تفاوت روان پریش و جامعه ستیز در چیست؟

بر اساس گزارش روزیاتو، کارشناسان چیزی به نام روان‌پریشی یا ضد اجتماعی را در بیماران تشخیص نمی‌دهند. در عوض، آنها به احتمال زیاد مجموعه ای از علائم و شرایط را در بیماران تشخیص می دهند که ما معمولاً به این دو کلمه خلاصه می کنیم.

به طور کلی، سایکوپات ها و روانپزشکان دارای ویژگی های مشابه بسیاری هستند، یکی از آنها این است که هر دو دیدگاه تحریفی نسبت به درست و نادرست دارند. از طرفی تفاوت های زیادی بین آنها وجود دارد. برای کشف این تفاوت ها با ما همراه باشید.

اخلاق اساسی است

یک روان پریش هیچ نگرانی در مورد آسیب رساندن به دیگران ندارد، حتی اگر در ظاهر اینطور به نظر نرسد.

وجدان ضد سوسیالیست ها

یک جامعه شناسی معمولاً وجدان دارد و مثلاً از سرقت پول احساس بدی دارد، اما به طور کلی این کار را انجام می دهد.

عدم همدلی

شباهت این دو گروه در این است که هر دو فاقد همدلی هستند. هر دو پول شما را می دزدند. ممکن است بیمار اجتماعی نسبت به آن احساس بدی داشته باشد، اما احتمالاً آنقدر همدلی نخواهد داشت که مانع از انجام آن شود.

آداب معاشرت

ضداجتماعی ها به وضوح نشان می دهند که به سایر اعضای جامعه اهمیتی نمی دهند، در حالی که روان گردان ها سعی می کنند تا حد امکان خود را با هنجارهای اجتماعی تطبیق دهند تا اصطلاحاً «مطابق» شوند.

رفتار روان پریشی

اگرچه روان‌پرستان سعی می‌کنند تا حد امکان شبیه دیگران باشند، اما همچنان رفتاری سرد و بی‌احساس از خود نشان می‌دهند. سایکوپات حتی ناراحتی دیگران را تشخیص نمی دهد، حتی اگر خود عامل آن باشد. جامعه‌شناس از این ناراحتی آگاه است، اما همچنان خود را در اولویت قرار می‌دهد و چندان به ناراحتی دیگران اهمیت نمی‌دهد.

توجیه رفتارهای نادرست از سوی افراد اجتماعی

افراد ضد اجتماعی در توجیه رفتار اشتباه خود استاد هستند. اما بیمار روانی نیازی به توجیه رفتارهای اشتباه خود ندارد، زیرا به هیچ وجه آنها را تشخیص نمی دهد.

خشم و عصبانیت

افراد ضداجتماعی مستعد عصبانیت هستند و در حفظ زندگی کاری و خانوادگی خود مشکل دارند.

روابط سطحی

سایکوپات ها در روابط و کار خود مشکل خاصی ندارند (آنها در پنهان کردن مهارت دارند). آنها می توانند رابطه خود را حفظ کنند، اما فقط به صورت سطحی.

سایکوپات ها قادرند دیگران را دوست داشته باشند

برخلاف آنچه بسیاری از مردم فکر می کنند، افراد روانی می توانند جذب دیگران شوند، اما ممکن است علاقه خود را به روش های عجیب و غریب نشان دهند.

“رنج مخفی یک بیمار روانی”

ویلیام اچ. سی. مارتنز در مقاله معروف خود “مصائب مخفی روانپزشک” گفت که بیماران روانی دردهای عاطفی شدیدی را تجربه می کنند، از تنهایی رنج می برند و می خواهند مانند دیگران دوستشان داشته باشند.

فرهنگ عامه

ما معمولاً فکر می کنیم که سایکوپات ها و جامعه شناسی ها ذاتاً خطرناک و خشن هستند، اما اینطور نیست. این چیزی بیش از تماشای تلویزیون و فیلم است.

خشونت

خشونت امری ذاتی در بیماران روانی نیست. با این حال، سایکوپات ها تمایل دارند برای رسیدن به آنچه می خواهند به اقدامات افراطی متوسل شوند و اینجاست که خشونت در رفتار آنها ظاهر می شود.

یکی از این دو ارثی است

اینکه برخی افراد روان‌پریش به دنیا می‌آیند و جامعه‌ستیزی یک ویژگی آموخته‌شده است، به نظر یک باور سطحی و نادیده‌انگیز است. با این حال، روان پریشی تا حدی ارثی است.

مغز سایکوپات

مغزهای روان پریشی متفاوت هستند و مناطق کنترل احساسات آنها کمتر توسعه یافته است، که معمولاً در مورد افراد ضد اجتماعی اتفاق نمی افتد.

نقش جامعه

اگرچه علم ثابت کرده است که روان پریشی یک پدیده بیولوژیکی است، اما نمی توان تأثیر جامعه بر این بیماری را نادیده گرفت.

محافل اجتماعی

با توجه به بخش قبل، اگر سایکوپت ها در محافل اجتماعی قرار گیرند که برابری را ترویج می کنند، تمام تلاش خود را برای انطباق با ارزش های گروهی و رفتار منصفانه با دیگران انجام می دهند.

تحصیلات

نشان داده شده است که بیماران روانی معمولاً در یک خانواده و/یا جامعه ناپایدار که مستعد خشونت بود بزرگ می شدند.

والدین / سرپرستان

یکی دیگر از عوامل خطر مهم در بروز این اختلالات، مصرف مواد مخدر والدین یا ناتوانی آنها در ارائه مراقبت و توجه کافی به فرزندان است.

سوسیالیست ها نسبتاً جوان هستند

افراد ضداجتماعی معمولاً در سنین بالاتر از رفتار ضداجتماعی خود دست می کشند و قادر به برقراری روابط قوی و پایدار هستند.