چرا با حقوق ۲۵ میلیون تومانی نمی‌شود در تهران زندگی کرد؟

بعدی- وضعیت تورم در شهرهای بزرگ کشور و ناهماهنگی آن با نرخ تورم هر از چند گاهی از سوی مراجع مختلف کشور مطرح می شود. مسعود مزیکیان اخیرا گفته است: ممکن است دوستداران محیط زیست، اساتید دانشگاه یا گروه های دیگر باشند. امروز معلمان ما بین 20 تا 25 میلیون درآمد دارند. چطور می شود با 20 میلیون در تهران زندگی کرد؟» این سخنان پزشکیان در شرایطی است که نماینده کارگران در شورای عالی کار تعداد بالاتر را کافی نمی داند.

به گزارش فردا علی خدایی نماینده کارگران در شورای عالی کار درباره وضعیت حقوق و دستمزد در تهران گفت: معلوم است که با حقوق زیر 30 میلیون تومان نمی توان در تهران زندگی کرد. تاکید می کنیم حقوق سال آینده بیشتر از تورم باشد وگرنه گره حقوق باز نمی شود. هدایی با بیان اینکه حقوق باید کفاف هزینه های زندگی را بدهد، گفت: در سال های اخیر تورم در حوزه غذا و معیشت بیش از 60 درصد بوده است. اما متوسط ​​نرخ تورم حدود 45 درصد بود. بنابراین، حقوق باید هزینه های خانوار را پوشش دهد. به عنوان مثال تورم مسکن در سال های اخیر افزایش چشمگیری داشته است. اگر اصل 41 به درستی اجرا شود، یکی از بهترین قوانین است».

با توجه به این شرایط مسائلی در مورد چگونگی حل مشکلات دستمزد کارگران و روش های افزایش دستمزد آنها مطرح می شود. مرتضی افگه، اقتصاددان و مدرس دانشگاه چمران اهواز در گفتگو با همه در یکبه این سوالات پاسخ داد:

نفت دیگر برای ایران کافی نیست

مرتضی افکه به همه در یک گفت: «اگر می خواهیم مشکلات کارمندان و کارگران و حقوق آنها را حل کنیم، ابتدا باید مسائلی را که مبنای این مشکلات است حل کنیم و تا زمانی که حل نشود، مشکلات فعلی پابرجاست. حدود یک ماه پیش که آقای همتی با اقتصاددانان جلسه داشت، در همان جلسه علناً به وزیر اقتصاد گفتم که مشکل کشور ما اصلاً اقتصادی نیست، از من دعوت کردند که به عنوان یک اقتصاددان فکر کنم. بسیاری از اقتصاددانان چشمان خود را بر این وضعیت می بندند و فکر می کنند که ما مانند یک کشور اروپایی صلح آمیز با چشم انداز بسیار توسعه یافته نشسته ایم و در نتیجه فرمول های تکراری را تکرار می کنند که در همان فضا استفاده می شود. همین فرمول های غلط است که کشور را به این وضعیت رسانده است. بنابراین تاکید من این است که در این شرایط و در این فضا از اقتصاد و به اصطلاح اقتصاد کاری نمی توان کرد. چندی پیش آقای خمتی در یک مصاحبه تلویزیونی حرف هایی زد و قول هایی داد که نتوانست به آنها عمل کند. در حال حاضر مسئله اصلی کشور حل و فصل مذاکراتی است که هر چه زودتر به نتیجه برسد و فشار اقتصادی از گلوی مردم خارج شود. متأسفانه آقایانی که گفتند تحریم ها مهم نیست و ما می توانیم آنها را شکست دهیم، اکنون یا مسئولیت نمی پذیرند یا سر کار نیستند. ما در سال‌های اخیر قراردادهای زیادی امضا کرده‌ایم، از برجام گرفته تا قراردادهایی با چین و روسیه این راه ها قبلا امتحان شده است، متاسفانه مشکل ما را حل نکرد“

وی افزود: این روش ها جواب نداد اما ثابت کرد که ابتدا باید مشکلات زیرساختی کشور را حل کنیم. روسیه همچنین اعلام کرد تا زمانی که مشکل خود را با FATF حل نکنیم، نمی‌توانیم در توافقات اقتصادی در این کشور پیشرفت کنیم. یعنی حتی پوتین در توافق اقتصادی با ایران اشاره کرد که بدون FATF نمی تواند با ایران همکاری کند. آقای همتی اخیرا گفته ما برای بازگشت ترامپ برنامه مفصلی داریم اما اکنون با سال 2017 متفاوت است و نمی توان گفت که برنامه های ظهور ترامپ به طور قطعی عمل خواهد کرد.. حقیقت این است که ما راه خاصی جز حل مشکل تحریم نداریم. در واقع موفقیت مذاکرات ما به توانایی مذاکره کنندگان نیز بستگی دارد. متأسفانه بی تفاوتی سال های اخیر باعث شده نه تنها برتری داشته باشیم، بلکه برابر هم نباشیم. باید تلاش کنیم در شرایط فعلی با حداقل ضرر پیش برویم. در علم اقتصاد اصطلاحی داریم که می گوید اگر در منطقه سود هستیم باید با حداکثر سود پیش برویم اما اگر در منطقه ضرر هستیم با حداقل ضرر. ما الان در چنین شرایطی هستیم و به نظر من الان راه حل اقتصادی نداریم و باید ابتدا مشکلات سیاست خارجی کشور را حل کنیم و بعد از رفع تحریم ها و FATF به دنبال راه حل های اقتصادی باشیم. همه این مواردی که عرض کردم «شرایط لازم» محسوب می شوند اما «شرایط کافی» نیستند.. تصمیمات بد در سال های اخیر کشور را به سطح بسیار بالایی از آسیب پذیری رسانده است. بنابراین به محض اینکه تحریم ها افزایش یابد یا قیمت نفت کاهش یابد، همان آش و همان کاسه می شود. دولت باید موافقت کند که نظام انتصابات را بر اساس شایستگی که منجر به توسعه می شود اصلاح کند نه بر اساس گرایش های سیاسی، ایدئولوژیک و موارد مشابه که به توسعه کمکی نمی کند. در اقتصاد امروز نفت برگ برنده ما نیست و دیگر مزیتی در این زمینه نداریم“

خطر ورشکستگی بنگاه های کوچک و متوسط ​​و بیکاری کارگران

این استاد اقتصاد دانشگاه چمرونی اهواز ادامه داد: حل مشکل حقوق کارگران بسیار پیچیده است و از هر طرف که برویم می توانیم با ضررهای زیادی مواجه شویم. من معتقدم باید دستمزد کارگران و کارمندان افزایش یابد، اما مشکل اینجاست که به محض افزایش دستمزد، بنگاه های کوچک و متوسط ​​از این افزایش دستمزد آسیب جدی خواهند دید. همان ساختارهای غلط و ضد توسعه ای که گفتم سال هاست تکرار می شود. شرایطی را برای اقتصاد ما ایجاد کرده است که با افزایش دستمزد کارگران و کارمندان، هزینه های سنگین و مضاعف بر دوش بنگاه های اقتصادی تحمیل شود.. بنابراین تعداد زیادی از بنگاه های اقتصادی بزرگ و متوسط ​​تحت فشار این تغییرات هستند و در نتیجه فرصت تعطیلی این بنگاه ها و افزایش بیکاری در کشور را داریم. یعنی هدف افزایش حقوق و رفاه کارگران است اما در نهایت عواقبی دارد از جمله بیکاری کارگران; بنابراین، تنها چیزی که به ذهن من می رسد این است که اگرچه دولت می تواند دستمزدها را افزایش دهد، اما باید به بنگاه های کوچک و متوسط ​​امتیازات ویژه بدهد. به این شرکت ها تخفیف مالیاتی بدهید. مانند برنامه چهارم که حدود 20 درصد سهم کارفرما به 23 درصد بود و هدف آن کاهش فشار بر بنگاه های کوچک و متوسط ​​بود. شرکت های بزرگی مانند پتروشیمی ها سود زیادی دارند اما شرکت های کوچک و متوسط ​​شرایط حساسی دارند و باید حمایت شوند.

وی افزود: بنابراین پیشنهاد من افزایش دستمزد کارگران و کارگران است، اما برای جلوگیری از بیکاری گسترده دولت باید مالیات ثروتمندان، بانک های خصوصی، شرکت های خصوصی با سود بسیار زیاد و برخی از بنیادها و سازمان ها را افزایش دهد. سال‌ها از آزادی برخوردارند، ذخیره‌ای برای شرکت‌های کوچک و متوسط ​​ایجاد می‌کنند اکنون در حال مذاکره هستیم، اشتباه است در حال حاضر به دلیل مسلط بودن آمریکا، دیگر مانند دوره قبل نیست و طبیعتاً امکان توقف مذاکرات و ایجاد موانع بیشتر شده است. مسائل هسته ای و شرایط جدیدی را تعیین کرده است. او خواستار شد، تا آنجا که به وضعیت فعلی مربوط می شود، که در آن پیچیدگی شرایط بسیار دشوارتر از آن زمان است. به هر حال مسئولان کشور برای پرهیز از نگرانی عمومی و صحبت های مخفیانه به ویژه در مصاحبه های تلویزیونی نظرات خاصی دارند، اما باید توجه داشت که نه توافقی است و نه افزایش حقوق؛ بنابراین افزایش بدون محدودیت دستمزدها و حمایت از بنگاه های کوچک و متوسط ​​نه تنها سودمند است، بلکه می تواند با مشکلات جدیدی نیز همراه باشد. این روزها در کشور با پدیده ثروتمندان مواجه هستیم و فاصله این طیف با ثروتمندان نجومی شده است. دولت می تواند برای حمایت از کسب و کارهای کوچک و متوسط ​​از این افراد و موقعیت هایی که قبلاً ذکر کردم کمک مالی دریافت کند.“