در عین حال، دو قدرت مهم منطقه‌ای یعنی ایران و ترکیه نیز با تهدید اسرائیل مواجه هستند و از منظر کلان کشورهای مختلف، حوزه نفوذ منطقه‌ای خود را در خطر می‌بینند.

در مورد فلسطینی‌ها، ترامپ و متحدانش احتمالاً معامله قرن را کنار می‌گذارند و صحبت از یک کشور مستقل فلسطینی را متوقف می‌کنند. آنها خواهان آرامش مردم فلسطین هستند و در بهترین حالت آنها را به مناطق مرزی با مصر منتقل می کنند و طوری با آنها رفتار می کنند که گویی در سرزمین خود مهمان هستند.

اگر اسرائیلی ها بخواهند شمال نوار غزه را اشغال کنند و کل کرانه باختری را اشغال کنند، این بدان معناست که انزوا و ضعف مردم فلسطین بیش از هر زمان دیگری برجسته می شود.

این مسائل در سایه تمایل شدید مردم منطقه برای تشدید رویارویی با اسرائیل به وجود می آید. به عنوان مثال، مروان معاشر، وزیر خارجه سابق اردن در موضع خود تاکید کرد که «افکار عمومی منطقه پس از حادثه 7 اکتبر بسیار افراطی شده است و اکثریت آنها معتقدند تنها راه پایان دادن به اشغالگری اسرائیل است». تکیه بر آن به عنوان اهرم قدرت، و این نبود، این موضوع حتی در دوره های مختلف تاریخی در جامعه فلسطین نیز رواج دارد، اما به واقعیت تبدیل شده است.»

بر اساس نتایج نظرسنجی انجام شده در نوار غزه و کرانه باختری پس از حادثه 7 اکتبر، 75 درصد از پاسخ دهندگان تایید کردند که تنها راه برای پایان دادن به اشغالگری اسرائیل مقاومت مسلحانه است. در جبهه مقابل، بیش از 80 درصد از اسرائیلی ها راه حل دو کشوری را نمی خواهند. نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل این راه حل را نوعی پاداش برای تروریسم توصیف کرد. مسائلی از این دست دقیقاً نشان می دهد که ما الان کجا هستیم.

لازم به ذکر است که اقدامات ترامپ در دوره اول ریاست جمهوری خود مانند انتقال سفارت آمریکا به بیت المقدس یا اجازه الحاق بلندی های جولان به اراضی اشغالی توسط اسرائیل و همچنین تشویق به توافق ابراهیم منجر به ظهور … پدیده ای به نام عملیات حماس در 7 اکتبر او هست

و اکنون، در دولت دوم ترامپ، پر از چهره هایی که به شدت می خواهند از طرح های اسرائیل برای گسترش جنگ به سوریه، عراق و ایران حمایت کنند، ترامپ از ظرفیت کامل برای ایجاد یک جنگ بزرگ منطقه ای برخوردار است. جنگی که ابعاد و دامنه آن خارج از کنترل آمریکا و اسرائیل خواهد بود.