روایت برندگان جایزه عجیب و خندهدار ایگ نوبل!
۱ دقیقه خوانده شدهالنور مگوایر زمانی که برای اولین بار جایزه ایگ نوبل به او پیشنهاد شد خیلی هیجان زده نبود. یک عصبشناس دانشگاه کالج لندن به دلیل مطالعهاش که نشان میدهد رانندگان تاکسی لندن نسبت به افرادی که در سایر حرفهها کار میکنند، هیپوکامپ بزرگتری در مغز دارند، مورد تقدیر قرار گرفت. اما او نگران بود که قبول این جایزه برای حرفه اش فاجعه بار باشد. بنابراین او به آرامی آن را رد کرد.
به گزارش اسنا به نقل از نیچر، سه سال بعد مارک آبراهامز، بنیانگذار این جایزه، بار دیگر با همین پیشنهاد به سراغ مگوایر رفت. این بار، مگوایر در مورد جایزه طنز حرف بیشتری برای گفتن داشت، جایزه ای که خود را به عنوان به رسمیت شناختن دستاوردهایی توصیف می کند که “مردم را می خنداند و سپس آنها را به تفکر وادار می کند.” او تصمیم گرفت این پیشنهاد را بپذیرد. در راه رفتن به مراسم، راننده تاکسی او از اینکه فهمید یک اسب آبی بزرگتر از هر شغل دیگری دارد آنقدر خوشحال شد که از گرفتن کرایه امتناع کرد.
مگوایر این جایزه را به خاطر جلب توجه بیشتر به آثارش می داند. او می گوید: «این برای حرفه من خوب بود زیرا مردم می خواستند در مورد آن صحبت کنند. زمانی که این خبر منتشر شد در صفحه اول روزنامه ها قرار گرفت و مردم را متاثر کرد.
در مورد مقیاس نفوذ نوبل عصر، مگوایر می گوید که او زمانی به عنوان “محبوب ترین عضو” هیئتی انتخاب شد که اتفاقاً شامل سه برنده جایزه نوبل بود و فقط در مورد رانندگان تاکسی و بدون برنده جایزه نوبل سؤال شد.
محققان دیگر داستانهای مشابهی از برنده شدن جوایز معروف و برخی میگویند «بدنام» میگویند. آبراهامز این جوایز را در سال 1991 پس از سال ها جمع آوری نمونه هایی از تحقیقات عجیب و غریب منتشر شده در مجله Unreproducible Results ایجاد کرد. او در آن زمان سردبیر این مجله بود و در این باره میگوید: مدام با افرادی ملاقات میکردم که ناآگاهانه مطالعات مضحکی انجام میدادند که تقریباً هیچکس از آنها خبر نداشت.
پاسخ جامعه علمی در ابتدا متفاوت بود، اما آبراهامز میگوید که جوایز نوبل IG برای آسیب رساندن به حرفه حرفهای کسی ایجاد نشده است. سال گذشته، این جایزه بیش از 9000 نامزد دریافت کرد که نشان دهنده رشد آن است.
فراتر از سرگرمی، بسیاری از محققین برنده جایزه ایگ نوبل می گویند که این جایزه با کمک به آنها برای دستیابی به مخاطبان وسیع تری، حرفه آنها را بهبود بخشیده است و برخی از دانشمندان را بر آن داشته تا زمان بیشتری را صرف تعامل با مردم در مورد کار خود کنند. در ادامه داستان این افراد را با هم می خوانیم.
مرد اردک
جایزه ایگ نوبل تأثیر عمیقی بر کار و زندگی کیس مولیکر داشت. در سال 1995، یک پرنده شناس در حال تماشای دیوار شیشه ای دفتر خود در موزه تاریخ طبیعی در روتردام هلند بود که صدای پرواز اردکی را شنید. او بیرون رفت و اردک زنده ای را دید که روی یک اردک مرده نشسته است. مولیکر که شش سال بعد یافتههای خود را گزارش کرد، میگوید این اولین مورد ثبتشده نکروفیلی در اردکها بود. او انتظار داشت که تنها چند نفر روزنامه را بخوانند، اما در سال 2003 جایزه ایگ نوبل را از طریق تلفن دریافت کرد.
او میگوید: «بعد از اینکه جایزه را بردم، مقالهام خوانندگان زیادی پیدا کرد و مردم چیزهایی را برای من ارسال کردند که در مجلات رایج دربارهاش نمیخوانی». من مجموعه عظیمی از رفتارهای جالب حیوانات دارم.
مطالعه اردک نجیب و تخم مرغ نقطه عطفی برای مولیکر بود. او به «مرد اردک» معروف شد و کتابی به همین نام منتشر کرد. در سال 2013، او یک سخنرانی در TED با عنوان “چگونه یک اردک مرده زندگی من را تغییر داد” ارائه کرد.
مولیکر از زمان دریافت جایزه ایگ نوبل، بخش زیادی از زندگی خود را وقف ارتباطات علمی و همچنین تحقیقات خود کرده است. او اکنون مدیر موزه روتردام است و همچنین رابطه خود را با ایگه نوبل حفظ کرده است. او بخشی از گروهی است که تصمیم می گیرد چه کسی برنده شود و اغلب به دانشمندانی که در اروپا انتخاب می شوند اطلاع می دهد.
در میان برندگان مورد علاقه او دو محقق بودند که لباس خرس قطبی پوشیدند تا نحوه تعامل گوزن شمالی در قطب شمال را بررسی کنند. می گوید: وقتی به آنها زنگ زدم از خوشحالی شروع به جیغ زدن کردند. این همیشه اتفاق می افتد.
تست های شب جمعه
آندره گیم، فیزیکدان دانشگاه منچستر در بریتانیا، تنها فردی است که برنده جایزه نوبل یا جایزه ایگ نوبل شده است. او در سال 2010 جایزه نوبل فیزیک را به دلیل کشف گرافن به اشتراک گذاشت، اما ایج یک دهه پیش برای نوع بسیار متفاوتی از مطالعه، با استفاده از آهنربا برای معلق کردن قورباغه، جایزه نوبل را دریافت کرد.
یک شب جمعه، در دانشگاه رادبود در هلند، او آب را در یک آهنربای قدرتمند 16 تسلا ریخت و آن را معلق دید. قطره شناور همکارانش را شوکه کرد زیرا به نظر می رسید که ایده های مربوط به مغناطیس را نقض می کند.
این موفقیت منجر به یک سری آزمایش های دیگر با استفاده از اشیاء معلق شد که در نهایت به قورباغه کوچکی ختم شد که بدون آسیب از سواری جان سالم به در برد.
وقتی جایزه به جیم پیشنهاد شد، او یک جوینده زودرس بود و مطمئن نبود که به تنهایی آن را بپذیرد. بنابراین او با مایکل پری، فیزیکدان نظری در دانشگاه بریستول در بریتانیا، و یکی از نویسندگان مقاله ای که قورباغه شناور را توصیف می کند، تماس گرفت.
جیم اغلب در مورد تجربه خود با قورباغه و ارزش علمی کنجکاوی صحبت می کند که جایزه ایگ نوبل را برای او به ارمغان آورد. در یک شب جمعه دیگر، پس از چندین سال آزمایش تعلیق، جیم و کنستانتین نووسلوف، که اکنون در دانشگاه ملی سنگاپور هستند، یک تکه نوار را به گرافیت وصل کردند که منجر به کشف گرافن 4 و جایزه مشترک نوبل شد.
گیم و مگوایر تنها برندگان جایزه ایگ نوبل نیستند که در پذیرش این جایزه مردد بوده اند. آبراهامز و همکارانش ماه ها قبل از مراسم جایزه به طور مخفیانه با دریافت کنندگان احتمالی تماس می گیرند و به آنها فرصت پذیرش یا رد جایزه را می دهند. آبراهام ها همچنین ترتیبی می دهند که برندگان نوبل جایزه خود را در یک مراسم سالانه دریافت کنند. او میگوید: «شرکت این افراد تایید شده در مراسم، این تصور را دشوار میکند که آسیبی به ما وارد خواهد شد».
همه از این جایزه راضی نبودند. اریک توپول، متخصص قلب کالیفرنیا، بخشی از یک گروه 1000 نفری بود که در سال 1993 به دلیل انتشار یک مقاله پزشکی که 100 برابر بیشتر از آن طول داشت، جایزه ایگ نوبل ادبیات را دریافت کرد. او می گوید این مطالعه را نباید نادیده گرفت. وی می افزاید: در آن زمان این بزرگترین مطالعه در مورد سکته قلبی در تاریخ بود که بیش از 40 هزار شرکت کننده داشت.
او می گوید که فکر می کند نام IgNobel با برندگان اخیر مطابقت ندارد. آنها بیشتر برای شوخ طبعی انتخاب می شوند. آبراهامز موافق است: “در نگاهی به گذشته، ای کاش نام دیگری انتخاب می کردیم.”
دویدن روی آب
در دو دهه گذشته، بیشتر جوایز برای تحقیقات سبک تر در نظر گرفته شده است. بنابراین این جایزه در سال 2013 در دانشگاه میلان ایتالیا به آلبرتو مینتی رسید.
مینتی بیومکانیک حرکت را مطالعه می کند و از دیرباز به نیروهای دخیل در دویدن علاقه مند بوده است. وقتی در سال 2008 متوجه شد که فضاپیمایی که به دور ماه می چرخد شواهدی از آب کشف کرده است، به این فکر کرد که آیا انسان ها می توانند روی ماه که گرانش آن تنها 16 درصد گرانش زمین است، روی آب حرکت کنند.
مینتی با استفاده از مدلهای ریاضی Basiliscus basiliscus و Aechmophorus occidentalis، دو مهرهدار که میتوانند روی سطح آب حرکت کنند، محاسبه کرد که از نظر تئوری این امکان وجود دارد. سپس، او و همکارانش محاسبات خود را با اتصال یک فرد به کمربند برای شبیه سازی گرانش ضعیف تر ماه آزمایش کردند. محققان در سال 2012 گزارش دادند که یکی از شرکتکنندگان توانست در حین دویدن با کمک بالههای کوچک روی پای خود در استخر شناور شود.
سال بعد، منته یک تماس تلفنی از آبراهامز دریافت کرد و او جایزه ایگ نوبل را به او پیشنهاد کرد. در آن زمان، او در مورد اعتبار جایزه یا تأثیر آن بر شهرت خود مطمئن نبود، بنابراین از همکارانش نظرسنجی کرد. مینتی میگوید اکثر افرادی که با آنها صحبت کردم، در مورد آن بسیار مثبت بودند.
سرگرمی و طنز همچنان در قلب Egg Noble قرار دارد. جایزه فیزیولوژی 2024 به گروهی “به دلیل کشف آنها که بسیاری از پستانداران قادر به تنفس از طریق مقعد هستند” اعطا شد. نویسنده اصلی این مطالعه، ریو اوکابه، از دانشگاه پزشکی و دندانپزشکی توکیو، بیش از 15 سال است که بیماران را به عنوان یک پزشک درمان می کند و در عین حال پروژه های تحقیقاتی را نیز انجام می دهد. تحقیقات پشت جایزه ایگ نوبل پاسخی به همه گیری COVID-19 بود. محققان می خواستند بدانند که آیا می توانند روش جایگزینی برای تنفس در صورت نارسایی تنفسی ایجاد کنند یا خیر.
او مفتخر به برنده شدن این جایزه شد و معتقد است که این یک نیروی محرکه برای تحقیقات آینده خواهد بود. او میگوید: «من یاد گرفتم که سایر برندگان همگی با شوخ طبعی و اشتیاق در تحقیقات خود شرکت میکنند.
IgNoble از زمان راه اندازی خود در بیش از سه دهه پیش راه طولانی را پیموده است. چیزی که زمانی به عنوان جایزه ای آغاز شد که دانشمندان نسبت به آن محتاط بودند، از آن زمان به طور گسترده پذیرفته شد.
مینا لیون که در سال 2014 به همراه همکارانش برنده این جایزه شده است، همچنان به جایزه ایگ نوبل افتخار می کند و می گوید: این یکی از بهترین سورپرایزهای دوران تحصیلی من بود. او برنده این جایزه شد زیرا شواهدی ارائه کرد که نشان میدهد افرادی که به طور معمول بیدار میمانند، به طور متوسط نسبت به افراد سحرخیز، خود بزرگتر، دستکاریگر و روانپریختهتر هستند.
لیونز، روانشناس در دانشگاه جان موریس لیورپول، می گوید که این جایزه برای مشارکت عمومی عالی است زیرا علم را گسترش می دهد و IgNobel را به یکی از معتبرترین جوایز آکادمیک در رشته خود تبدیل می کند.
این واقعاً الهام بخش مردم است و امیدوارم الهام بخش نسل های جوان تر برای ورود به علم باشد.