درباره «اسکرمبل» یا دفاع سریع نیروی هوایی چه می‌دانید؟

اگر رمان‌های نظامی می‌خوانید یا فیلم‌های هوانوردی نظامی می‌بینید، احتمالاً نام جنگنده‌ها را شنیده‌اید. هنگامی که این اتفاق می افتد، خلبانان و خدمه را می بینید که در اطراف پایگاه هوایی یا روی عرشه یک ناو هواپیمابر در حال دویدن هستند و سپس هواپیماها، معمولاً جت های جنگنده، لحظاتی بعد از زمین بلند می شوند. این عملیات اغلب با نبردهای تماشایی هوا به هوا همراه است که در آن جت های جنگنده با دشمن در نبرد تن به تن درگیر می شوند. اگرچه ممکن است یک رویکرد ساده برای پرواز پشت سر هم با ناوگان هواپیما به نظر برسد، اما در واقع هماهنگی پیچیده ای بین پایگاه های مختلف، سکوهای شناسایی، پرسنل و تجهیزات است. و در حالی که ممکن است فکر کنید رسوایی ها به ندرت اتفاق می افتد، باید بدانید که آنها بیشتر از آنچه فکر می کنید اتفاق می افتد.

بیایید نگاهی بیندازیم که درهم‌کاری چیست و چگونه این عمل در طول سال‌ها تکامل یافته است. ما همچنین بررسی خواهیم کرد که پس از شناسایی تهدید دشمن چه مدت طول می کشد تا هواپیماها پرواز کنند.

اسکرامبل در هوانوردی نظامی به چه معناست؟

طبق فرهنگ لغت کمبریج، اسکرامبل به معنای «حرکت سریع» است و زمانی که خلبانان باید سریعاً از یک موقعیت بسیج شوند، به داخل هواپیماهای خود بپرند و سپس آنها را در اسرع وقت به هوا ببرند.

Scramble اغلب درخواست می شود تا هواپیماهای هشدار دهنده بتوانند هواپیماها یا ناوگان های دشمن را که به مرزهای یک کشور (یا متحد آن) نزدیک می شوند بدون مجوز رهگیری کنند. اگر هواپیما وارد حریم هوایی محدود شده (مانند آسمان واشنگتن دی سی) شود یا به نظر برسد که پرواز ربوده شده است، گاهی اوقات در داخل مرزهای کشور نامیده می شود. به عنوان مثال، پرواز 522 هایلوس ایرویز پس از عدم پاسخگویی خلبانان توسط نیروی هوایی یونان رهگیری شد.

اما چیزی که نمی دانید این است که بمب افکن های استراتژیک می توانند در حالت شلیک پرواز کنند. این در اوج جنگ سرد صادق بود، زمانی که فرماندهی هوایی استراتژیک ایالات متحده چندین بمب افکن B-52 Stratofortress را که برخی از قدیمی ترین هواپیماهای امروزی هستند، در حالت آماده باش نگه داشت.

پرواز اسکرامبل در نبرد فرانسه و نبرد بریتانیا اختراع شد

اصطلاح اسکرامبل اولین بار در طول جنگ جهانی دوم زمانی که خلبانان نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا (RAF) و ارتش فرانسه برای دفاع از آسمان فرانسه در برابر برخی از برجسته ترین هواپیماهای متفقین در حالت آماده باش بودند، استفاده شد. هنگامی که لوفت وافه آلمان شناسایی شد، این خلبانان متفقین می دویدند، پرواز می کردند و در جهت هواپیماهای جنگنده منتظر با دشمن درگیر می شدند.

پس از سقوط فرانسه در 22 ژوئن 1940، هیتلر توجه خود را به بریتانیا معطوف کرد و به این ترتیب نبرد بریتانیا آغاز شد. آلمانی ها که در ابتدا قصد داشتند بر جزایر برتری هوایی کسب کنند، به اهداف نظامی بریتانیا از جمله فرودگاه ها، بنادر، کارخانه ها و تاسیسات راداری حمله کردند.

با این حال، شبکه دفاع هوایی پیشرفته این کشور، سیستم داودینگ، به فرماندهی جنگنده بریتانیا و خلبانان جنگنده آن زمان کافی داد تا اسپیت فایر و هاریکین – دو هواپیمای نمادینی که در نبرد بریتانیا جنگیدند – برای مقابله با این تهدید آماده کنند. آلمان ها باید بسیج شوند.

زمانی که لوفت وافه نتوانست برتری هوایی بر بریتانیا به دست آورد، ارتش آلمان استراتژی خود را به بمباران لندن ملقب به بلیتز تغییر داد تا اراده مردم بریتانیا را بشکند. با این حال، حتی این استراتژی نیز شکست خورد و هیتلر را مجبور به لغو برنامه های خود برای حمله به بریتانیا کرد.

در دوران نقاهت چه اتفاقی می افتد؟

اگرچه به طور غیر رسمی به عنوان “کد” شناخته می شود، اما اصطلاح صحیح برای این اقدام، هشدار واکنش سریع برای ناتو یا هشدار کنترل فضای هوایی برای وزارت دفاع ایالات متحده است. رویه هایی که نبرد را تشکیل می دهند بین کشورها و حتی نوع نیرو متفاوت است، اما بیایید ببینیم که نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا، یکی از اولین نیروهای هوایی که از این روش استفاده می کند، چگونه عمل می کند.

نیروی هوایی سلطنتی از چندین رادار زمینی و غیرنظامی برای نظارت بر حریم هوایی اطراف بریتانیا استفاده می کند. این سیستم 24 ساعت شبانه روز، هفت روز هفته، 365 روز در سال کار می کند تا یک تصویر هوایی شناسایی شده (RAP) ارائه دهد که مکان و شماره شناسایی هر هواپیما در داخل و اطراف جزایر اصلی را به اپراتورها می گوید.

این تیم در مرکز گزارش‌دهی کنترل (CRC) در RAF Boulmer در شمال انگلستان مستقر است و اطلاعات را با مرکز ملی عملیات هوایی و فضایی (NASOC) در فرماندهی هوایی RAF در High Wycombe به اشتراک می‌گذارد. این مقر فرماندهی نیروی هوایی است و در 260 مایلی جنوب پایگاه نیروی هوایی بالمر واقع شده است.

اگر CRC هواپیمای ناشناس را ببیند، NASOC را مطلع می‌کند و سپس تصمیم می‌گیرد که آیا رهگیری انجام دهد یا خیر. اگر چنین است، به CRC می‌گوید که هواپیماها را پراکنده کند. CRC سپس فرماندهی را به RAF Lossiemouth در اسکاتلند، در حدود 170 مایلی شمال RAF Boulmer، که Eurofighter Typhoon، یکی از پیشرفته‌ترین هواپیماهای امروزی پرواز می‌کند، می‌فرستد.

خلبانان RAF Coningsby، در حدود 170 مایلی جنوب مرکز کنترل، همچنین در کابین هواپیماهای جنگنده خود در حالت آماده باش خواهند بود تا در صورت نیاز به پشتیبانی اضافی، پرواز کنند.

چقدر طول می کشد تا یک هواپیما پرواز کند؟

همانطور که می بینید، حرکت جت بسیار بیشتر از دویدن خلبانان به هواپیمای خود است. حدود چهار تا پنج دقیقه طول می‌کشد تا خلبان‌های آماده به کار با لباس‌های پروازی وارد جت‌های جنگنده‌شان شوند، کابین خلبان را ببندند و بلند شوند، تاکسی کنند و روی باند فرودگاه صف بکشند، سپس به سرعت آتش سوخت را با کمک Aid از زمین خاموش کنند. اگر خلبانان از قبل در کابین خود منتظر باشند، این زمان دو دقیقه کاهش می یابد.

با این حال، قبل از ثبت سفارش باید چندین تصمیم گرفته شود. یک مورد در ژوئن 2023 نشان داد که فرماندهی دفاع هوافضای آمریکای شمالی (NORAD)، سازمانی که از حریم هوایی ایالات متحده و کانادا محافظت می‌کند، حدود یک ساعت و نیم طول کشید تا تصمیم بگیرد که آیا سرعت شش جت جنگنده F-16 را کاهش دهد یا خیر. یا نه

ABC News گزارش داد که سیتیشن خصوصی Cessna حدود 15 دقیقه پس از برخاستن از تنسی غیرقابل دسترس بود و NORAD حدود هشت دقیقه پس از آخرین تماس کنترل ترافیک هوایی (ATC) با خلبانان مطلع شد.

با این حال، NORAD هواپیماها را زمین گیر کرد زیرا جت خصوصی طبق برنامه بود. با این حال، وقتی به مقصد رسید، به جای فرود، به واشنگتن، کلمبیا برگشت. از این رو حوالی ساعت 15:00 هواپیماهای جنگنده F16 از سه پایگاه هوایی مختلف برای رهگیری و بررسی هواپیما اعزام شدند.

در ساعت 15:00 و 20:00 دو فروند هواپیمای F-16 از مریلند وارد شدند. در حالی که NORAD حدود یک ساعت و نیم طول کشید تا هواپیمای بی پاسخ را رهگیری کند، جت های جنگنده تنها 20 دقیقه طول کشید تا هواپیمای مسافربری سسنا را رهگیری کنند.

بعد از جنگ، خلبان ها چه می کنند؟

زمانی که اسکرامبل در جنگ جهانی دوم معرفی شد، خلبانان جنگنده موظف شدند هواپیماهای دشمن را که برای بمباران اهداف در فرانسه و انگلیس می آمدند، ساقط کنند. در سال های «جنگ سرد»، نیروهای نظارت زمینی قصد داشتند در صورتی که اتحاد جماهیر شوروی ایالات متحده را به عنوان یک عامل بازدارنده بمباران کند، تلافی کنند.

این روزها عملیات اسکرامبل کار پلیس هوایی است که در آن هواپیماهای خاطی را مورد بررسی قرار می دهند و در صورت لزوم آنها را تعقیب، شناسایی و اسکورت می کنند. اگرچه جت های جنگنده ای که این رهگیری ها را انجام می دهند مسلح هستند، اما ماموریت آنها حفظ صلح است.

هواپیماهای ناتو اغلب در حال رهگیری هواپیماهای روسی در حال پرواز در حریم هوایی بین‌المللی دیده می‌شوند (که روس‌ها نیز با هواپیماهای ناتو انجام می‌دهند و این یک عمل عادی است)، سایر مأموریت‌ها شامل کمک به خلبان‌های جت‌های خصوصی گم‌شده، کمک به خدمه هواپیما، مشکلات پزشکی و زندان می‌شود. قاچاقچیان مواد مخدر که در ارتفاع پایین پرواز می کنند تا از شناسایی رادار جلوگیری کنند.