زهر کدام حیوان کشندهتر است؟ از عروس دریایی جعبهای تا مار ببری!
۱ دقیقه خوانده شدهیک عنکبوت کوچک و یک چتر دریایی با شاخک هایی به طول 3 متر چه مشترکاتی دارند؟ هر دو سمومی تولید می کنند که می توانند در عرض چند دقیقه انسان را بکشند.
به گزارش روزیاتو، سم برخی از حیوانات می تواند پوست را از بین ببرد، ماهیچه ها را فلج کند یا از ضربان کامل قلب جلوگیری کند.
نوروتوکسین ها از جمله سمومی هستند که به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته اند. این سموم به بافت عصبی حمله می کنند و عملکردهایی مانند تفکر، حرکت یا تنفس را مختل می کنند.
نوروتوکسین هایی مانند نیتریک اکسید و گلوتامات به طور طبیعی در بدن انسان وجود دارند.
در حالی که این مواد برای ارتباطات سلولی ضروری هستند، مقادیر زیاد آن می تواند باعث آسیب جبران ناپذیر شود.
عقربها، بسیاری از گونههای مارها و اختاپوس حلقهای آبی، نوروتوکسین تولید میکنند. این سم موجود در ماهی پف دار “تترودوتوکسین” نامیده می شود.
نوروتوکسین ها همچنین در نیش عنکبوت پشت قرمز، یکی از کشنده ترین بندپایان استرالیا، یافت شده است.
کاردیوتوکسین ها سمومی هستند که به پلاسمای خون و ماهیچه های قلب حمله می کنند. این سموم به گیرنده های سطح سلول های قلب متصل می شوند و از انقباض ماهیچه ها جلوگیری می کنند.
در نتیجه، این سموم ممکن است باعث شوند ضربان قلب نامنظم شود یا به طور کامل متوقف شود که می تواند کشنده باشد. این اختلال قلبی به عنوان سمیت قلبی شناخته می شود.
بسیاری از مارها کاردیوتوکسین تولید می کنند، اما خطرناک ترین آنها چتر دریایی استرالیایی است که نیش آن یکی از کشنده ترین مارها در جهان است.
اگر بیش از 10 درصد از پوست یک فرد با سم چتر دریایی جعبه ای تماس پیدا کند، ایست قلبی می تواند تنها در چند دقیقه رخ دهد. کودکان به ویژه در معرض خطر هستند.
این سم کشنده باعث شده است که چتر دریایی جعبه ای به عنوان خطرناک ترین حیوان دریایی جهان شناخته شود.
هموتوکسین ها سمومی هستند که به طور خاص سلول های خونی و رگ های خونی را هدف قرار می دهند.
این سموم می توانند حمل و نقل اکسیژن در سراسر بدن را مسدود کرده و باعث خونریزی داخلی شوند.
سموم حاوی هموتوکسین باعث تورم، آسیب به قلب و عروق خونی و در نهایت نکروز یا مرگ بافت می شود.
مارهای ببر، یکی از رایج ترین گونه ها در استرالیا، و برخی از گونه های چتر دریایی و عنکبوت ها دارای سم هموتوکسیک هستند.
میوتوکسینهایی که در سم حیواناتی مانند شاه مار قهوهای یافت میشوند، میتوانند بسیار مخرب باشند. این سموم فیبرهای عضلانی نزدیک محل گزش را می شکنند و باعث فلج می شوند.
نکروتوکسین ها باعث مرگ سلولی یا نکروز می شوند و به همین دلیل نام خود را دارند. عنکبوت منزوی قهوه ای و اکثر مارهای زنگی و افعی دارای سم نکروزه هستند.
باکتری ها همچنین می توانند نکروتوکسین تولید کنند. عفونتی به نام فاسییت نکروزان توسط باکتری های گوشت خوار ایجاد می شود.
کواگولوتوکسین ها لخته شدن خون را مختل می کنند و باعث خونریزی طولانی مدت و زیاد می شوند.
برخی از سمهای مارها، مانند سم مارهای قهوهای شرقی و مارهای کبرا، حاوی کواگولوتوکسینها هستند.
سیتوتوکسین ها به طور طبیعی در بدن انسان به عنوان بخشی از سیستم ایمنی یافت می شوند.
سیتوتوکسین ها به شکل سلول های T کشنده در بدن یافت می شوند که سلول های سرطانی و سلول های آلوده به ویروس ها یا باکتری ها را از بین می برند. اما سیتوتوکسین های موجود در نیش مار می توانند سلول های سالم را از بین ببرند.
برخی از حیوانات حاوی چندین نوع سم در سم خود هستند. به عنوان مثال، مار زنگی موهاو هم نوروتوکسین ها و هم میوتوکسین ها را تولید می کند که نیش آن را دو برابر قوی تر می کند.
دانشمندان بر این باورند که این حیوانات از سم خود برای کشتن یا تضعیف طعمه و محافظت از خود در برابر شکارچیان استفاده می کنند.
یک مطالعه در سال 2020 در دانشگاه بنگر نشان داد که زهر مار بیشتر برای شکار استفاده می شود تا دفاع.
fararu به نقل از همه در یک