یخ آب در مریخ کشف شد

محققان سیاره‌شناسی از کشف یخ بزرگ آب در سیاره سرخ در منظومه شمسی خبر دادند. آنها تکه های یخ آب را در مریخ به اندازه 60 استخر در اندازه المپیک شناسایی کرده اند.

به گزارش ایسنا، به نقل از ای بی سی نیوز، این تحقیقات جدید نشان می دهد که لایه های نازک اما گسترده ای از یخ آب در بالای سه آتشفشان فلات آتشفشانی بسیار بزرگ تارسیس مریخ که در خط استوای سیاره قرار دارد، کشف شده است.

فلات آتشفشانی تارسیس زنجیره ای از 12 قله بزرگ است که بلندترین آتشفشان های منظومه شمسی ما محسوب می شوند. این تحقیقات نشان می دهد که یخ آب در آتشفشان های المپوس، آرسیا آسکریوس مونس و سرونیوس تولوس کشف شده است.

محققان دانشگاه براون در بیانیه ای مطبوعاتی گفتند: «بر اساس محاسبات ما، یخ آب نشان دهنده حداقل 150000 تن آبی است که هر روز در فصول سرد بین سطح سیاره و جو حرکت می کند. این معادل تقریباً 60 استخر در اندازه المپیک است.

ماموریت های اگزومارس و مریخ اکسپرس آژانس فضایی اروپا که به دور سیاره سرخ می چرخند بیش از 30000 تصویر از یخ آب گرفته اند. این تصاویر بعدها توسط گروهی از محققان بین المللی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

محققان دریافتند که لایه نازک یخ حدود یک صدم میلی متر ضخامت دارد یا به اندازه عرض یک موی انسان. این لایه در طلوع خورشید تشکیل می شود و سپس در ساعات روشنایی روز تبخیر می شود.

آدوماس والانتیناس، محقق فوق دکتری در دانشگاه براون و رهبر این تحقیق می گوید: «ما فکر می کردیم یخ آب در اطراف استوای مریخ تشکیل شده است، زیرا ترکیب نور خورشید و جو نازک باعث می شود دمای مریخ در طول روز حتی داغ تر شود. بر بالای کوه نسبتاً بلندی قرار دارد. این برخلاف شرایط روی زمین است که معمولاً انتظار داریم قله های یخ زده را ببینیم. آنچه می بینیم ممکن است بقایای یک چرخه آب و هوایی باستانی در مریخ جدید باشد، جایی که باران و شاید برف روی آتشفشان های آن باریده است.

بر اساس این تحقیقات، یخ آب در دهانه های آتشفشانی قرار دارد که فرورفتگی های بزرگی در بالای قله هستند که پس از فوران های قبلی به وجود آمده اند. فرضیه محققان این است که هوایی که بر روی رگ های آتشفشانی در گردش است، یک ریزاقلیم منحصر به فرد ایجاد می کند و این ریزاقلیم اجازه می دهد تا قطعات نازکی از یخ تشکیل شود.

به گفته محققان، نتایج، درک قبلی دانشمندان از آب و هوای مریخ را به چالش می کشد و یک راه هیجان انگیز برای کاوش بیشتر در مریخ فراهم می کند.

این تحقیق در مجله Nature Geoscience منتشر شده است.