زنی که به نقاشی «طبیعت بی‌جان» جان بخشید

نقشی که کلارا پیترز در تاریخ هنر ایفا کرد، مهم و متمایز بود، زیرا او کمک زیادی به توسعه نقاشی “طبیعت بی جان” در آغاز قرن هفدهم کرد.

به گفته واراد، پیترز یکی از اولین نقاشانی بود که طبیعت های بی جان خالص و مستقلی از غذا، گل، شکار و ماهی خلق کرد. در ادامه با زندگی کلارا پیترز، هنرمند مشهور بلژیکی که کلیشه های زمان خود را به چالش می کشید، آشنا خواهید شد.

مدرسه نقاشی آنتورپ

جدول، اثر کلارا پیترز، 1611

کلارا پیترز در دهه 1680 یا بهتر است بگوییم در سال 1594 پس از یک دوره پرتلاطم به دنیا آمد. در سال 1566، جنگ هشتاد ساله با شورش شهرهای هلندی علیه پادشاهی اسپانیا آغاز شد. خونریزی با غارت آنتورپ در سال 1576 به اوج خود رسید. نتیجه این شد که شورشیان هلندی علیه تاج و تخت اسپانیا متحد شدند و آنتورپ با تحت کنترل دولت اسپانیا وارد دوره ای از رکود شد. قبل از سال 1576، آنتورپ به عنوان یک مرکز تجاری و فرهنگی شکوفا شد.

در آغاز قرن هفدهم، آنتورپ مجدداً به عنوان همان مرکز تجمل و تجارت قبلی ظاهر شد و نقاشی نیز کالایی مطلوب به حساب می آمد. در این مورد، دوک بزرگ و دوشس بزرگ آلبرت و ایزابلا نه تنها به عنوان رهبران سیاسی و معنوی کاتولیک، بلکه به عنوان حامیان هنری و فرهنگی سخاوتمندانه ظاهر شدند. تحت این حمایت که از قرن هفدهم آغاز شد، هنرمندانی مانند یان بروگل بزرگ (1568-1625)، پیتر پل روبنس (1577-1640)، و آنتونی ون دایک (1599-1641) شاهد شکوفایی حرفه خود تحت حمایت کاتولیک بودند. کلیسا و دربار ایزابلا، آلبرت و همراهانشان.

کلارا پیترز جوان در دوره ای از حمایت سخاوتمندانه به بلوغ رسید. بنابراین، زمان موفقیت او ارتباط نزدیکی با روندهای بزرگتر در جامعه آنتورپ داشت. ظهور هنری کلارا با بازسازی زادگاهش همزمان شد.

چگونه کلارا پیترز به یک نقاش محترم طبیعت بی جان تبدیل شد؟

زندگی بی جان با شیرینی ها و جواهرات، اثر کلارا پیترز، 1607

کشف جزئیات زندگی و تحصیلات کلارا پیترز دشوار است. با این حال، اسناد کمی وجود دارد که از او به عنوان کلارا پیترز آنتورپ یاد می کند. در حالی که هیچ چیز قطعی نیست، ممکن است که او دختر جان پیترز بوده و در 15 مه 1594 غسل تعمید داده شده باشد. از آنجایی که نام و نام خانوادگی او در آنتورپ بسیار رایج است، تعیین اینکه آیا کلارا پیترز نقاش خودش با هنریکوس گوسن ازدواج کرده است نیز دشوار است. در 31 مه 1639 در کلیسای سنت والبورگا. بنابراین در حال حاضر تعیین دقیق تربیت و شکل گیری شخصیت هنری کلارا بسیار دشوار است.

پازل های بصری توسط کلارا پیترز

زندگی بی جان با پنیر، بادام و شیرینی توسط کلارا پیترز، 1615

در زندگی بی جان با پنیر، جلوه ای غنی و ساده بر روی بوم به تصویر کشیده شده است. در یک نگاه، بیننده فقط می تواند انبوهی از پنیر هلندی، شیرینی، بادام و گیلاس ونیزی را ببیند. با این حال، یک نگاه دقیق تر نشان می دهد که کلارا یک سلف پرتره زیبا روی درب بطری اضافه کرده است که شبح یک زن را نشان می دهد. نام او به طرز هوشمندانه ای روی دسته چاقوی عروسی نوشته شده بود. بسیاری از هنرمندان راه هایی برای گنجاندن پرتره در آثار خود پیدا کردند، با این حال، کلارا اولین کسی بود که چنین عنصری را در یک نقاشی طبیعت بی جان گنجاند. علاوه بر این، او تنها کسی است که بارها این کار را انجام داده و به سبک او کمک کرده است.

انعکاس بسیار کوچکی از چهره هنرمند روی درب بطری به تصویر کشیده شده است

انتخاب کلارا پیترز برای خلق نقاشی‌های طبیعت بی‌جان، به نوعی حرکتی جسورانه بود. بازار طبیعت بی جان به طور کلی هنوز برای مشتریان بزرگ جذاب نبود. یک ژانر محبوب در آن زمان، نقاشی های تاریخی بود که ثروتمندترین حامیان از آن لذت می بردند و هنرمندان بزرگ (مرد) خلق می کردند. اما با توسعه پس از آشفتگی جنگ، پیترز مطمئناً پتانسیل تجاری بازار هنر، یعنی دسترسی رو به رشد طبقه متوسط ​​رو به رشد به اقلام لوکس مانند آثار هنری را احساس کرد.

با این حال، این بدان معنا نیست که برخی از حامیان در مواقع خاصی از نقاشی های طبیعت بی جان لذت نمی بردند، زیرا امروزه بسیاری از نقاشی های شکار در مجموعه شاهزادگان در سراسر اروپا یافت می شود. در مورد پیترز، او از یک بازار پر رونق برای ژانر طبیعت بی جان بهره مند شد، که او را قادر ساخت تا نقاشی های خود را به مشتریان علاقه مند در بازار هنر بفروشد. از سوی دیگر، او همچنین از سفارش‌هایی استقبال کرد که به او اجازه می‌داد با حامیان هنر ارتباط برقرار کند یا مشتریان بلندمدتی پیدا کند که مرتباً آثار او را می‌خریدند.

تعریف ژانر طبیعت بی جان

زندگی بی جان ماهی ها و گربه ها، اثر کلارا پیترز، پس از 1620

مشارکت کلارا پیترز به عنوان پیشگام این ژانر در تثبیت طبیعت بی جان به عنوان یک شکل هنری متمایز بسیار مؤثر بود. زمانی که کلارا شروع به خلق هنر کرد، مناطق هلندی و فلاندری هنوز اصطلاح خاصی برای توصیف این سبک نداشتند. اصطلاح طبیعت بی جان در اواسط قرن هفدهم ابداع شد. کلارا در نقاشی گل، صبحانه، جشن، وانیتاس (یادآور مرگ) و قطعات آشپزخانه ماهر بود، اما به آنها یک خط (یا جهت) شخصی داد. طبیعت بی جان او به دلایل هنری و شمایل نگاری برجسته است. پیترز در به تصویر کشیدن بافت و شکل هر شی عالی بود. علاوه بر این، تعادل ملایم بین پس زمینه های تیره و ساده و اشیاء روشن از ویژگی های نقاشی های اوست.

شمعدان های برنجی، فنجان های شیشه ای و بشقاب های براقی که او نقاشی می کند روی میزهای بی آلایش خودنمایی می کند. پیترز اولین نقاشی بود که عناصری از ژانرهای مختلف طبیعت بی جان را ترکیب کرد. در واقع، اعتقاد بر این است که او خالق طبیعت های بی جان است که ماهی و غذاهای دریایی را به تصویر می کشد. تصاویر او از غذا و آشپزی گواه شکاف طبقاتی، تاریخ تجارت و دیگر جنبه های اجتماعی زمان اوست. او با به تصویر کشیدن غذاهای ساده در نقاشی های احساسی و گران قیمت، بیننده را تشویق می کرد که نقشی را که غذا، چه داشته باشیم و چه نداشته باشیم، در وجود ما ایفا می کند. علاوه بر این، او با به تصویر کشیدن اشیاء خارجی که از طریق تجارت بین المللی هلندی ها وارد بازار شده بود، به واقعیتی اشاره می کرد: برده داری و استعمار! از این گذشته، شرکت هند شرقی هلند در تأسیس مستعمرات هلند و به بردگی گرفتن جمعیت بومی در اوایل دوران مدرن نقش داشت.

با بازسازی محیط فرهنگی و تجاری آنتورپ پس از آتش بس دوازده ساله در سال 1609، بازرگانان بار دیگر توانستند بسیاری از کالاها را مبادله کنند. آنها حیوانات، گیاهان، ادویه جات، چوب های گرانبها، و منسوجات را برای فروش به سرشناسان محلی وارد می کردند، در حالی که به فرهنگ رو به رشد جمع آوری اروپا پاسخ می دادند. نقاشی های کلارا پیترز و معاصرانش به طرز شگفت انگیزی صنعت واردات بین المللی آنتورپ را به نمایش می گذارد. با این حال، آنها دیدگاه اروپایی و استعماری را ارائه می دهند. هنگامی که به عنوان نمایش جشن غنائم استعماری تفسیر نمی شود، تفسیر معکوس به شدت به تجارت برده بین اروپا و قاره آمریکا، بهره برداری از فرهنگ های محلی و هزینه هنگفت انسانی ناشی از تسلط اروپا اشاره می کند.

از طبیعت سفت و سخت کلارا چه می آموزیم؟

زندگی بی جان با گل ها و فنجان ها، اثر کلارا پیترز، 1612

به استثنای سلف پرتره های مجازی خود، و بر خلاف سایر هنرمندان متخصص در نقاشی طبیعت بی جان، پیترز بر عناصر استعاری پیچیده در طبیعت بی جان خود تأکید نکرد. در عوض، او اغلب از عناصر ساده و درخشان استفاده می‌کرد تا نظر خود را بیان کند. نقاشی های او از یک سو بازنمایی هنری از اشیا و گونه های جانوری مختلف است و از سوی دیگر می توان هر یک از طبیعت بی جان کلارا را کتابی درباره جامعه ای که در آن زندگی و کار می کرد توصیف کرد.

پیترز در “طبیعت بی جان با گل ها و جام های افتخاری طلا” مجموعه ای از اشیاء ارزشمند را به تصویر می کشد. سکه های طلا، دو جام باروک تذهیب شده، یک کاسه سرامیکی سبز خاکستری، صدف های دریایی، یک زنجیر طلا و دسته گل های کمیاب را می بینیم. از دهه 1650، این اشیا کالاهای اصلی مجموعه منحصر به فرد بوده اند. بنابراین، کلارا ممکن است هنگام خلق این طبیعت‌های بی‌جان دو نوع مخاطب را در ذهن داشته باشد: مشتری که توانایی خرید چنین مجموعه‌ای از اشیاء منحصربه‌فرد را نداشت، یا شخصی که در جمع‌آوری چنین اشیایی مهارت دارد.

معنی غذا

زندگی بی جان با کنگر فرنگی، پنیر و گیلاس، اثر کلارا پیترز، حدود. 1625

به همین ترتیب، صحنه های غذایی کلارا می تواند به بسیاری از سوالات در مورد عادات غذایی، آداب اجتماعی و تقسیم بندی طبقات اجتماعی پاسخ دهد. در شهرها و دادگاه های اروپایی از غذا به عنوان نشانه تمایز استفاده می شد. ناهار خوری نوعی هنری بود که در آن غذاهای عجیب و غریب با فنجان هایی که با دقت انتخاب شده بودند ترکیب می شدند. از آنجایی که وضعیت مالی و اجتماعی فرد بر اساس میز ناهارخوری او مشخص می شد، تقسیم بندی های مشخصی وجود داشت. نقاشی‌های کلارا منبع بصری ارزشمندی از آداب و رسوم ضیافت زمان اوست.

گیلاس، مارزیپان (نوعی دسر)، پنیر، کراکر، زیتون، رول گوشت و انواع ماهی در آنتورپ رایج بود. تمام نقاشی های کلارا پیترز چنین غذاهایی را به تصویر می کشد. انواع پنیرها و کره، که معمولاً توسط کلارا پیترز تصور می شد، در هر دو شهرستان جنوبی و شمالی جزء اصلی بودند. آنها نه تنها برای رفع نیازهای مردم محلی، بلکه برای صادرات به کشورهای دیگر تولید می شوند. بنابراین، بارهای صبحانه کلارا هیچ چیز جالبی نیستند. در قرن هفدهم، خوردن نان، کره و پنیر برای صبحانه مرسوم بود. اینها بعد از شام هم سرو می شد.

میراث کلارا پیترز

زندگی بی جان با ماهی، کلارا پیترز، حدود. 1612-1621

کلارا پیترز چیزی بیش از یک حرفه موفق داشت. در حالی که امروزه تنها چهل اثر او را می شناسیم، تأثیر او بسیار گسترده بود. او به عنوان یکی از اولین هنرمندان طبیعت بی جان، زمینه زیادی برای نوآوری داشت. این واقعیت که او به یک نقاش ماهر تبدیل شد، در توسعه «مدرسه کلارا پیترز» در طول زندگی او مشهود است. در حالی که امکان کارگاهی برای چنین نقاش موفقی بسیار محتمل است، وجود تنوع بسیار زیاد در سبک نقاشی او ثابت می کند که بسیاری از کلکسیونرها به تصاویر واقعی از غذاها و گل های مختلف علاقه مند بوده اند.

نفوذ او بسیار فراتر از آنتورپ گسترش یافت و به آلمان رسید. شکل کوچک و متمایز نقاشی‌های پیترز، ترکیب فشرده و پالت رنگی محدود او بر دیگر هنرمندان هلندی مانند نیکلاس گیلیز (1595-1632) و پیتر کلز (1597-1661) تأثیر زیادی گذاشت. محبوبیت دائمی کلارا پیترز مشهود است. درست مانند راشل روش (1664-1750)، جذابیت او در طول قرن ها کاهش نیافته است. برعکس، این شیفتگی همچنان در حال افزایش است زیرا دانشمندان و بازدیدکنندگان به طور فزاینده ای به کار او علاقه مند می شوند.

کلارا پیترز هنرمندی ماهر بود که به محبوبیت ژانر در حال ظهور طبیعت بی جان کمک کرد و یکی از اولین هنرمندان زن بود که در توسعه این ژانر مشارکت داشت. او با خلاقیت و مهارت خود توانست بر هنر مدرن اولیه هلندی و فلاندری و هنرمندان بعدی تأثیر بگذارد. بنابراین، برای درک تکامل این ژانر شگفت انگیز، کلارا پیترز یکی از عناصر ضروری مورد نیاز است.