(تصویر) چرا یکی از معروف‌ترین نقاشان جهان، نقاشی‌هایی از «قوطی سوپ» می‌کشید؟

اندی وارهول یکی از پیشگامان هنر پاپ است. یکی از معروف ترین تزیینات او قوطی سوپ کمبل است. اما چرا این موضوع پیش پا افتاده را انتخاب کرد؟

به گزارش فرادید، اندی وارهول یکی از مشهورترین مردان دنیای پاپ آرت آمریکاست که با الگوهای خیره کننده و به راحتی قابل تشخیص خود دنیای هنر را شگفت زده کرد. او یکی از اولین کسانی بود که برندها و تصاویر را از فرهنگ رایج و روزمره گرفت و آنها را به یک هنر جسورانه و بحث برانگیز تبدیل کرد.

وارهول ثابت کرد که دنیای طراحی، تبلیغات و هنر نیازی به جدایی ندارند. یکی از مشهورترین نقوش تکراری وارهول قوطی سوپ کمبل است که او آن را به یک اثر هنری و لباس تبدیل کرد. اما چرا سوپ؟ برای درک بهتر دلیل این انتخاب، نگاهی به زندگی وارهول بیندازیم.

اندی وارهول مجذوب فرهنگ مصرف گرایی بود

اندی وارهول، قوطی سوپ کمبل، 1962

وارهول از دوران جوانی به فرهنگ مصرف از جمله تبلیغات مجلات، افراد مشهور و مد علاقه مند بود. این علاقه همیشگی در مشهورترین اثر هنری او در سال 1962 مشهود بود، به‌ویژه قوطی‌های سوپ کمپبل که با دست نقاشی کرده بود. این اثر یکی از آثار متعددی است که او با تصاویری برگرفته از فرهنگ تجاری و تجلیل از تزئینات ساده و رنگ های تبلیغاتی جذاب خلق کرده است.

قبل از اینکه وارهول قوطی سوپ و کنسرو هلو را نقاشی کند دل مونته او تصویری را که مادرش در کودکی به او داده بود کشید. او بعداً برندهای آمریکایی دیگر از جمله بریلو و کوکا کولا در آثار هنری او گنجانده شده است. حتی می‌توانیم بسیاری از پرتره‌های وارهول از افراد مشهور را به عنوان واکنشی به رسانه‌ها و تصور تصویر یک شخص به عنوان یک برند تفسیر کنیم.

وارهول می خواست هنر را با زندگی روزمره پیوند دهد

اندی وارهول، قوطی سوپ کمپبل (گوجه فرنگی)، 1962

یکی از دلایلی که وارهول نقوش قوطی سوپ را انتخاب کرد این بود که ارتباط نزدیکی با زندگی روزمره داشتند. او به خوبی می‌دانست که این قوطی‌های سوپ قفسه‌ها و کمدهای سوپرمارکت‌ها را در خانه‌های سراسر آمریکا پر کرده است. او نقاشی های فردی خود را به عنوان یک سری تکرار به نمایش گذاشت تا ماهیت تولید انبوه این کالا را منعکس کند. وارهول با آوردن چنین نمادها و نقوش زندگی عادی به دنیای نقاشی ها و چاپ های خود می خواست مرزهای بین هنر و زندگی را بشکند و نشان دهد که تجربیات معمولی باید بر روی دیوارهای گالری گنجانده شود و هنر باید برای همه مردم قابل دسترسی باشد. خود وارهول در این باره گفت: «فکر نمی‌کنم هنر فقط برای عده‌ای خاص باشد.»

“لباس سوپ” اثر اندی وارهول، 1966

زمانی که جیره بندی هنوز زندگی را برای بسیاری از مردم دشوار می کرد، سوپ کنسرو شده یک گزینه غذایی مقرون به صرفه و قابل نگهداری بود. در نگاهی به گذشته، سوپ نماد مناسب دوران پس از جنگ وارهول بود. وارهول همچنین زمانی که لباس های کاغذی ارزان قیمت و پوشیدنی خود را با نقوش سوپ کمپبل خلق کرد، شکاف بین هنر و زندگی را پر کرد. ساخت لباس با مواد مقرون به صرفه به این معنی بود که تقریباً هر کسی می توانست لباس اندی وارهول را بخرد.

او از سادگی خیره کننده تزئینات قوطی سوپ لذت می برد

اندی وارهول، پرتره کفش، 1955

وارهول به سادگی جسورانه و چشمگیر طراحی قوطی های سوپ کمپبل با رنگ های قرمز و سفید چشم نوازشان جلب شد. او همچنین از گنجاندن متن در آثار هنری خود لذت می برد و بازتولید تبلیغات به او اجازه داده تا در این زمینه تجربه کسب کند. از برخی جهات، حروف آراسته و منحنی آرم کمپبل با آثار مصور قبلی وارهول قابل مقایسه است، مانند تصاویر کفش های او با قسمت هایی از متن دست نویس به سبک شکسته و ایتالیک.

او عاشق سوپ خوردن بود!

اندی وارهول، سوپ کمپبل ویرایش دوم، 1969

یکی دیگر از دلایلی که وارهول سوپ را به عنوان موضوع نقاشی هایش انتخاب کرد این است که او سوپ را دوست داشت! قبل از مشهور شدن، وارهول سال های زیادی را به عنوان یک هنرمند بی پول در شهر نیویورک گذراند. کنسرو یک گزینه مقرون به صرفه بود و همیشه می شد با بودجه کم تهیه کرد. وارهول همیشه چیزهایی را که دوست داشت در آثار هنری خود گنجانده بود و یکی از آنها سوپ مورد علاقه او بود. او به قدری سوپ کمپبل را دوست داشت که چندین اثر هنری با لوگوی متمایزشان تولید کرد. او در مصاحبه ای درباره سوپ کمبل گفت: من آن را می خوردم، فکر می کنم این سوپ برای 20 سال ناهار هر روز من بود!