معروف ترین داستان فیل در تاریخ

بعدی- این مشهورترین فیل تاریخ است. “منحنی فیل” که توسط میلانوویچ ایجاد شده است نشان می دهد که گروه های درآمدی مختلف در عصر جهانی شدن چگونه هستند. این تصویر به وضوح برندگان و بازندگان پروژه جهانی شدن را نشان می دهد. کمی قبل از کریسمس 2013، برانکو میلانوویچ و کریستوف لشنر، دو اقتصاددان در بانک جهانی، مقاله ای را با عنوان روشنگرانه منتشر کردند: «توزیع درآمد جهانی: از سقوط دیوار برلین تا رکود بزرگ». در این مقاله، آنها به اختصار نشان می‌دهند که جهانی‌سازی چگونه به نفع ثروتمندترین افراد و طبقات متوسط ​​اولیه در بلوک نوظهور بوده است، در حالی که به طبقات کارگر در اروپا و ایالات متحده آسیب رسانده است که از بسته شدن کارخانه‌هایی که به آسیا نقل مکان کرده‌اند آسیب دیده‌اند. .

طبق آنچه روزنامه ال پایس به نقل از همه در یک گفته است. اندکی بعد، مقاله ای که توسط این دو اقتصاددان نوشته شد، به یکی از پراستنادترین مطالعات دهه های اخیر تبدیل شد. در آن زمان نابرابری جایگاه برجسته ای در گفتمان عمومی نداشت. در آن دوره، اندیشه های فوکویاما بر گفتمان مسلط بود، ایده هایی که پس از 9 نوامبر 1989 در قالب تسخیر نهایی لیبرالیسم سیاسی و اقتصادی بر گفتمان تحمیل شد و این باور که بازار به تنهایی تمام بدی هایی را که انجام داد حل می کند. با این حال، بحران اقتصادی دردناک سال 2008، بزرگترین بحران مالی از زمان رکود بزرگ دهه 1930، ناگهان جهان را از خواب بیدار کرد. میلانوویچ می‌گوید: «این حقیقت تلخی را برای طبقات متوسط ​​غربی و حتی بیشتر از آن برای طبقه متوسط ​​آمریکایی آشکار کرده است: قدرت خرید آنها تا حد زیادی به توانایی آنها در وام گرفتن بستگی دارد.

بنابراین، هر آنچه که لشنر و میلانوویچ در منحنی «فیل» در مقاله خود آشکار کردند، آشکار شد: بین‌المللی شدن زنجیره‌های تولید، ثروت عظیمی ایجاد کرده و میلیون‌ها نفر را در کشورهای کم‌درآمد و متوسط ​​و در عین حال از فقر نجات داده است. منجر به فروپاشی جوامع سابقاً صنعتی در غرب شد و منجر به ظهور پوپولیسم و ​​راست افراطی شد.

اگرچه کار او محدود به دانشگاه است، میلانوویچ چندین دهه در مورد نابرابری تحقیق کرده است. او بیش از سه دهه پیش در پایان نامه دکترای خود به تحلیل این پدیده در یوگسلاوی پرداخت. با این حال، منحنی فیلی میلانوویچ او را در میان عموم مردم مشهور کرد و کتاب سرمایه‌داری به تنهایی در معرفی آن به مخاطبان جهانی بسیار مؤثر بود. در 18 سال گذشته، او سه کتاب دیگر منتشر کرده است که همه در مورد نابرابری است. گورنیک درباره کار میلانوویچ می گوید: «او یک محقق عملی درخشان است که نوآوری را با احتیاط ترکیب می کند.

میلانوویچ که دهه‌ها در ایالات متحده زندگی کرده است، یکی از بهترین متفکران اقتصادی دهه‌های اخیر محسوب می‌شود و با ماریانا مازوکاتو، توماس پیکتی، اولیویه بلانچارد، دارون آسم اوغلو، آنگوس دیتون، کارمن راینهارت و بری هم‌تراز است. ایشن گرین مهمتر از همه، او کسی است که بر خلاف بسیاری از دانشگاهیان، با اتفاقاتی که در جهان می گذرد درگیر است. او امروز می تواند نظر خود را با خویشتن داری و قضاوت در مورد هر موضوعی بیان کند: در مورد حمله روسیه به اوکراین و جنگ در غزه.

این اقتصاددان صرب که هفتاد سال پیش در خانواده ای نسبتاً ثروتمند در یوگسلاوی تیتو متولد شد، در میان تجملات بورژوایی بزرگ شد که اکثر معاصرانش فاقد آن بودند. با این حال، او دوران نوجوانی خود را در یک موسسه چپگرای بلژیکی گذراند. در بروکسل، پدرش که او نیز یک اقتصاددان بود، به عنوان نماینده کشورش در جامعه اقتصادی نوظهور اروپا منصوب شد و در آنجا بود که میلانوویچ توانست شکاف درآمدی را با چشمان خود ببیند. زبان فرانسه مانند انگلیسی، صربی و کرواتی را روان یاد بگیرید. دامنه زبان او در طول سال های اقامت و فعالیت علمی در شهرهایی مانند مادرید گسترش یافت و اسپانیایی، روسی و لهستانی را نیز آموخت.

با این حال، او سال های دانشگاه خود را در بلگراد گذراند و در آنجا پس از انجام یک نظرسنجی اجتماعی در رشته اقتصاد تحصیل کرد. از آنجا علاقه واقعی او به نابرابری آغاز شد و او شروع به تبدیل شدن به آنچه امروز دارد کرد: یک مرد جهانی، با نگرش زمینی و کنجکاوی بی حد و حصر. او از بازی فوتبال و مطالعه تاریخ لذت می برد و علاقه خاصی به تاریخ امپراتوری روم و جنگ جهانی اول دارد.

او همه چیزهایی را که می خواند به خاطر می آورد و توانست یک برنامه تحقیقاتی برای مورخانی مانند Acemoglu ایجاد کند. در اینجا او شخصیت خود را به عنوان یک اقتصاددان سیاسی نشان داد و دیوار صعب العبور بین امر اقتصادی و اجتماعی را شکست.

در سال های اخیر، نام او به عنوان یک برنده بالقوه جایزه نوبل در اقتصاد مطرح شده است. گورنیک در مورد میلانوویچ می گوید: «او یک ذهن منحصر به فرد دارد: اقتصاددان، فیلسوف، مورخ و داستان نویس. ” به قالب نمی نشیند و از قضا قالب نداشتن یکی از فضیلت های بزرگ اوست.