آب‌دهان این جانور شفابخش است
۱ دقیقه خوانده شده
نیش این مارمولک پر از سم به ندرت کشنده است، اما ناخوشایند است و می تواند باعث درد قابل توجه، حالت تهوع و استفراغ شود. با این حال، ماده ای در بزاق هیولای HeLa اکنون نویدبخش کمک به تشخیص تومورهای بسیار نادر پانکراس است.
به گزارش ایسنا، سلول‌های بتا که مسئول تولید انسولین در لوزالمعده هستند، در موارد نادری می‌توانند عملکرد نادرستی داشته باشند و تومورهای کوچکی به نام “انسولینوم” ایجاد کنند. اگرچه این تومورها نسبتاً خوش خیم هستند، اما به دلیل تولید بیش از حد انسولین می توانند سطح قند خون را کاهش دهند. این امر به ویژه برای بیماران دیابتی مشکل ساز است زیرا می تواند منجر به کاهش انرژی و حتی از دست دادن هوشیاری شود. علاوه بر این، اندازه تومورها معمولاً کوچکتر از یک اینچ است که یافتن و تشخیص آنها را دشوار می کند. با این حال، اکنون به نظر می رسد که نوع جدیدی از توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) می تواند انسولینوما را به دقت ارزیابی کند. این امر تا حد زیادی به لطف پیچیدگی های شیمیایی بزاق هیولای هلا امکان پذیر شد.
قبل از راه حل الهام گرفته از مارمولک، شناسایی بیماران مبتلا به انسولینوم برای پزشکیان بسیار دشوار بود. در بسیاری از موارد، تایید وجود این تومورها به زمان طولانی نیاز دارد. مارتی بوس، محقق در UMC St Radboud در هلند و محقق اصلی این پروژه جدید، گفت: “این یک بیماری بسیار دشوار است.” ما می‌توانیم آزمایش خون انجام دهیم، اما نمی‌توانند تأیید کنند که تومور عامل بیماری است یا در کدام قسمت از بدن قرار دارد. اسکن های مختلفی مانند سی تی اسکن، اسکن MRI و توموگرافی انتشار پوزیترون در دسترس هستند اما همیشه انسولینوما را نشان نمی دهند.
مارتین گوتارد، پروفسور مرکز پزشکی دانشگاه رادبود و یکی از محققان می گوید: «در گذشته، جراحان برای یافتن تومور، قسمت هایی از لوزالمعده را برش می دادند و اگر بیماری در مراحل نهایی بود، کل پانکراس برداشته می شد. محققان این پروژه. شما می توانید بدون لوزالمعده زندگی کنید، اما از دیابت شدید رنج خواهید برد و باید دائماً قند خون خود را مدیریت کنید. بنابراین نیاز به غربالگری بهتر احساس شد.
گوتارد و باس از استفاده امیدوارکننده از بزاق هیولای هلا اطلاع داشتند. تحقیقات قبلی نشان داده بود که یک ماده شیمیایی خاص یافت شده در بزاق سمی این مارمولک صحرایی توانایی بالایی برای اتصال به مولکول خاصی به نام گیرنده GLP1 در انسولینوم دارد، اما درمان آن به سادگی جمع آوری ویال های بزاق خزنده نیست. آن را در آزمایشگاه استفاده کنید. گوتارد توضیح داد که بزاق در بدن انسان چندان پایدار نیست.
برای حل این مشکل، محققان نسخه مصنوعی پایدارتری به نام Extendin ساختند و سپس آن را با یک ردیاب رادیواکتیو مورد استفاده در اسکن PET استاندارد ترکیب کردند. سپس از 69 بیمار بالغ مشکوک به انسولینوم خواستند که تحت اسکن غیرتهاجمی PET قرار گیرند.
نتیجه مشخص بود. در حالی که اسکن‌های اولیه توموگرافی گسیل پوزیترون تومورها را در 65 درصد موارد تشخیص دادند، نسخه جدید به‌دست‌آمده از هیولای HeLa این کار را با دقت 95 درصد انجام داد. در مواردی که Petscan Extendin با CT و MRI ترکیب شد، تنها 13 درصد انسولینوم ها به لطف روش Petscan Extendin شناسایی شدند. پس از تایید نتایج، جراحان موفق شدند تمام تومورها را از بیماران مبتلا خارج کنند.
این گروه تحقیقاتی امیدوار است که در آینده تحقیقات بیشتری در مورد مزایای طولانی شدن و نحوه استفاده از آن برای درمان انسولینوم انجام دهد.
