چرا مایاها “دوقلو” را قربانی کردند؟

بر اساس تجزیه و تحلیل های جدید DNA باستانی که توسط محققان موسسه انسان شناسی تکاملی ماکس پلانک انجام شد، قربانیان منتخب مایا در یک چیز مشترک بودند. بقایای 64 نفر در داخل یک اتاقک زیرزمینی به نام چلتون پیدا شد که همه آنها متعلق به کودکان خردسال بودند که بسیاری از آنها از نزدیک با هم مرتبط بودند، از جمله دوقلوهای همسان.

این کشف با این باور رایج که قربانیان معمولاً دختران جوان بودند در تضاد است و نشان دهنده بینش مهمی از قربانی شدن کودکان در چیچن ایتزا، در قلب شبه جزیره یوکاتان مکزیک است.

اوآنا دل کاستیلو چاوز باستان شناس گفت: «سن و رژیم غذایی مشابه کودکان پسر، رابطه ژنتیکی نزدیک آنها و این واقعیت که آنها بیش از 200 سال در یک مکان دفن شده بودند نشان می دهد که قربانیان به دلیل خاصی انتخاب شده اند. .

از سال 1967، زمانی که حفاری ها اتاقک و اسرار وحشتناک آن را فاش کردند، ما از سرنوشت غم انگیز کودکان در چولتون آگاه شدیم. کلتون، که ممکن است زمانی یک مخزن آب بوده، برای اتصال به یک غار مجاور بزرگ شده است، یک ویژگی طبیعی مرتبط با قربانی کردن آیینی.

نمای نزدیک از قفسه جمجمه برای نمایش سرها، در مرکز شهر چیچن ایتزا.

در داخل اتاق تدفین، بقایای بیش از 100 کودک وجود داشت. اما تعیین جنسیت آن‌ها از روی شکل استخوان‌ها دشوار بود، بنابراین این فرض که قربانیان زن بودند بدون شک باقی ماند.

اما اخیرا شواهدی به دست آمده است که حداقل برخی از قربانیان پسر بوده اند. با استفاده از تکنیک های پیچیده تر، باستان شناسان توانسته اند DNA باستانی را از بقایایی که قبلاً مطالعه آنها غیرممکن بود، بازیابی و توالی یابی کنند.

تیمی از محققان به سرپرستی ایمونولوژیست رودریگو بارکورا استخوان های شهر چیچن ایتزا را برای کشف داستان این کودکان مورد مطالعه قرار دادند.

اولین قدم قدمت گذاری بود که نشان داد از شولتون برای دفن بقایای انسان برای بیش از 500 سال از قرن هفتم تا دوازدهم پس از میلاد استفاده می شد. با این حال، بیشتر قربانیان در یک دوره 200 ساله، بین 800 تا 1000 پس از میلاد (به اوج فرهنگ چیچن ایتزا) دفن شدند.

در مرحله بعدی، محققان استخوان‌های 64 فرد را از جمله تجزیه و تحلیل ژنتیکی و تجزیه و تحلیل نسبت ایزوتوپی کلاژن استخوان مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.

تجزیه و تحلیل ایزوتوپی نه تنها نشان داد که بچه ها چه چیزی می خوردند، بلکه همچنین نشان داد که آن غذا از کجا آمده است. مطالعات قبلی نشان می‌داد که برخی از کودکان از مکان‌های دیگری آورده شده‌اند، که محققان را به این فکر واداشت که از کجا آمده‌اند. از آنجایی که عناصری مانند کربن و نیتروژن در رژیم غذایی آنها جایگزین برخی از مواد سازنده کلاژن می شود، نسبت این ایزوتوپ ها در بقایای آنها می تواند به محل منبع غذایی مربوط باشد.

بزرگترین شگفتی این بود که همه بچه ها غذاهای محلی را خوردند، به این معنی که همه آنها از جوامع محلی بودند.

ال کاستیلو، معبد خدای کوکولکان، یکی از بزرگترین سازه های چیچن ایتزا

اما شگفتی های بیشتری در انتظار است. تمام استخوان های مورد آزمایش از پسران بودند و حداقل یک چهارم آنها رژیم غذایی مشابهی داشتند که نشان می دهد در یک خانواده زندگی می کردند.

کاترین ناگل باستان شناس از موسسه انسان شناسی تکاملی ماکس پلانک می گوید: شگفت انگیزترین چیز این است که ما دو جفت دوقلوهای همسان را شناسایی کردیم. ما می‌توانیم این را با قاطعیت بگوییم زیرا استراتژی نمونه‌گیری ما تضمین می‌کند که هرگز از یک فرد دوبار نمونه‌گیری نمی‌کنیم.»

محققان می گویند نتایج نشان می دهد که پسرها بیشتر به صورت جفت برای اجرای مراسم انتخاب می شوند و احتمالاً دوقلوها به شدت مورد توجه قرار گرفته اند. دوقلوهای همسان تنها در 0.4 درصد از جمعیت عمومی به طور تصادفی رخ می دهند، بنابراین داشتن یک جفت دوقلوهای همسان در Chulton بیش از حد انتظار است.

به گفته محققان، این انتخاب می تواند مربوط به یک اسطوره خاص مایا باشد. متن مقدس مایا Pupel Voh داستان دوقلوهای قهرمان، Honepu و Xbalanque را روایت می‌کند که با انجام چرخه‌های مکرر قربانی و رستاخیز برای فریب دادن خدایان جهان اموات، انتقام قتل پدر و عموی خود را که آنها هم دوقلو بودند، می‌گیرند.

کریستینا وارینر، انسان شناس دانشگاه هاروارد می گوید: «در اوایل دهه 1900، داستان های مرموز و غیرمنطقی درباره قربانی شدن زنان و دختران جوان در این مکان پخش شد.

این مطالعه به عنوان یک همکاری نزدیک بین‌المللی، این داستان را تغییر می‌دهد و ارتباط عمیقی بین قربانی‌های آیینی و چرخه‌های مرگ و تولد انسان شرح داده شده در متون مقدس مایا نشان می‌دهد.»