۵ نکته درباره وامی که امیر حسین ثابتی نگرفت
۱ دقیقه خوانده شدهروزنامه عصر ایران در یادداشتی به رسوایی های اخیر پیرامون امیرحسین ثابتی پرداخته است.
این رسانه ها نوشتند: امیرحسین ثابتی نماینده تهران در شورای اسلامی با انتشار برگه درخواست مسکن نهادی در مجلس نوشت: «دو ماه پیش گفتند که نمایندگان تهران خانه نهادی نمی گیرند، اما اگر خانه ای که من زندگی می کنم. به نام من یا همسرم نیست، می توانم وام 500 میلیونی تحت عنوان سپرده مسکن از طریق مجلس نمایندگان دریافت کنم.
با اینکه پارسال برای گرفتن وام 90 میلیونی برای فرزند سومم از بانکی به بانک دیگر رفتم و در نهایت چون ضامن پیدا نکردم حوصله نداشتم وام 1 میلیون پوندی بگیرم مبلغ 4 درصد هم برای من بسیار جذاب بود و منع قانونی هم نداشت، اما به دو دلیل این وام را نگرفتم:
1. با خودم عهد کردم که به جادوی مسئولیت عادت نکنم تا بعداً که دیگر در این موقعیت نیستم، نبود موقعیت و موقعیت دیگر برایم بازی مرگ و زندگی نباشد.
2. اگر مسئولان بانک مرکزی و وزارت اقتصاد از صبح تا شب می گویند پولی نیست که به مردم عادی وام 50 میلیونی بدهند، یکی از راه ها این است که با خود مسئولان سخت گیری کنند و از اسراف جلوگیری کنند. اما نمی دانستم در همان زمان رئیس بورس و سایر اعضای بورس میلیاردها دلار به خودشان وام گرفتند! طبیعتاً در این مسیر مصممتر خواهم بود و همانطور که در اولین سخنرانیام گفتم، معتقدم اگر با مسئولان سختگیرانه برخورد نشود، کار برای مردم آسان نخواهد بود.»
در این مورد چند نکته قابل ذکر است:
1 – خوب است که نماینده موظف است مردم را از وقایع مجلس مطلع کند. این کاری است که طبیتی از روز اول حضور در مجلس انجام داد. البته ما نمی دانیم که در مورد بعضی چیزها همه چیز را می گوید، اما کاچی چیزی نمی گوید!
2 – اینکه وام 500 میلیونی را با سود 4 درصد نگرفته هم خوب است. این موضوع به دلیل وام میلیاردی مدیران بورسی در دولت قبل است که باعث رسوایی آنها شد.
3- در فرم آمده است: “درخواست مسکن سازمانی”؛ یعنی اگر شخصی نیاز به مسکن نهادی دارد، این فرم را پر کرده و به واحد ذیصلاح تحویل دهید. خنده دار اینجاست که این نماینده روی برگه درخواست مسکن – که قرار است برای درخواست مسکن باشد – نوشته است من نه درخواست مسکن دارم نه کمک هزینه مسکن!
می گویند یک نفر آگهی استخدامی را دید که در آن نوشته شده بود: «به مترجم مسلط به زبان های انگلیسی، فرانسوی، آلمانی و اسپانیایی نیازمندیم» و فاوری بلافاصله گوشی را برداشت و زنگ زد و گفت: «می خواستم به شما اطلاع دهم که ندارم. انگلیسی صحبت کن.» به هر کدام از این زبان ها به شما گفتم که مرا دنبال کنید و به من وابسته نباشید!
و حالا ماجرای ثابت شده این است که در فرم درخواست مسکن نوشته که من دانشجوی مسکن نیستم! او بلافاصله آن را پست کرد تا به شما اطلاع دهد که می توانستم وام بگیرم، اما نکردم.
در واقع این وام هم برای بازیگرانی است که این مشکل را دارند و او مشکلی نداشت و یک کار معمولی انجام داد که به دستش نیامد و اساساً هیچ تبلیغ و تعارفی برای نوشتن ندارد: «به خودم قول دادم نگیرم. به جادوی مسئولیت عادت کرده است.” در واقع، اگر چنین اتفاقی بیفتد، این یک انتقاد است. انگار هر روز می گویم: امروز به مجلس رفتم و نرفتم، چون با خودم عهد کردم که در جلسات مجلس حضور داشته باشم!
4 – وام 500 میلیونی در موقعیت های میلیاردی که ماموران با آن مواجه می شوند به حساب نمی آید. امیدواریم ثابتی و همه 290 نماینده در این مواقع عاقل باشند.
5 – حالا که آقای ثابتی نوشت: «اگر با مسئولان برخورد قاطع نشود، برای مردم آسان نیست» بد نیست با ایشان هم عقیده باشیم که یکی از مصادیق ظلم مسئولان، خروج از دایره است. از آرای محدود و محدود مقطعی و مطالبات واقعی اکثریت، و در مورد مردم ایران باید از آن پیروی کنند و عقلا باید از کفایت عمومی پیروی کنند!