این پرنده برای رسیدن به غذا جنگل را آتش می‌زند

در ساوانا، جنگل‌های خشک یا زیستگاه‌هایی که آتش‌سوزی‌های طبیعی یا مدیریت‌شده رایج است، برخی از گونه‌های حیات وحش رفتار جالبی از خود نشان می‌دهند. آنها برای خوردن غذای فرار به آتش نزدیک می شوند.

به گزارش پایگاه اینترنتی همشهری آنلاین: آتش‌ها معمولاً طعمه‌هایی مانند حشرات، جوندگان یا خزندگان را آشکار می‌کنند که معمولاً پنهان یا غیرقابل دسترس هستند. در واقع، شکارچیان به سرعت یاد می گیرند که آتش می تواند فرصت های آسانی برای غذا فراهم کند. این رفتار نمونه ای از سازگاری بیولوژیکی است.

آتش را به نبرد بیاورید

گروه هایی از پرندگان شکاری مانند عقاب و شاهین هستند که یاد گرفته اند با آتش زدن مراتع و جنگل ها غذای فراری پیدا کنند. به عنوان مثال شاهین قهوه ای (فالکو پرگورا) چوب های نیمه سوخته را عمدا جابه جا کنید تا مناطق بیشتری بسوزد و شکار راحت شود. استرالیایی ها اخیرا متوجه شده اند که برخی از آتش سوزی های جنگل هایشان به خاطر همین پرندگان است. با چنگال هایشان هیزم های نیمه سوخته را برمی دارند و آتش را پخش می کنند.

برخی از روباه ها و شغال ها نیز برای جستجوی طعمه های فراری مانند جوندگان یا خزندگان به مناطق آتش نزدیک می شوند. خزندگان حشره خوار مانند مارمولک ها، پوسته ها، مورچه های درنده و سوسک ها نیز ممکن است به بقایای آتش نزدیک شوند تا حشرات جذب شده به خاکستر را شکار کنند. زیرا بقایای سوخته یا حیوانات مرده منبع غذایی خوبی برای آنهاست.

جایی که دود هست، غذا هم هست

برنده جایزه اول امسال در بخش “زمین” از سازمان حفاظت از طبیعت اقیانوسیه شخصی است که از یک باکلان در آتش عکس گرفته است. مایکل اسمارتین از این پرندگان در آتش سوزی کاکادو در شمال استرالیا عکس گرفت.

برنده جایزه اول در بخش “سرزمین” – سازمان حفاظت از طبیعت اقیانوسیه – مایکل اسمارتین

کاکادو یکی از معروف ترین پارک های ملی استرالیا است و زیستگاهی غنی برای انواع پرندگان به ویژه پرندگان شکاری، خزندگان و دیگر گونه های خاص به حساب می آید. طبیعتا این آتش سوزی مهار شد. این روش در استرالیا برای کاهش پوشش گیاهی خشک و جلوگیری از آتش سوزی های ناگهانی و شدید طبیعی استفاده می شود. در عین حال، این فرآیند یک زیستگاه غنی برای حیوانات فراهم می کند.